مبانی مهم تربیتی امام موسی صدر، انسانمحور و اجتماعمحور محسوب میشود و بنیان انسانمحوری اصول تربیتی او بر ایمان به کرامت ذاتی و اصالت انسان بنا نهاده شده و اساس جامعهمحوری اصول تربیتیاش نیز اجتماعی بودن انسان و تأثیرپذیری او از اجتماع است.
مدرس کارگاه «تدبر در قرآن» گفت: هدف قرآن، تدبر است و به همین دلیل در روایات آمده: «...و لا خَيرَ في قِراءةٍ ليسَ فيها تَدَبُّرٌ؛ در قرآنخواندنى كه با تدبر توأم نباشد، خيرى نيست.»
هر انسانی که به مالش فخرفروشی کند و خود را از دیگران برتر بداند، پیش از آنکه به آتش دوزخ گرفتار شود و آتش خداوند او را درهم بشکند و قلبش را بسوزاند و همه درها به رویش بسته باشد و به ستونهای بلند بسته شده باشد، اینجا و در همین دنیا در نتیجه احتکار و مباهات به مال و تحقیر مردم گرفتار میشود.
محمد بن زکریای رازی اخلاق را محور اندیشه فلسفی و علمی خود قرار داده بود و اساس اخلاق را بر حاکمیت سنجشگرایانه عقل، حد وسط و دوری از افراط و تفریط میدانست.
هدف اصلی قیام امام حسین(ع) در فرازهای نورانی زیارت اربعین، بیدار کردن بندگان الهی از جهالت و گمراهی مطرح شده است تا جامعهای جامع بین علم صائب و عمل صالح یعنی جامعهای قرآنی پدید آید.
یک استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به عبارت «الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ» در فرازی از زیارت اربعین گفت: هر انسانی که حق امام را ادا نکند، یعنی آن امام، مظلوم واقع شده است و در شهادت، گاهی جسم انسان از دست میرود و گاهی مکتب و مرام شهید میشود.
یک استاد حوزه و دانشگاه گفت: همچون ماجرای زمان حضرت موسی(ع)، عاشورا نیز روزیست که غیبت امام برای امت پیش آمد؛ امت به جای تبعیت، امام را شهید کرد و حرکت در اربعین ۴٠ روز بعد از عاشورا به رهبری امام سجاد(ع)، سیر و سلوک امت بود و سبب بلوغ آن شد.
ابوثمامه صائدی یکی از ۷۲ ستاره شهید کربلاست که ظهر عاشورا و در بحبوحه نبرد، وقت نماز را به سیدالشهدا(ع) یادآوری و امام نیز در حقش دعا کرد تا خداوند او را از نمازگزاران اهل ذکر قرار دهد.