Mga Surah ng Qur’an/20 Surah Taha; Mga Aralin sa Pamumuno at Pamamahala
Ang ika-20 na kabanata ng Banal na Qur’an ay Surah Taha. Mayroon itong 135 mga talata at nasa ika-16 na Juz ng Qur’an. Ito ay isang kabanata ng Makki at ang ika-45 na Surah na ipinahayag sa Banal na Propeta (PBUH).
Ang malaking bahagi ng Surah Taha ay tumutukoy sa kuwento ni Propeta Moses (AS) at ng kanyang kapatid na si Harun (Aaron). Binanggit din nito ang kuwento ni Adam (AS) at ang kanyang pagpapalayas mula sa paraiso.
Ang Paglikha, Muling Pagkabuhay, paniniwala sa Tawhid (monotheism), pagbibigay-diin sa katamtaman sa lahat ng bagay at pagtukoy sa kadakilaan ng Qur’an at ilang mga katangian ng Panginoon ay kabilang sa iba pang mga paksa na binanggit sa Surah na ito.
Isinalaysay ng Surah Taha ang kuwento ni Propeta Moses (AS) mula sa ibang aspeto kaysa sa iba pang mga kabanata dahil kadalasang itinatampok nito ang kanyang mga diskarte sa pamumuno at pamamahala.
Ang unang punto sa kanyang pamumuno at pamamahala ay ang paghingi ng tulong sa Panginoon: “Sinabi ni Moises, ‘Panginoon, palawakin mo ang aking dibdib, at pagaanin mo ang aking gawain para sa akin.’” (Mga bersikulo 25-26)
Ang ikalawang punto ay sinusubukang alamin ang mga kahinaan at mga kalakasan ng isang tao, na mahalaga sa pamamahala at pamumuno: "At pakawalan ang buhol sa aking dila, upang maunawaan nila ako." (Mga talata 27-28)
Dito ay hinihiling ni Moises (AS) sa Panginoon na tulungan ang kanyang pananalita na maunawaan ng lahat at mabisa.
Sa kanyang pamumuno at pamamahala, napakahalaga rin ng pagtutulungan ng magkakasama. Pinili ni Moses (AS) ang kanyang kapatid na si Harun para sa pagtutulungan ng magkakasama dahil alam niya ang kanyang mga kakayahan at mga kahusayan.
