جوانان فلسطینی بیست سال پس از انتفاضه دوم؛ مقاومت ادامه دارد

به گزارش ایکنا به نقل از ام اس ان، «انتفاضه دوم»، که به انتفاضه الاقصی نیز معروف است، بیست سال پیش در 28 سپتامبر 2000 آغاز شد. با گذشت دو دهه از انتفاضه دوم، فلسطینی‌هایی که در سایه این قیام بزرگ شدند، هنوز خود را در محاصره موانع فیزیکی و سیاسی می‌بینند، اما همچنان به راه خود تا آزادی کامل میهن ادامه می‌دهند.

 

در اردوگاه پناهجویان «جنین» در شمال کرانه باختری اشغالی، دیوارها با پوسترهایی پوشیده شده است که نشان می‌دهد مردان جوان فلسطینی چفیه به دور گردن خود بسته‌اند و اسلحه‌های AK-47 در دست گرفته‌اند. برخی از این رزمندگان به دست نیروهای اسرائیلی کشته شده‌اند و تعدادی از آنها در زندان‌های این رژیم جان خود را از دست داده‌اند.
 
«نضال ترکمان» 48 ساله که به دلیل نقش خود در این قیام، 17 سال را در زندان‌های اسرائیل گذرانده است، می‌گوید: «وقتی از اردوگاه عبور می‌کنم، سعی می‌کنم آنچه را آن روز دیدم به خاطر بیاورم.»
 
نضال در انتفاضه اول (1987 تا 1993) در صفوف اول جنبش فلسطینی فتح جنگید. این انتفاضه پس از امضای توافق صلح اسلو در سال 1993 و ایجاد یک دوره کوتاه‌مدت خوش‌بینی، به راه حلی پایدار برای منازعه رژیم صهیونیستی انجامید. در نخستین ماه‌های قرن بیست و یکم یعنی 28 سپتامبر 2000 پس از بازدید «آریل شارون»، رهبر حزب راستگرای مخالف دولت اسرائیل، از محوطه مسجدالاقصی واقع در شرق بیت‌المقدس، امیدها به پیمان صلح اسلو از بین رفت و انتفاضه دوم آغاز شد.

 

این بازدید اقدامی برای تحریک فلسطینیان تلقی شد و درگیری‌های خشونت‌آمیزی بین آنها و نیروهای اسرائیلی را به دنبال داشت. انتفاضه دوم پنج سال به طول انجامید و طی آن حملاتی به اشغالگران در سرزمین‌های اشغالی، نوار غزه و کرانه باختری انجام شد. در پاسخ، اسرائیل قسمت اعظم کرانه باختری را اشغال و شروع به ایجاد یک دیوار حایل کرد که در جاهایی به عمق سرزمین‌های اشغالی می‌رسد. اردوگاه پناهندگان جنین گرفتار خشونت‌ها شد و در سال 2002 بیش از یک ماه در محاصره نیروهای اسرائیلی بود. ترکمان که در جنگ دو برادر خود را از دست داد، بلافاصله پس از حمله‌ای که منجر به کشته شدن شش غیرنظامی اسرائیلی شد، به اتهام دست داشتن در این حمله به زندان افتاد.

در حالی که نشانه‌های این قیام مانند تصویر یک رزمنده سابق که روی صندلی چرخدار انگور می‌فروشد در خیابان‌های جنین دیده می‌شود، زندگی روزمره طی دو دهه گذشته به طور قابل توجهی تغییر کرده است. رژیم صهیونیستی سد امنیتی کرانه باختری که فلسطینیان آن را دیوار آپارتاید و جدا‌کننده خود از قدس می‌نامند، ایجاد و اعلام کرده این دیوار حایل برای جلوگیری از حملات ضروری است.

 

در غزه، جنبش حماس قدرت را به دست گرفته و این منطقه محاصره‌ شده فقیرنشین و جمعیت زیاد آن از سال 2007 تحت محاصره فلج‌کننده رژیم اسرائیل بوده است. در دسامبر 2017 دونالد ترامپ قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و بر خلاف اجماع بین‌المللی، مبنی بر اینکه وضعیت این شهر تنها به عنوان بخشی از یک توافق صلح قابل تعریف است، عمل کرد.
 
دختران دوقلوی ترکمان، یارا و سارا، درست چند هفته قبل از محاصره به دنیا آمدند. سارا، جوان 18 ساله‌ای که در دانشگاه در رشته فناوری اطلاعات(IT) تحصیل می‌کند، می‌گوید: پس از بازگشت پدر از دوران طولانی زندان، در ابتدا نمی‌توانستیم با او ارتباط عاطفی برقرار و جایی برای او در قلب خود پیدا کنیم. امروز هنوز در انتفاضه هستیم؛ هر روز حمله می‌شود، افراد زخمی می‌شوند و هیچ مشکلی حل نشده است. در اینجا هیچ آینده‌ای وجود ندارد، تنها دو گزینه پیش روی ماست: مهاجرت یا جنگ.

 

این دوقلوها با اینکه هیچ خاطره‌ای از انتفاضه دوم ندارند، می‌گویند که جوانان فلسطینی در جنین هنوز پدرشان را به عنوان یک قهرمان نگاه می‌کنند.

