در آستانه تاسوعای حسینی، آسمان علم و معرفت، ستاره‌ای دیگر را از دست داد؛ آیت‌الله دکتر سیدمحمدباقر حجتی، از عالمان برجسته و چهره‌های ماندگار علوم قرآن و حدیث، به سوی معبود شتافت. مردی که عمر شریف خویش را به تفسیر کلام وحی، تربیت اندیشه‌های قرآنی و روشن ساختن مسیر حقیقت اختصاص داد. او نه‌تنها آموزگار کلمات آسمانی بود، بلکه آیینه‌ای از سلوک قرآنی؛ با آرامش سخن می‌گفت، با تواضع می‌زیست و با حکمت، دل‌ها را به حقیقت پیوند می‌زد. آثارش، چون پژوهشی در تاریخ قرآن، اسلام و تعلیم و تربیت، تاریخ قرآن كریم، تاریخ قرائت قرآن كریم، نقد و بررسی مكاتب و روش‌های تفسیری، بررسی ترجمه قرآن كریم، مفردات قرآن كریم، تحقیق در معرّبات قرآن كریم، اسماء و كنیه‌ها و القاب در قرآن كریم و ... نه فقط متون دانشگاهی، که مشعل‌هایی برای رهجویان حکمت‌اند. قرآن در قلبش خانه داشت و حدیث بر زبانش جاری بود. او از نسل عالمانی بود که علم را با ادب و تحقیق را با اخلاص درآمیختند. ایکنا به انگیزه آشنایی با سلوک و مشی قرآنی این استاد فرزانه به گفت‌وگو با اهالی قرآن، دانشگاه و حوزه پرداخته است؛ در پرونده «مونس همواره قرآن» همراهمان باشید.