بهار در آیات و روایات/
جوانه‌زدن درختان فرصتی برای بیداری انسان از خواب غفلت و ناآگاهی
گروه شهرستان‌ها: جوانه زدن درختان، شکوفاشدن گلها و سبزهها، روییدن برگها، سرسبزی طبیعت، هوای مطبوع و نغمه‌سرایی پرندگان خبر از آمدن فصل بهار می‌دهد؛ فصلی که پیام‌آور عشق، رویش و نوشدن و یکی از جلوه‌های زیبای خداوند در جهان هستی است که طراوت، سرزندگی و نشاط خاصی را در زمین و انسان‌ها فراهم می‌کند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، جوانه زدن درختان، شکوفاشدن گلها و سبزهها، روییدن برگها، سرسبزی طبیعت، هوای مطبوع و نغمه‌سرایی پرندگان خبر از آمدن فصل بهار می‌دهد؛ فصلی که پیام‌آور عشق، رویش و نوشدن و یکی از جلوه‌های زیبای خداوند در جهان هستی است که طراوت، سرزندگی و نشاط خاصی را در زمین و انسان‌ها فراهم می‌کند.
در آیات مختلفی از قرآن کریم که به فرموده امیرالمومنین علی(ع) «تعلموا القرآن فانه احسن الحدیث و تفقهوا فیه فانّهُ ربیع القلوب...، قرآن را بیاموزید که بهترین گفتار است و تفقه کنید در آن که بهار دلهاست.» بهار دل‌ها است، توصیف‌های زیبایی از طبیعت و حیات دوباره آن آمده است.
خداوند متعال در آیاتی از قرآن کریم همچون آیات 191 سوره آل‌عمران و 8 سوره روم، انسان را به تفكر در آفرينش و تفكر در خود دعوت كرده است؛ همچنین در آیات متعدد، نمونه‌های شگرفی از تحول طبیعت آمده است.
بی‌تردید، فصل بهار، فرصت مغتنمی است تا بر اساس آیه 17 سوره حدید «اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ، بدانيد كه خدا زمين را پس از مرگش زنده مىگرداند، به راستى آيات [خود] را براى شما روشن گردانيدهايم، باشد كه بينديشيد.»، انسان‌ها بیش از پیش در نشانه‌ها و جلوه‌های چشم‌نواز و ... بهار طبیعت تفکر کنند تا از این رهگذر، به حقیقت رستاخیز انسان و جهان پی ببرند.
بر اساس آیه 50 سوره روم «فَانْظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، پس به آثار رحمت خدا بنگر كه چگونه زمين را پس از مرگش زنده مى گرداند در حقيقت هم اوست كه قطعا زنده كننده مردگان است و اوست كه بر هر چيزى تواناست» و حدیث پیامبر اعظم(ص) «اِذا رَأَیتُم الرَّبیعَ فَأَکْثِروا ذِکرَ النُّشورِ؛ هر وقت بهار را دیدید، بسیار از قیامت یاد کنید.»، بهار فرصت خوبی است تا در کنار لذت بردن از زیبایی‌ها و جلوه‌های عظمت و شکوه پرودگار عالم، همراه با جوانه زدن درختان از خواب غفلت و ناآگاهی بیدار شویم و با تفکر در قیامت، بر ایمان و پرهیزکاری خود بیفزاییم.
آیات 5 و 6 سوره حج هم یکی دیگر از مثال‌های قرآنی است که از فصل بهار و حیات دوباره طبیعت به عنوان برهانی بر وجود رستاخیز یاد کرده، به طوری که در بخش پایانی آیه پنجم سوره حج آمده است: «وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ، و [از نشانه‌های دیگر قدرت ما اینکه] زمین را [در زمستان] خشک و افسرده می‌بینی، پس چون آب [باران] را بر آن نازل می‌کنیم، می جنبد و برمی‌آید و از هر نوع گیاه تر و تازه و بهجت انگیزی می‌رویاند.»
بر اساس آیات الهی به درستی می‌توان مشاهده کرد که تکرار مداوم خواب و بیداری طبیعت در فصول زمستان و بهار جلوه‌ای از تکرار زندگی انسان و در حقیقت ایمان به رستاخیز است و شاید باور همین مسئله مهم است که مردم در آغاز سال نو، با بزرگداشت درگذشتگان و اهدای خیرات برای اموات خود، ضمن زنده نگه داشتن یاد و خاطره آن‌ها، از خداوند متعال غفران الهی را برای زندگی ابدی‌شان مسئلت می‌کنند.
دعای «یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الاَبْصار، یا مُدِّبر اللیل و النهار ،یا مُحِّول الحول و الاَحوال، حَوِّلْ حالَنا اِلی اَحْسَن الحال» که سال نو را با آن آغاز می‌کنیم، در حقیقت طلب یک تحول بهارگونه روحی، معنوی و درونی برای شکوفایی جوانه‌های تحول اخلاقی و پرهیز از گناهان و رذایل اخلاقی است.
