به گزارش ایکنا؛ پنجاهمین شماره فصلنامه علمی ترویجی «مطالعات تقریبی مذاهب اسلامی» به صاحبامتیازی دانشگاه مذاهب اسلامی و مدیرمسئولی سیدمحمدرضا حسینی منتشر شد.
عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «تصویرآفرینیهای نهج البلاغه و تطبیق آن با تصاویر قرآنی و روایات نبوی(ص)»، «تعارض جزئی میان خبر واحد عام و قیاس خاص در اصول فقه مذاهب اربعه»، «دیدگاههای شیخ طوسی در معناشناسی علم صرف و کارکرد آن در تفسیر التبیان (مطالعه موردی: اسم فاعل و صیغه مبالغه)»، «ذبیحه اهل کتاب در آیات قرآن و روایات فریقین»، «گستره معنایی «رب» در قرآن کریم»، «مطالعه تطبیقی حج نیروهای امنیتی و انتظامی مستقر در حج از منظر فقه مذاهب خمسه»، «نگاهی به دو جریان اصلی سلفیه و امکان همزیستی آنها با دیگر مذاهب اسلامی».
تصویرآفرینیهای نهجالبلاغه و تطبیق آن با تصاویر قرآنی
کلام امام علی(ع) بیتکلّف، روان، سلیس و سرشار از آفرینشهای هنری است و تصویرآفرینی نیز میتواند یکی از پررنگترین جلوههای آفرینش هنری کلام امام بهشمار رود. تصویرآفرینی روشی است که گوینده سخن، با استفاده از آن، سعی میکند مفاهیم ذهنی مد نظر خود را مانند یک صورت در مقابل دیدگان شنونده مجسّم کند و از این طریق او را متوجه منظور خود نماید. هر اندازه تصاویر یک متن ادبی پویاتر باشند، آن متن باارزشتر میشود. اگر از این زاویه به نهج البلاغه بنگریم، آن را سرشار از تصاویر زنده و پویایی میبینیم که فضایی محسوس و ملموس را بهوجود میآورد و خوانندگان را به اعجاب وامیدارد. منشأ آفرینش تصاویر بصری در کلام امام علی(ع) را باید در قرآن کریم و احادیث نبوی(ص) جستجو کرد؛ چنانکه بر این اساس میتوان دریافت که امام علی(ع) نه تنها در عمل، بلکه در اسلوب کلامی خود نیز به کلام وحی و حدیث پیامبر(ص) اقتدا کرده است. این پژوهش از این زاویه و با رویکرد تطبیقی میان کلام امام علی(ع)، قرآن کریم و احادیث نبوی(ص) به موضوع آفرینشهای تصویری در نهج البلاغه پرداخته است.
امکان همزیستی سلفیه با دیگر مذاهب اسلامی
در چکیده مقاله «نگاهی به دو جریان اصلی سلفیه و امکان همزیستی آنها با دیگر مذاهب اسلامی» میخوانیم: «سلفیه یا سلفیگری، جریانی است که مدعی پیروی از مسلمانان نخستین است و ریشه در قرون نخستین اسلامی دارد. دو شعبه اصلی جریان سلفیه عبارتند از: سلفیه سنتی و سلفیه اصلاحگرا. در این پژوهش به چگونگی شکلگیری سلفیه، تغییرات تاریخی و تقسیمات آن از آغاز تا وفات یکی از بزرگترین اندیشمندان آن؛ یعنی رشیدرضا پرداخته شده است. در این تحقیق که به روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهرهگیری از منابع کتابخانهای صورت گرفته است، این نتیجه به دست آمد که جریانهای مختلف سلفیه، تفاوتهای زیادی باهم دارند و این تفاوت در نوع برخورد آنان با سایر مسلمانان نیز متبلور است.»
انتهای پیام