به گزارش ایکنا، پنل دین و اخلاق نخستین همایش ملی فرهنگ با تأکید بر جنبههای فرهنگی و اجتماعی کرونا، 30 اردیبهشت ماه با حضور علی اللهبداشتی، استاد فلسفه و کلام دانشگاه قم، حجتالاسلام محمدحسین مختاری، رئیس مؤسسه عروةالوثقی، محمد محمدرضایی، استاد فلسفه دین دانشگاه تهران، محمدرضا بیات، استاد فلسفه دین دانشگاه تهران، مصطفی محمودی صاحبی، استادیار دانشگاه زاهدان و غلامرضا معارفی، استادیار دانشگاه شاهد برگزار شد.
حجتالاسلام غلامرضا معارفی، استادیار دانشگاه شاهد در سخنانی با موضوع«موضعگیری مناسب در برابر کرونا با تأکید بر آیه 9 احقاف»، گفت: کرونا مشکلات روحی و جسمی زیادی ایجاد کرده ولی بحث بر این است که قرآن در مواجهه با چنین مسائلی چه دستوری برای سلامتی معنوی ما دارند.
وی افزود: قرآن کتابی است که به انسان رشد هدیه میدهد؛ در آیه دوم جن فرموده است: يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا؛ به راه راست هدايت مىكند پس به آن ايمان آورديم و هرگز كسى را شريک پروردگارمان قرار نخواهيم داد؛ امام علی(ع) هم فرمود قرآن داروخانه برای هر دردی است که درمان برای هر درد و نجات برای هر نگرانی را دارد.
معارفی اضافه کرد: سوره احقاف 35 آیه دارد که به مسائل اعتقادی پرداخته و مکی است؛ امام صادق(ع) فرمودند: اگر کسی این سوره را هر شب یا در جمعه بخواند خدا وحشت دنیا و قیامت را از او خواهد گرفت؛ پس ایجاد آرامش و از بین بردن وحشت از پیامدها و نتایج قرائت این سوره است.
وی با اشاره به آیه 9 احقاف «قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ؛ بگو من از [ميان] پيامبران نودرآمدى نبودم و نمىدانم با من و با شما چه معاملهاى خواهد شد جز آنچه را كه به من وحى مىشود پيروى نمىكنم و من جز هشداردهنده اى آشكار [بيش] نيستم، تصریح کرد: پیامبر فرمودند که من پیامبر نوظهور و اولین پیامبر نیستم قبل از من هم پیامبرانی آمدند؛ تعبیر«من نمیدانم چه رخ میدهد» برای مفسران بحث برانگیز است و ممکن است پرسیده شود چرا پیامبر فرموده است من نمیدانم مگر علم غیب ندارد.
وی تأکید کرد: در پاسخ فرمودهاند این آیه مطلق علم غیب را نفی کرده یعنی به صورت استقلالی علم غیب پیامبر(ص) را نفی کرده است.
استاد دانشگاه شاهد افزود: مهمترین درس آیه این است که مهم نیست در چه شرایط و موقعیتی هستیم بلکه نحوه موضعگیری و رفتار ما در برابر آن حادثه مهم است؛ اینکه فلان پدیده خوب است یا بد به موضعگیری ما نسبت به حوادث باز میگردد. مهم رویکرد ما در مواجهه با پیشامدهاست، نه اینکه چه پیش آمده است.
معارفی اظهار کرد: بنابراین باید راه حل منطقی در مواجهه با حوادث بیابیم؛ ما تکلیفمحور هستیم و میسنجیم که در هر حادثهای باید چه موضعی بگیریم و شرط موضعگیری مناسب، توسعه ظرف وجودی انسان است و لازمه توسعه وجودی این است که انسان باید با قوانین و سنن الهی در عالم هستی آشنا شود و به این قواعد ایمان بیاورد.
وی افزود: یکی از این سنن، سنت بیماری و ابتلاء در عالم هستی است؛ این سنن حکمتهایی دارند از جمله اینکه انسان به عجز خود پی ببرد؛ دلشکسته شود و سرانجام به عبودیت خدا برسد که فلسفه خلقت بر آن بنا شده است. انسان آشنا با سنن عالم، میتواند موضعگیری صحیح داشته باشد و تألمات و استرسهای روحی خود را کاهش دهد.
استاد دانشگاه شاهد ادامه داد: نتیجه بحث آن که صحنه زندکی صحنه حوادث و یکی از سنن الهی ابتلا و امتحان است که از جمله در قالب بیماری خود را نشان میدهد. آیه 9 احقاف با رویکرد حل مسئله سراغ این مسائل میرود و میفرماید: تسلط وجودی انسان شرط کلان موضعگیری مناسب در برابر پدیدههاست و این تسلط هم از طریق ایمان به قرآن و عترت و آشنایی با حکمتها و سنتهای الهی از جمله بیماری به دست میآید.
انتهای پیام