به گزارش ایكنا از فارس، محمد رستمی، دبیر ستاد بزرگداشت آیتالله صدرالدین حائری شیرازی عصر دیروز، 2 بهمنماه در جمع خبرنگاران گفت: چهاردهمین سالگرد رحلت آیتالله شیخ صدرالدین حائری شیرازی روز پنجشنبه، 4 بهمن ماه بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد امام خمینی(ره) واقع در میدان شهدا برگزار میشود.
وی افزود: در این مراسم که با حضور اقشار مختلف مردم از جمله علما، فضلا، اصناف، هیئتهای مذهبی و غیره برگزار میشود آیتالله دژکام، نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز سخنرانی خواهند کرد و مداحان به قرائت دعای کمیل و ذکر منقبت و ذکر مصیبت اهل بیت(ع) میپردازند.
دبیر ستاد بزرگداشت آیتالله صدرالدین حائری شیرازی یادآور شد: آیتالله شیخ صدرالدین حائری شیرازی عالمی مجاهد است که زنده نگاه داشتن یاد و خاطره ایشان و معرفی اهداف و اقدامات وی به نسل جوان ضرورت دارد.
رستمی با بیان اینکه ایشان در شکلگیری انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشتند، گفت: پس از انقلاب نیز به عنوان نماینده امام خمینی(ره) در شیراز اقدامات ارزشمندی همچون راهاندازی حوزه علمیه انجام دادند به نحوی که منزل خود را به حوزه تبدیل کردند و هماکنون نیز تعداد زیادی از طلاب در این حوزهها مشغول تحصیل علوم دینی هستند.
وی تأکید کرد: حمایت از طلاب و پرداخت مستمری مختصر به آنها به واسطه حمایتهای مالی مراجع مختلف از دیگر اموری بود که توسط آیتالله صدرالدین حائری شیرازی دنبال میشد و فرزند ایشان حجتالاسلام محمدجواد حائریشیرازی پس از پدر تمام امور ایشان را دنبال کرده است.
دبیر ستاد بزرگداشت آیتالله صدرالدین حائری شیرازی بیان کرد: این روحانی گرانقدر پس از دوران دفاع مقدس نیز به عنوان نماینده برخی مراجع عظام در شیراز و استان فارس رسیدگی به برخی امور از جمله کمک به محرومان را در اولویت برنامههای خود قرار دادند.
بنا بر این گزارش، آیتالله شیخ صدرالدین حائری شیرازی، فرزند آیتالله شیخ عبدالحسین حائری شیرازی بود که در سال 1309 در شیراز به دنیا آمد و در 17 خرداد 1383 در سن 74 سالگی به رحمت ایزدی پیوست.
وی آموختن را نزد پدر آغاز و در 13 سالگی به قم مهاجرت کرد، او در قم از درس حضرات آیات سید مهدی روحانی، حسین نوری همدانی و سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی بهره گرفت و سپس در درس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام خمینی، بروجردی و میرزاهاشم آملی حاضر شد.
آن عالم ربانی همزمان از درس تفسیر و فلسفه علامه طباطبایی استفاده کرد و در عرفان و سیر و سلوک هم به جرگه شاگردان آیتالله شیخ محمدجواد انصاری همدانی درآمد.
سیرهاش در تدریس چنان بود که خود، شاگردش را انتخاب میکرد و او را مورد تفقد بیاندازه قرار میداد و متناسب با هر شاگرد، آموزش خاصی میداد. همچنین اگر وضو نداشت و کسی خدمت ایشان میرسید، از او برای تجدید وضو اجازه میگرفت و سپس به سخن گفتن و همکلامی با مراجعه کننده میپرداخت.
وی دوستی صمیمانهای با عالم مبارز، حجتالاسلام سید علی اندرزگو داشت و به همین دلیل، اندرزگو در جریان مبارزه با شاه و فرار از دست ماموران، مرتب به شیراز سفر میکرد و در این شهر، نزد آیتالله حائری شیرازی بود.
آیتالله حائری شیرازی فعالیتهای مهم تبلیغ خود را با تبلیغات ضد فرقه ضاله بهائیت که در شیراز و در سالهای 1330 تا 1340 به تبلیغ وسیعی پرداخته بودند، آغاز کرد و تلاش داشت تا سیره استادش، یعنی امام خمینی(ره) را در زمینه مبارزه با رژیم ستمشاهی پیگیری کند و آن را در شیراز تحقق بخشد.
آن مرحوم در این راه تلاش میکرد تا از طریق برپایی نشستهای متعدد مذهبی سیاسی، مردم را بیش از پیش نسبت به اوضاع و احوال زمانه آشنا سازد و در این راه، تکثیر و توزیع نوارها و اعلامیههای امام را در دستور کار داشت.
آیتالله شیخ صدرالدین حائری شیرازی همچنین با آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب، پایهگذاری جریانی به نام «بعثت» را آغاز کرد که در آن میکوشیدند تا تمام اندیشههای آیتالله خمینی را به صورت نوشته و مکتوب درآورند و عرضه کنند.
آن عالم ربانی در این سالها به طور مکرر حمایتهای مکتوب و اعلامیههای دفاع از راه و سیره آیتالله خمینی را امضا میکرد و حتی سایر علما را هم به این کار تشویق میکرد. به طور مثال در جمعآوری نامه و امضا از مراجع برای تایید مرجعیت و اجتهاد آیتالله خمینی برای جلوگیری از تعرض رژیم به ایشان، نقش بارزی داشت که موجب شد امام با این نامهها و امضاها، مصونیت قانونی پیدا کند و جان ایشان محفوظ بماند.
وی همچنین در جریان دستگیری امام در سال 1342، تلاش حداکثری داشت تا علمای ایران از سراسر کشور به تهران مهاجرت کنند و از امام حمایت داشته باشند.
آیتالله صدرالدین حائری شیرازی در سالهای مبارزه با رژیم ستمشاهی، بارها مورد تعقیب ساواک قرار گرفت، بازداشت و تبعید شد و همچنین وضعیت ممنوعالخروجی و ممنوعالمنبری را هم تجربه کرد.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با اجازه امام وارد کارهای اجرایی نشد و تلاش داشت تا با اجازههایی که از امام داشت، نمایندگی ایشان بهویژه در زمینه رسیدگی به امور حوزههای علمیه فارس و استانهای مجاور مانند بوشهر و کهگیلویه و بویر احمد را پیگیری کند.
آن مرحوم در جریان جنگ تحمیلی نیز بارها به مناطق عملیاتی سفر کرد و موجب روحیه رزمندگان اسلام بود. همچنین بارها در مناطق عملیاتی جنوب لبنان نیز حضور یافت.
این عالم مجاهد در 17 خرداد 1383 به ملکوت اعلی پیوست و پس از آن که آیتالله بهجت بر پیکرش اقامه نماز کرد، در صحن اصلی حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)، بین حجره سه و پنج و در کنار مزار یار و همراهش، عارف کامل، مرحوم حاج اسماعیل دولابی به خاک سپرده شد.
انتهای پیام