در میزگرد بررسی شخصیت علمی آیت‌الله واعظ‌زاده عنوان شد:
روشی که مرحوم واعظ‌زاده در برابر ادیان مختلف داشت مشابه روش اهل بیت(ع) بود
گروه معارف: رئیس اداره روابط عمومی و امور بین‌الملل بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی با بیان اینکه مرحوم واعظ‌زاده با احاطه کاملی که بر مباحث فقهی داشت و از طرفی سعه‌صدری که به خرج می‌داد، در اذهان مردم و علمای فرق و مذاهب مختلف تاثیرات بسیار مثبتی بر جای گذاشت، گفت: روشی که مرحوم واعظ‌زاده در برابر ادیان و فرق مختلف داشت مشابه روش اهل بیت(ع) بود
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، میزگرد «بررسی شخصیت علمی آیت‌الله محمد واعظ‌زاده‌خراسانی»،
از علمای بزرگ جهان اسلام و نخستین دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
به همت ایکنای خراسان رضوی در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی
برگزار شد.
در این میزگرد داوود مولوی، رئیس اداره روابط عمومی و امور بین‌الملل بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی یکی از نکات برجسته زندگی مرحوم واعظ‌زاده را آرامش و طمأنينه علمی و رفتاری ایشان ذکر کرد و گفت: آرامش خاصی در رفتار استاد واعظ‌زاده وجود داشت که به خاطر رشد علمی و دینی ایشان بود.
وی با بیان اینکه استاد واعظ‌زاده مجامعی را پایه‌گذاری کرد که باعث خیر و برکات بسیاری شد، افزود: استاد اعتقاد داشت که اگر معارف قرآنی در مردم نهادینه شود، حرکت انقلاب اسلامی، استمرار پیدا می‌کند به همین دلیل ایشان کمتر در سخنرانی‌ها دیده می‌شد و چه قبل و چه بعد از انقلاب، بر روی مباحث علمی قرآن و علوم انسانی کار می‌کرد.
وی در ادامه به سعه صدر مرحوم واعظ‌زاده اشاره کرد و گفت: این خصلت استاد مخصوصا در ارتباطش با سایر ادیان و در تقریب مذاهب بسیار تاثیر گذار بود.
وی با بیان اینکه مرحوم واعظ‌زاده فرمول‌هایی را از دستورالعمل‌های دینی استخراج کرده و معیار کارش قرار داده بود، تصریح کرد: واعظ‌زاده در ارتباط با مذاهب مختلف، آن ها را طرد نمی‌کرد مگر در مواردی که اصل دین لطمه می‌خورد، به عبارتی دیگر ایشان اصول دین را حفظ می‌کرد و باقی مسائل را با سعه‌صدر برخورد می‌کرد، همین خصلت ایشان باعث شده بود که حتی کسانی که ضدیت شدیدی با شیعه داشتند، نسبت به مرحوم واعظ‌زاده ارادت خاصی داشتند و احترام ویژه‌ای برای او قائل بودند.
وی با بیان اینکه مرحوم واعظ‌زاده با احاطه کاملی که بر مباحث فقهی داشت و از طرفی سعه‌صدری که به خرج می‌داد، در اذهان مردم و علمای فرق و مذاهب مختلف تاثیرات بسیار مثبتی بر جای گذاشت، گفت: روشی که مرحوم واعظ‌زاده در برابر ادیان و فرق مختلف داشت مشابه روش اهل بیت(ع) بود و می‌دیدم که ایشان همانند حضرت علی(ع) و سایر ائمه، در برابر مخالفان، با متانت، منطق، علم بسیار و اخلاق زیبا رفتار می‌کرد.
وی افزود: خضوع علمی و آرامش استاد و اعظ‌زاده باعث می‌شد که شاگردانش هم با او راحت باشند چرا که استاد برایش فرقی نمی‌کرد که افراد چه جایگاه و پست و سمتی دارند بلکه همواره به جایگاه و شأن انسانی آن ها توجه داشت.
در این میزگرد داوود مولوی، رئیس اداره روابط عمومی و امور بین‌الملل بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی یکی از نکات برجسته زندگی مرحوم واعظ‌زاده را آرامش و طمأنينه علمی و رفتاری ایشان ذکر کرد و گفت: آرامش خاصی در رفتار استاد واعظ‌زاده وجود داشت که به خاطر رشد علمی و دینی ایشان بود.
وی با بیان اینکه استاد واعظ‌زاده مجامعی را پایه‌گذاری کرد که باعث خیر و برکات بسیاری شد، افزود: استاد اعتقاد داشت که اگر معارف قرآنی در مردم نهادینه شود، حرکت انقلاب اسلامی، استمرار پیدا می‌کند به همین دلیل ایشان کمتر در سخنرانی‌ها دیده می‌شد و چه قبل و چه بعد از انقلاب، بر روی مباحث علمی قرآن و علوم انسانی کار می‌کرد.
وی در ادامه به سعه صدر مرحوم واعظ‌زاده اشاره کرد و گفت: این خصلت استاد مخصوصا در ارتباطش با سایر ادیان و در تقریب مذاهب بسیار تاثیر گذار بود.
وی با بیان اینکه مرحوم واعظ‌زاده فرمول‌هایی را از دستورالعمل‌های دینی استخراج کرده و معیار کارش قرار داده بود، تصریح کرد: واعظ‌زاده در ارتباط با مذاهب مختلف، آن ها را طرد نمی‌کرد مگر در مواردی که اصل دین لطمه می‌خورد، به عبارتی دیگر ایشان اصول دین را حفظ می‌کرد و باقی مسائل را با سعه‌صدر برخورد می‌کرد، همین خصلت ایشان باعث شده بود که حتی کسانی که ضدیت شدیدی با شیعه داشتند، نسبت به مرحوم واعظ‌زاده ارادت خاصی داشتند و احترام ویژه‌ای برای او قائل بودند.
وی با بیان اینکه مرحوم واعظ‌زاده با احاطه کاملی که بر مباحث فقهی داشت و از طرفی سعه‌صدری که به خرج می‌داد، در اذهان مردم و علمای فرق و مذاهب مختلف تاثیرات بسیار مثبتی بر جای گذاشت، گفت: روشی که مرحوم واعظ‌زاده در برابر ادیان و فرق مختلف داشت مشابه روش اهل بیت(ع) بود و می‌دیدم که ایشان همانند حضرت علی(ع) و سایر ائمه، در برابر مخالفان، با متانت، منطق، علم بسیار و اخلاق زیبا رفتار می‌کرد.
وی افزود: خضوع علمی و آرامش استاد و اعظ‌زاده باعث می‌شد که شاگردانش هم با او راحت باشند چرا که استاد برایش فرقی نمی‌کرد که افراد چه جایگاه و پست و سمتی دارند بلکه همواره به جایگاه و شأن انسانی آن ها توجه داشت.
مطالب مرتبط
