شرح فقراتی از دعای افتتاح در مشهد منتشر شد

بر همین اساس، آیت‌الله حسینی‌طهرانی فرزند علامه طهرانی در قسمتی از مقدمه کتاب آورده است «دعای افتتاح بسیار عالیة‌المضامین و از نوادر ادعیه‌ای است که روح و شوق انتظارِ درک ولایت را ظاهراً و باطناً در نفس انسان زنده می‌کند، و آدمی را برای ادراک حضور صاحب ولایت کبری، حضرت ولیّ‌عصر عجّل الله فرجه الشّریف و أرواحنا لتراب مقدمه الفداء آماده و مهیّا می‌سازد.
همچنین گرچه در بسیاری از ادعیه همچون زیارت جامعۀ کبیره و دعای ندبه، روی محوریّت عالم کون بر مدار ولایت حضرات معصومین(ع) تکیه شده است، و توجّه و تنبّه قاری را به سمت و سوی آن مرکز و مدار سوق می‌دهند، و کیفیّت ربط بین خالق و مخلوق را که همان حبل‌الله‌المتین و یا به تعبیر دیگر امام مبین است، بیان می‌کنند و از این جهت نسبت به سایر ادعیه دارای امتیاز و ویژگی خود هستند.»
بر اساس این گزارش، در دعای افتتاح، ابتدا موقعیّت و جایگاه بنده در ارتباط با پروردگار و کیفیّت ایجاد ربط و برقراری اتّصال تبیین می‌گردد و آنگاه رابط و واسطه و وسیلۀ این ارتباط و اتّصال برای خواننده مشخّص و معیّن می‌شود که جز این راه و طریقی که موجب وصول و وفود به حریم إله باشد، وجود ندارد. و لذا صرف‌نظر از زیارات معصومین(ع) که اسامی آنها در زیارت‌نامه ذکر شده است، دعایی که صراحتاً با این کیفیّت خاص تمامی اسماء چهارده معصوم(ع) در آن آمده باشد، مثل دعای افتتاح وجود ندارد، و این خود نکته‌ای حائز اهمّیت و توجّه است!
بر همین اساس عبارات و جملات دعای افتتاح به نحوی است که کم شخص عالم و مطّلعی را می‌یابیم که در سخنان و نوشته‌جات از آنها استفاده نکرده و در موارد و مناسبت‌های گوناگون شاهد نیاورده باشد، و لذا می‌توان گفت که این دعا برای بزرگان اهل معرفت علَی‌الخصوص اولیای الهی ورد اللّسان و در ألسنه و بیان، رایج و دارج گشته است، مخصوصاً تعابیری که در قسمت انتهای دعا دربارۀ حضرت صاحب‌الأمر(عج) وارد شده است، کمتر در جای دیگر می‌توان یافت. و بدین‌لحاظ در واقع می‌توان این دعا را وسیله‌ای برای تقرّب و ربط با صاحب ولایت کلّیه قلمداد نمود و برای همین منظور از ناحیۀ معصوم علیه السّلام انشاد شده است، و برای هر دو زمان غیبت و ظهور راه‌گشا و حیاتی محسوب می‌شود.
همچنین مرحوم والد حضرت علاّمه سیّد محمّدحسین حسینی‌طهرانی در طول حیات خود به نحو شگفت‌آمیزی نسبت به این دعا شائق و راغب بودند و فقرات آن را در جای‌جای سخنان و آثار خویش متذکّر می‌شدند، حتّی در سنواتی که همراه و همگام با رهبر انقلاب، مرحوم آیة الله خمینی(ره) وارد مسائل سیاسی و اجتماعی شدند، در شب میلاد حضرت صاحب‌الأمر(عج) این فقره از دعای افتتاح را به صورت إعلان در قالبی شکیل و نیکو منتشر کردند: اللَهمّ إنّا نرغَبُ إلیک فی دَولةٍ کریمةٍ تُعِزُّ بها الإسلامَ و أهلَه و تُذِلُّ بها النّفاقَ و أهلَه! و تَجعلُنا فیها من الدُّعاةِ إلیٰ طاعَتک و القادةِ إلیٰ سَبیلک، و ترزُقُنا بها کَرامةَ الدّنیا و الآخرة!
براساس این گزارش، إعلان این مسئله آن هم در آن برهه از زمان، اعلامی جز تبدیل حکومت جائرانه به نظام امن و حکومت عدل و داد در سایۀ سیطره و هیمنۀ حضرت ولیّ‌عصر أرواحنا فداه، نبوده است.مرحوم مهندس مهدی بازرگان در همان زمان طیّ نطق و خطابه‌ای که در یکی از مساجد طهران داشت، گفت: در زمانی که مشاهده می‌کنیم هیچ صدا و ندایی از هیچ‌یک از مراکز دینی و مساجد و حسینیه‌ها به گوش نمی‌رسد، تنها و تنها از مسجد قائم این ندا برآمد که: «اَللَهمّ إنّا نَرغَبُ إلیک فی دَولةٍ کَریمةٍ …»