تخریبچی لشکر، شربت شهادت را نوشید/چهارشنبه؛ مراسم تشییع
کد خبر: 3714536
تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۰۸:۵۳
سرانجام ۶ سال حضور در سوریه؛

تخریبچی لشکر، شربت شهادت را نوشید/چهارشنبه؛ مراسم تشییع

کانون خبرنگاران نبأ ــ شهید سیدناصر حسینی، از فرماندهان لشکر فاطمیون می‌گفت: می‌روم سوریه و تا آنجا را فتح نکنم به کشور برنمی‌گردم، باید برای حضرت زینب‌(س) بروم و شهید بشوم.

تخریبچی لشکر، شربت شهادت را نوشید/چهارشنبه؛ مراسم تشییع

به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ، سیدناصر حسینی، از فرماندهان لشکر فاطمیون در دفاع از حرم اهل بیت(ع) در سوریه به شهادت رسید.

شهید حسینی 50 ساله، برادر شهید غلام حسینی، دارای 2 فرزند دختر و 2 فرزند پسر و از دوستان فرماندهان باسابقه فاطمیون همچون شهید ابوحامد(علیرضا توسلی)، اولین فرمانده فاطمیون، شهید حسین فدایی و شهید رضا خاوری بود.

وی یکی از مربیان زبده آموزشی و اعضای هسته اصلی لشکر فاطمیون بود که سال‌ها در میدان جبهه‌های جهاد افغانستان در مقابل متجاوزین شوروی و طالبان حضور داشت.شهید سیدناصر از گروه ۱۰ فاطمیون به سوریه اعزام شد و پس از ۶ سال حضور مستمر در جبهه‌های سوریه و در چهل و پنجمین اعزامش به سوریه، در حالی که مسئولیت فرماندهی تخریب تیپ امام حسین(ع) را بر عهده داشت، روز ۱۶ اردیبهشت ماه سال جاری بر اثر برخورد با تله انفجاری دشمن در منطقه تدمر به شهادت رسید.

تخریبچی لشکر، شربت شهادت را نوشید/چهارشنبه؛ مراسم تشییع

پیکر مطهر این شهید بزرگوار ساعت ۱۰ صبح روز چهارشنبه، ۲۶ اردیبهشت ماه سال جاری همزمان با شب اول ماه مبارک رمضان از میدان امام خمینی(ره) پیشوا به سمت حرم مطهر امامزاده جعفر(ع) با حضور خانواده‌های معظم شهدا، بسیجیان، مسئولان و امت ولایتمدار شهرستان پیشوا تشییع می‌شود.مردم شهید پرور پیشوا شامگاه سه‌شنبه، ۲۵ اردیبهشت ماه بعد از نماز مغرب و عشاء با پیکر پاک آن شهید گرانقدر در آستان مقدس حضرت امامزاده جعفر(ع) این شهرستان وداع می‌کنند.

همچنین خانواده، بستگان و همرزمان این شهید عزیز با حضور سید مسافر، مداح افغانستانی روز یکشنبه در ستاد معراج الشهدای تهران با پیکر فرزند شهیدشان وداع کردند.

گفتنی است، شهید سیدناصر حسینی از سال ۱۳۹۱ مدام در منطقه حضور داشت و در طول سال تنها چند روز به خانه برمی‌گشت و می‌گفت: «می‌روم سوریه و تا آنجا را فتح نکنم به کشور برنمی‌گردم، باید برای حضرت زینب(س) بروم و شهید بشوم»، از اینکه برای جهاد رفته بود ابراز خوشحالی می‌کرد و کارش را بسیار دوست داشت، همیشه به دوستانش شهیدش غبطه می‌خورد که چرا به آن‌ها نرسیده است.
انتهای پیام

محمد فرخی

captcha