یک کارشناس حوزه مهدویت با بیان اینکه آیتالله فقیه احمدآبادی در کنار نوشتههای عالمانه خود، اهل مبارزه نیز بود، گفت: روحیه مبارزاتی ایشان آنجا نمود پیدا کرد که وقتی متوجه شد قرار است برای شاه جشن تولد بگیرند، آیتالله فقیه احمدآبادی نیز بر جشن میلاد امام زمان(عج) تأکید کرد، وگرنه پیش از آن در جامعه ما جشن نیمه شعبان چندان رسم نبود.
امام حسن عسکری(ع) با علم و بصیرت خود، نه تنها به ایستادگی در برابر ظلم و ستم پرداخت، بلکه با آموزههای انسانی و اخلاقی، راهی روشن برای بشریت ترسیم کرد که همچنان الهامبخش نسلهای امروز و فرداست.
پوشش و لباس یکی از وجوه سیره فردی امام حسن عسکری(ع) بود که با تبیین آن میتوان به اصول ثابتی همچون آراستگی، اعتدال، مطابقت با عرف جامعه، سادگی و مطابقت با مقتضیات زمان در این زمینه دست یافت.
عضو هیئت علمی مؤسسه آموزش عالی حوزوی علامه مجلسی(ره) گفت: اگر موضوع اربعین را به قرآن عرضه کنیم، متوجه میشویم که اولاً در زیارت اربعین آیاتی از قرآن بهکار رفته، ثانیاً واژه اربعین چهار بار در قرآن آمده و در نهایت اینکه ردپای آموزههای اربعینی را در قرآن میتوان یافت.
قرائت عقلانی از دین که با طبع و فطرت حقیقتجوی انسانی سازگار است، فهم دین و دینداری انسان به اقتضای انسانیت اوست که میکوشد در پرتو شناخت احکام و قواعد نقلی و عقلی، به ساحت قدسی و معنوی دین نائل شود.
یک نویسنده و پژوهشگر گفت: امام رضا(ع) هر سه روز، یک مرتبه ختم قرآن میکرد و میفرمود: «قرآن مانند ریسمانی محکم است که خدا آن را برای دستگیری از انسانها فرستاده است.»
سبک زندگی پیامبر(ص) و نحوه تعامل و رفتار ایشان با اقشار گوناگون جامعه مانند زنان، دختران، کودکان، جوانان و...، الگویی است که مسلمانان باید با آن آشنا شوند و خود را با این الگو تطبیق دهند.
سرپرست معاونت نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه کاشان گفت: افتراق امت، رجعت به دوران جاهلیت، حقد و کینه یهود نسبت به حسنین(ع)، هواپرستی، دنیازدگی و بروز فتنه، از جمله نگرانیهای پیامبر(ص) نسبت به امت خود بود.
یک استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه رویکرد پیامبر(ص) در اداره جامعه اسلامی، حول مفهوم «امت» تعریف میشد، گفت: در امت، اجتماع انسانی با محوریت دین تشکیل میشود و رهبری دینی دارد؛ بنابراین چنین رویکردی موجب تشکیل امت واحده اسلامی و تبدیل جامعه چندفرهنگی به جامعه یکصدایی شد.
علی بن ابیطالب(ع) در خطبه ۱۰۸ نهجالبلاغه، پیامبر گرامی اسلام(ص) را همانند طبیب مهربانی توصیف کرده است که تمام عمر خود را برای فراهم آوردن دارو و درمان بیماران خود صرف کرده تا آنها را به سوی سلم، سلام، اسلام و سلامت رهنمون کند.