دغدغه پدر مالزیایی؛ بنیاد آموزش‌های قرآنی به کودکان استثنائی را رقم زد
گروه بین‌الملل: کودکان دارای نیازهای خاص به‌ویژه مبتلایان به اوتیسم و سندروم داون همانند کودکان عادی نیازمند دریافت آموزش مخصوصاً آموزش‌های دینی هستند که در مالزی تلاش‌هایی برای توسعه این آموزش‌ها آغاز شده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) به نقل از پایگاه خبری «NST»، اشرف زینی شش ساله بود که تشخیص داده شد مبتلا به اوتیسم است، در آن زمان خانواده او در شهر منچستر انگلیس زندگی می‌کردند؛ او هنوز نتوانسته بود شروع به صحبت کند و در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشکل داشت.
پس از تشخیص، درمان‌های گفتاری، تعاملی و آموزش‌های رفتاری به اشرف آغاز شد و خانواده‌اش آموزش‌هایی برای نحوه رفتار با این کودک دارای نیازهای خاص دریافت کردند که همگی از سوی دولت حمایت می‌شد و اشرف شروع به پیشرفت کرد.
هنگامیکه آن‌ها در سال 2010 به مالزی برگشتند، والدین اشرف تلاش کردند تا برنامه‌های درمانی او را مانند قبل پیش بگیرند اما با کمبود برنامه‌های آموزشی به ویژه آموزش‌های معنوی مواجه شدند.
ماتاباس زینی، پدر اشرف می‌گوید: ما نمی‌توانستیم کلاس‌های دینی یا کلاس‌های آموزش قرآن برای پسرمان پیدا کنیم. آن زمان در شهر «پتالینگ جایا» در نزدیکی کوالالامپور زندگی می‌کردیم. مساجد هیچ برنامه آموزشی برای کودکان دارای نیازهای ویژه نداشتند. همسرم در دانشگاه مالایا کار می‌کرد و از این طریق با مرکز پژوهش قرآنی این دانشگاه آشنا شدیم. در سال 2012 تصمیم گرفتیم با همکاری این مرکز، یک پروژه آزمایشی با هدف آموزش قرآن به کودکان دارای نیازهای ویژه آغاز کنیم.
این پروژه آزمایشی بر ارائه کلاس‌های آموزشی برای کودکان مبتلا به اوتیسم تمرکز داشت که این کلاس‌ها از سوی داوطلبانی از آکادمی مطالعات اسلامی دانشگاه مالایا برگزار می‌شود و در آن با بهره‌گیری از روش‌های خاص، قرآن، مفاهیم و اعمال دینی به این کودکان آموزش داده می‌شود. این پروژه همچنین منجر به تأسیس بنیاد آموزش قرآن برای کودکان دارای نیازهای ویژه شده که ماتاباس زینی ریاست آن را بر عهده دارد.
زینی می‌گوید: بنابر سیره حضرت محمد(ص) والدین مسئول آموزش به کودکان هستند و کودکان دارای نیازهای ویژه نیز از این قاعده مستثنی نیستند. والدین موظف هستند اطمینان حاصل کنند که کودکانشان از دریافت آموزه‌های قرآنی و دینی محروم نشوند.
وی افزود: البته سخن گفتن بسیار آسانتر از عمل کردن است زیرا کمبود شدید مؤسسات آموزشی قرآن برای این کودکان در کنار تصور جامعه از ضروری نبودن آموزش‌های دینی برای این کودکان شرایط را دشوارتر می‌کند. همچنین معلمان دینی نیز آگاهی و مهارت کافی برای تدریس به این کودکان ندارند.
زینی گفت: با تأسیس بنیاد آموزش قرآن برای کودکان دارای نیازهای ویژه، بزرگترین امید ما ارائه آموزش‌های قرآنی برای کودکان دارای نیازهای ویژه در محیطی مناسب و مساعد و ایجاد فرصت برای آن‌ها برای یادگیری و درک مفاهیم قرآن است.
وی تأکید کرد که این بنیاد با هدف تبلیغ و سود بردن از برگزاری کلاس‌های آموزش قرآن برای کودکان خاص تأسیس نشده بلکه هدف توسعه برنامه‌های آموزشی کارا برای برآوردن نیاز آموزش‌های قرآنی برای کودکان خاص و پرورش سرمایه انسانی متخصص و دلسوز برای ارائه آموزش‌های دینی به این کودکان خاص است.
در حال حاضر کلاس‌های آموزشی این بنیاد در شهرهای پتالینگ جایا و نیلای برگزار می‌شود. در نیلای آموزش‌های قرآن برای افراد 5 تا 33 ساله مبتلا به اوتیسم و سندرم داون برگزار می‌شود.
کودکان مبتلا به این اختلالات مانند کودکان عادی نمی‌توانند برنامه‌های آموزشی را دنبال کنند؛ یادگیری برای آنان بیشتر به صورت بصری اتفاق می‌افتد و آنان از طریق مشاهده و تجربه عملی بیشترین میزان یادگیری را دارند؛ اصلی که در آموزش‌های قرآنی این بنیاد مورد توجه قرار می‌گیرد.