 

ارتش اسرائیل 60 درصد از کرانه باختری را تحت کنترل دارد و بسیاری از فلسطینی‌ها از اینکه چگونه این اشغالگری، طی چند دهه پس از توافق ناکام اسلو عادی شده است، ابراز ناراحتی می‌کنند. رهبران فلسطین، توافقی را که اسرائیل با امارات متحده عربی و بحرین در مراسم 15 سپتامبر کاخ سفید به میزبانی ترامپ امضا کرده است، محکوم کرده‌اند.
 
15 سال در این منطقه انتخابات برگزار نشده است و با وجود بحران اقتصادی، جوانان به یافتن شغل فکر می‌کنند. طبق اطلاعات سازمان ملل، 60 درصد از جمعیت فلسطین زیر 30 سال هستند و با محمود عباس، رئیس حکومت خودگردان، که 84 ساله است اختلاف نسلی زیادی دارند.

 

در خیابان‌های جنین «عدی»، آرایشگر 20 ساله، که اوقات فراغت خود را صرف بازی‌های ویدئویی می‌کند می‌گوید: اولویت او کسب درآمد برای تأمین هزینه زندگی خانواده و سپس ازدواج است. بیشتر در مورد آنچه ارتش اسرائیل انجام می‌دهد، یعنی تخریب خانه‌ها، حملات و مجروحان صحبت می‌کنیم. ارتش اسرائیل به‌ طور منظم خانه‌های فلسطینیان را، که مجوز ساخت از سوی مقامات اسرائیلی ندارند یا خانه‌هایی را که متعلق به افراد مظنون به انجام حملات است، خراب می‌کند.

 

 
در ابو دیس، حومه اشغالی شرق بیت‌المقدس، که با موانعی از مرکز شهر جدا شده، نشانه‌های انتفاضه بسیار مشهود است. «ایا» 18 ساله می‌گوید: زندگی برای نسل قبلی بهتر بود، زیرا دیوار حایل و ایست بازرسی‌ها وجود نداشت و فرصت‌های شغلی بیشتر بود. او برای تحصیل باید از مسیر ایست بازرسی اسرائیل عبور کند تا از خانه به دانشگاه القدس برسد.

آینده جوانان فلسطینی

 

«مؤید» دانشجوی 22 ساله حقوق با نگاه به دیوار بلند بتونی می‌گوید: «این دیوار بزرگترین نمونه از چالش‌های جوانان فلسطینی است.»

 

طبق اطلاعات بانک جهانی، فلسطینیان در غزه با شرایط بسیار بدتری روبه‌رو هستند. محاصره اسرائیل منجر به قطع دائمی برق و کمبود آب آشامیدنی بهداشتی شده و نرخ بیکاری جوانان در این منطقه به 65 درصد می‌رسد. از زمانی که در سال 2007 حماس قدرت را در غزه به دست گرفته، تاکنون سه جنگ با اسرائیل انجام داده است. در همین زمان هزاران نفر از اهالی غزه در جریان تظاهرات در نزدیکی حصار مرزی از سوی نیروهای اسرائیلی هدف اصابت گلوله قرار گرفته‌اند.

 

 

در حالی که برخی از فلسطینیان فقط به فکر کنار آمدن با اوضاع هستند، در جنین، ترکمان معتقد است که انتفاضه بزرگتر روزی فوران خواهد کرد. وی می‌گوید: «هنوز سعی می‌کنم دخترانم را بشناسم و با آنها ارتباط برقرار کنم؛ آنها هم مثل من فکر می‌کنند که مقاومت باید ادامه داشته باشد زیرا آنها نیز از این وضعیت رنج می‌برند.»

 

به اعتقاد مردم فلسطین، انتفاضه دوم، مسیر ملت فلسطین و قضیه آنها را اصلاح و مقاومت را وارد فاز و مرحله جدیدی کرد تا با اطمینان و امیدواری بیشتر به مبارزه خود علیه اشغالگران صهیونیست ادامه دهد و از سوی دیگر صهیونیست‌ها نیز دریافتند که با افسانه شدن طلسم شکست‌ناپذیری‌شان، دیگر ملت فلسطین حاضر نخواهد بود در برابر زیاده‌خواهی‌هایی آنها سر تسلیم فرود آورد و خاک خود را به هر دلیلی ترک کند.

 

 

به همین دلیل هر سال مردم فلسطین سالروز انتفاضه الاقصی را گرامی می‌دارند و بر ضرورت ادامه راه مقاومت تا شکست کامل صهیونیست‌ها و آزادسازی سرزمینشان تأکید دارند. هرچند با نگاهی به عکس‌العمل کشورهای عربی و سازمان‌های حقوق بشری هم‌پیاله با استکبار و صهیونیسم، درمی‌یابیم که مسئله فلسطین برای آنان از کمترین جایگاه نیز برخوردار نیست. رسوایی سازشکاری رژیم‌هایی چون بحرین و امارات و خنثی بودن واکنش بیشتر کشورهای عربی مؤید همین فراموش شدن مسئله فلسطین است.

 

انتفاضه تنها پرتاب سنگ به سوی دشمن نیست و قطعاً در جبهه‌های مختلف، مقاومت و نبرد ادامه می‌یابد. امروز تمام اقشار ملت فلسطین بزرگ و کوچک، زن و مرد قیام کرده‌اند و نیروهای مقاومت در حماس و جهاد اسلامی نیز در صف نخست این انتفاضه قرار دارند. شکی نیست که وعده الهی برای ریشه‌کن شدن صهیونیسم محقق خواهد شد و پیروز این میدان، مظلومین و مجاهدینی خواهند بود که با ایمان به وعده‌های الهی از بذل جان و مال خود دریغ نکردند.