بارالها! نگاهی معرفتی به ما عنایت کن تا با پیروی از سیره اهل بیت(ع)، از جلوه‌های بهاری طبیعت برداشتی معرفت‌گونه داشته باشیم و با بهره‌گرفتن از فرصت حضور در کلاس درس طبیعت، به تحول درونی و اصلاح امور فکری، معنوی، نفسانی و مادی خود بپردازیم و بیش از گذشته به فکر زندگی ابدی و همیشگی خود باشیم و کوله‌باری غنی برای سفر آخرت خود بربندیم.
در آیات مختلفی از قرآن کریم که به فرموده امیرالمومنین علی(ع) «تعلموا القرآن فانه احسن الحدیث و تفقهوا فیه فانّهُ ربیع القلوب...، قرآن را بیاموزید که بهترین گفتار است و تفقه کنید در آن که بهار دلهاست.» بهار دل‌ها است، توصیف‌های زیبایی از طبیعت و حیات دوباره آن آمده است.
خداوند متعال در آیاتی از قرآن کریم همچون آیات 191 سوره آل‌عمران و 8 سوره روم، انسان را به تفكر در آفرينش و تفكر در خود دعوت كرده است؛ همچنین در آیات متعدد، نمونه‌های شگرفی از تحول طبیعت آمده است.
بی‌تردید، فصل بهار، فرصت مغتنمی است تا بر اساس آیه 17 سوره حدید «اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ، بدانيد كه خدا زمين را پس از مرگش زنده مىگرداند، به راستى آيات [خود] را براى شما روشن گردانيدهايم، باشد كه بينديشيد.»، انسان‌ها بیش از پیش در نشانه‌ها و جلوه‌های چشم‌نواز و ... بهار طبیعت تفکر کنند تا از این رهگذر، به حقیقت رستاخیز انسان و جهان پی ببرند.
بر اساس آیه 50 سوره روم «فَانْظُرْ إِلَى آثَارِ رَحْمَتِ اللَّهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ ذَلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَى وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، پس به آثار رحمت خدا بنگر كه چگونه زمين را پس از مرگش زنده مى گرداند در حقيقت هم اوست كه قطعا زنده كننده مردگان است و اوست كه بر هر چيزى تواناست» و حدیث پیامبر اعظم(ص) «اِذا رَأَیتُم الرَّبیعَ فَأَکْثِروا ذِکرَ النُّشورِ؛ هر وقت بهار را دیدید، بسیار از قیامت یاد کنید.»، بهار فرصت خوبی است تا در کنار لذت بردن از زیبایی‌ها و جلوه‌های عظمت و شکوه پرودگار عالم، همراه با جوانه زدن درختان از خواب غفلت و ناآگاهی بیدار شویم و با تفکر در قیامت، بر ایمان و پرهیزکاری خود بیفزاییم.
آیات 5 و 6 سوره حج هم یکی دیگر از مثال‌های قرآنی است که از فصل بهار و حیات دوباره طبیعت به عنوان برهانی بر وجود رستاخیز یاد کرده، به طوری که در بخش پایانی آیه پنجم سوره حج آمده است: «وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ، و [از نشانه‌های دیگر قدرت ما اینکه] زمین را [در زمستان] خشک و افسرده می‌بینی، پس چون آب [باران] را بر آن نازل می‌کنیم، می جنبد و برمی‌آید و از هر نوع گیاه تر و تازه و بهجت انگیزی می‌رویاند.»
بر اساس آیات الهی به درستی می‌توان مشاهده کرد که تکرار مداوم خواب و بیداری طبیعت در فصول زمستان و بهار جلوه‌ای از تکرار زندگی انسان و در حقیقت ایمان به رستاخیز است و شاید باور همین مسئله مهم است که مردم در آغاز سال نو، با بزرگداشت درگذشتگان و اهدای خیرات برای اموات خود، ضمن زنده نگه داشتن یاد و خاطره آن‌ها، از خداوند متعال غفران الهی را برای زندگی ابدی‌شان مسئلت می‌کنند.
دعای «یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الاَبْصار، یا مُدِّبر اللیل و النهار ،یا مُحِّول الحول و الاَحوال، حَوِّلْ حالَنا اِلی اَحْسَن الحال» که سال نو را با آن آغاز می‌کنیم، در حقیقت طلب یک تحول بهارگونه روحی، معنوی و درونی برای شکوفایی جوانه‌های تحول اخلاقی و پرهیز از گناهان و رذایل اخلاقی است.
بارالها! نگاهی معرفتی به ما عنایت کن تا با پیروی از سیره اهل بیت(ع)، از جلوه‌های بهاری طبیعت برداشتی معرفت‌گونه داشته باشیم و با بهره‌گرفتن از فرصت حضور در کلاس درس طبیعت، به تحول درونی و اصلاح امور فکری، معنوی، نفسانی و مادی خود بپردازیم و بیش از گذشته به فکر زندگی ابدی و همیشگی خود باشیم و کوله‌باری غنی برای سفر آخرت خود بربندیم.
