د حضرت نوح(ع)په روزنیز سیرت کې مهرباني

ایکنا-(تهران) په داسې حال کې چې موجوده تربیتی او روزنیزې رودې، دهغو ستورو په شان  چې د انسان لپاره په نظر کې نیول شوي دي، دکمیّت له نظره په تعداد کې بې شمیره دی. په عین حال کې دمینې او محبت او مهربانۍ ځلا او رڼا له دغو ټولو ستورو لازیاته ده.

هغه ټول تربیتي رودې چې انسن له هماغه زیږیدا له شیبو ورسره مخامخ کیږي، مینه اومهربانی  ده . محبت او مینه  او مهرباني د هغو احساساتو لومړنۍ برخې دي چې انسان ئې درک کوي او ورسره لويیږي. په عین حال کې همدغه محبت او احساس په دوو برخو ویشل کیږي.

• عاقلانه مینه او مهربانی؛ په دغې رودې کې پر دې سربیره چې احساس پکې دخیل  دی، منطق هم پکې ډيره ونډه لري. په حقیقت کې دغه ډول محبت  کول  له  هغې مصلحت پالنې سره یوځاي دي  چې  دښې نتیجې سبب ګرخي .په دغه ډول عشق او محبت کونې کې روزونکی یا استاد یوازې د روزل کیدونکی یا متربی  مصلحت په نظر کې نیسي.سره له دې چې تربیت کیدونکی  ئې خوښوي او که نه. د مثال په توګه یوه  مور به فرض کړو چې په یوې پيښې کې ئې بچی زخمي کیږی ،داسې چې باید دهغه اپریشن وشي.څرګنده ده چې مور په طبیعي حالت کې نه غواړي ، حتی د بچی په پښې کې ئې یو ازغی لاړ شي ،خو په دغو شرائطو کې اجازت ورکوي، چې دهغه اپریش وشي ،څو هغه په آمان کې شي.
• غیر عاقلانه مینه اومهرباني؛ په دغه ډول عشق او مینې کې  منطق څنګةکیږي او دا د انسان عمل دی چې دمنطق ځای نیسي. دغه روده تل د ښې نتیجې سبب نه کیږی او زیاتره داسې شوي دي چې تربیت کیدونکي ته نه جبرانیدونکي تاوانونه رسیږي. دمثال په توګه  یو ورزشکار به فرض کړو چې د بدن د ګَرمول او د بدن جوړول ځينی اصول غواړي چې په مهمې سیالۍ کې لوبه وکړي او مربی اوروزونکی  لکه څنګه چې  له هغه سره شخصي مینه لري، هغه ته دهغې لوبې کولو اجازت ورکوي، نو طبیعي ده چې دغه لوبغاړی  په هغې لوبې کې ټپي کیږي او دهغه سپورټي راتلونکی له خطر سره مخ کیږي.

حضرت نوح علیه السلام  دیوه الهی پیغمبر په توګه  دخدای دین ته دخلکو دجذبولولپاره له دغې رودې استفاده وکړه. طبعیي ده چې  هرڅوک  د نورو د بداخلاقۍ او غوسې په وړاندې خپل آرامښت نشي ساتلی او تل ورسره په همدردۍ سره چلندنشی کولی،خو لکه څنګه چې په قرآن کې د حضرت نوح(ع)په روزنیز سیرت کې وینو، هغه  دخپل قوم د  کړولو او اذیت کولو په وړاندې له هغوي سره دیوه پلار په شان چلند کوي.

په روایتونو کې راغلی دي ، حضرت نوح علیه السلام 950 کاله عمر وکړ،یعنی  دهغې زمانې خلکو تر نهو پيړیوپورې پر پیغمبر ملنډې ووهلې اووې کړوه. ددغه چلند په وړاندې حضرت نوح فرمائي؛ قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بِي ضَلالَةٌ وَ لكِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِينَ أُبَلِّغُكُمْ رِسالاتِ رَبِّي وَ أَنْصَحُ لَكُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ ؛  نوح ووئيل؛ ائ زما قومه ! په ما کې هیڅ ډول انحراف او ګمراهي نشته ،بلکې زه دنړیوالو دپروردګار له خوا راستول شوی یم.  دخپل پروردګار پیغامونه تاسو رسوم اود تاسو زړه سوانده او خیر غواړی یم او دخدای له خوا په هغو شیانو هم خبر یم چې تاسو ئې نه پيژنئ ـ(د اعراف سوره = 60۰61 آیتونه)

د (نصح)ریښې په باب چې حضرت نوح ورته اشاره کړې او ویلی شوي دي،؛د ؛ نصحیت ؛کلمه ، د خالص  په معنا او او بې عیبه ده.هغو خبرو ته  چې د ښه نیّت او خیر غواړی نیت له پلوه ووئيل شي، ؛نصح یا نصحیّت ورته وئيل کیږي. 

حضرت نوح علیه السلام  د هغو سپکاویو په وړاندې چې خلکو ورته کول، په ټولې مهربانې او همدردۍ سره  ئې ورسره خبرې کولې او  دهغو لپاره ئې خپله زړه سواندي څرګندوله . په حقیقت کې  دغه زړه سواندي  دخلکو دګټو اومصلحت لپاره  وه نه د هغه دخپلې شخصي ګټې او مصلحت لپاره .