حبیبالله صادقی، نقاش، گرافیست و کاریکاتوریست در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه فرهنگ رمضان در هنر، چنین اظهار نظر کرد: رمضان را در تمامی عرصههای هنر میتوان معنا کرد، زیرا جلوه معرفتی رمضان به اندازهای زیبا و دوست داشتنی است که در دیگر ایام نمیتوان آن را یافت. برای همین در چنین فضایی مسلما خلق کارهای هنری شکلی زیباتر و بهتر دارد، البته در ایامی دیگر چون ماه محرم نیز احساس جوانمردی و فتوت بسیار پررنگ میشود، اما به دلیل نزول قرآن و شهادت امیرالمؤمنین در این ماه، رمضان برای مسلمان جایگاهی ویژه دارد.
وی افزود: در ماه رمضان شبهای قدر وجود دارد. این این سه شب مردم قرآن را بر قلب و سر خود میگذارند همین عامل سبب میشود تا نور قرآن در قلب و باطن مردم تنیده شود. در چنین فضایی هنرمند به دلیل باطن و قرابتی که به ساحت قدسی و الهی دارد بهترین زمان در اختیارش است تا زیباییهایی را خلق کند. این اتفاق به نوعی برای خود من رخ داده است، چون کارهایی که در حوزه تجسمی انجام دادهام بیشتر در ماههایی چون رمضان و محرم بوده است.
رئیس اسبق موزه هنرهای معاصر به توضیح فوق اضافه کرد: دلیلم برای اینکه این ماهها را به این اندازه عزیز میدارم این است که در این ایام انسانها به خدا نزدیکترند و حتی رابطه زمین و آسمان یک رابطه یک خطی است، بنابرین به راحتی جلوههای بیداری را میتوان با دیده ژرفتر نگریست. همین عامل سبب شده تا من کار بهتری را در این ایام انجام دهم.
این هنرمند در پاسخ به این سؤال که برای تصویرگری از رمضان در هنر نقاشی، وی از چه الگوهایی استفاده میکند؟ گفت: بزرگانی چون حافظ و مولانا بزرگترین منبع خود را برای خلق شاهکارهایشان قرآن ذکر کردهاند. دلیل این اتفاق نیز این است که این بزرگان ذوب شده در قرآن بودند. این را گفتم تا تأکید کنم که استعانت از قرآن بهترین راهی است که میتوان هر چیز متعالی را مد نظر قرار داد. برای همین من نیز مهمترین الگوهای خود را برای تصویرگری از رمضان در هنر نقاشی از قرآن کریم وام میگیرم، البته باید کاملا متوجه بود که بیان مفاهیم مورد نظر، باید با کلام جدید انجام شود.
این مدرس دانشگاه در پایان تاکید کرد: تنها با دستور یا شعار نمیتوان به خواست مورد نظر دست یافت، بلکه با مطالعه و تجربههای پیدرپی میبایست در این حوزه به داشتههای خوبی دست یافت.