پیرمرد 88 ساله بی‌سواد عمانی؛ حافظ کل
گروه بین‌الملل: «غريب بن خميس بن سعود الزكواني»، پیرمرد 88 ساله عمانی حافظ کل قرآن است که با وجود این که سواد خواندن و نوشتن ندارد، اما تا قبل از 15 سالگی موفق به حفظ کامل قرآن شد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه خبری «shabiba.com»، غریب بن خمیس بن سعود الزکوانی معروف به «عمو غریب»، پیرمرد 88 ساله اهل روستای «القشع» در شهرستان «نزوی» از توابع استان «الداخلیه» عمان است که حفظ قرآن کریم را از سن 10 سالگی آغاز کرد و تا قبل از سن 15 سالگی موفق به حفظ کامل قرآن کریم شد.
وی در سن 26 سالگی به عنوان امام جماعت مسجد روستای محل سکونتش انتخاب شد.
«غریب بن خمیس بن سعود الزکوانی»، ماجرای شروع حفظ قرآن را این گونه تعریف می‌کند: «هنگامی که 10 سال سن داشتم، حفظ قرآن کریم را نزد «شيخ راشد بن حماد بن راشد الريامي» آغاز کردم، این در حالی است که مطالعه کتب دیگر را نیاموختم و اکنون سواد نوشتن را نیز ندارم، چرا که در آن زمان مدارسی برای تحصیل وجود نداشت. به همین خاطر با مشکلات فراونی در زندگی مواجه شدم. حفظ قرآن را در سن 15 سالگی و قبل از این که شروع به کار کنم به اتمام رساندم و در سن 26 سالگی قبل از وفات برادرم «محمد بن خميس الزكواني» امام جماعت مسجد روستا شدم».
وی گفت: بسیاری از مردم برای دستیابی به اجر و جایگاه معنوی و منزلت دنیوی و اخروی تمایل به حفظ قرآن دارند و برخی دیگر برای حفظ قرآن نیاز به تجویز مراحل و دستورالعمل‌هایی دارند که آنها را به حفظ قرآن و تثبیت آیات الهی رهنمون شود. اما روش عمو غریب متفاوت است.
این پیرمرد 88 ساله عمانی در ادامه، اخلاص در نیت را نخستین و مهم‌ترین قدم در حفظ قرآن ذکر کرد و گفت: هدف من قرائت و تلاوت صحیح قرآن بود که راه را برای حفظ و تثبیت آیات بر من هموار کند. و این امر جز از طریق گوش دادن و استمرار محقق نمی‌شود. پس از آن مقدار معینی برای حفظ روزانه در نظر می‌گرفتم و در واجبات و نوافل از طریق تکرار آیات، آنها را در ذهنم تثبیت می‌کردم.
غریب الزکوانی گفت: من برای حفظ از یک قرآن مشخص استفاده می‌کردم، زیرا نوع خط و نگارش آیات و صفحه‌آرایی در خاطر انسان حک می‌شود و استفاده از قرآن‌های مختلف ذهن را دچار پراکندگی می‌کند و پس از حفظ قرآن نزد شیخ می‌رفتم و آموخته‌هایم را عرضه می‌کردم و تنها به همین مقدار هم کفایت نمی‌کردم، زیرا محفوظات انسان فرار و قابل فراموشی است و نیاز به تکرار مداوم و ممارست دارد.
این پیرمرد حافظ قرآن عمانی با اشاره به این که آیات قران برای هدایت انسان نازل شده و فصل‌الخطاب و تکمیل‌کننده دیگر کتب آسمانی است، گفت: من از آیات قرآن احکام و روایات و عبرت‌های زیادی آموختم که راه درست را در زندگی به من نشان داد و به آنها تمسک جستم تا مرا به سعادت و رستگاری برساند. حتی در مورد مسائل روزمره نیز اگر در گذشته اختلافی در بین اهالی روستا پیش می‌آمد به قرآن متوسل می‌شدم و مثال‌هایی از قران برایشان ذکر می‌کردم که الحمدلله موجب حل مشکلاتشان می‌شد.
وی درباره عبارت «متعبد بتلاوته» گفت: مقصود از این عبارت این است که خداوند متعال قرائت قرآن را عبادتی برای مسلمانان قرار دارد تا از طریق آن به اجر و ثوابی از جانب خدا دست یابند. نماز در صورتی صحیح است که تمام ارکان آن رعایت شود و یکی از ارکان نماز خواندن سوره حمد است که اگر از نماز حذف شود نماز باطل خواهد بود. و با توجه به این تعاریف معنای عبارت «متعبد بتلاوته» این است که کسی که قرآن را شب و روز تلاوت می‌کند جایگاه و منزلتی عظیم نزد پروردگارش دارد.
شیخ زکوانی 88 ساله در نصیحت به نسل حاضر و آینده خطاب به جوانان گفت: تلاوت قرآن دارای فضیلت و اجر بزرگی است که بر هر مسلمانی واجب است و جایز نیست به دلیل مشغله روزانه تلاوت قرآن ترک شود، همان‌طور که خداوند متعال در آیه 30 سوره فرقان می‌فرماید: «وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا» (و پيامبر [خدا] گفت پروردگارا قوم من اين قرآن را رها كردند) و در جای دیگر کسانی که قرآن را تلاوت می‌کنند و بر آن مداومت دارند به گیاه خوش طعم و خوشبو و خوشرنگ تشبیه کرده که که کسی که قرآن نمی‌خواند از این خصوصیات بی‌بهره است.
وی در پایان گفت: بهتر است انسان هنگام قرائت قرآن پاکیزه باشد و در مکان آرامی به تلاوت قرآن بپردازد و حضور قلب و خشوع و تدبر در آیات قرآن را سرلوحه تلاوت قرار بدهد و هنگامی که به آیات سجده‌دار برخورد می‌کند سجده را فراموش نکند. باشد که رعایت این اصول انسان را در زندگی به سعادت برساند و در آخرت نیز شفیع او خواهد بود.
