هیئت‌های عزاداری در مسیر پاسخ‌دهی به چالش ها حرکت کنند/ هدایت‌گری؛ اصل در عزاداری
گروه اجتماعی: معاون پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی با تأکید بر اینکه محور سخنرانی‌ها و مداحی‌ها در عزاداری‌ها باید هدایت‌گری باشد، گفت: هیئت‌های عزاداری باید در مسیر پاسخ‌دادن به سؤال‌ها و چالش‌هایی که دشمنان در خصوص محرم، عزاداری و ... ایجاد می‌کنند، حرکت کنند.
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدجواد موسوی هوایی، معاون پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) در پاسخ به این سؤال که عزاداری که برای امام حسین(ع) وسیله شناخت آن حضرت است یا نشأت گرفته از شناخت ایشان، گفت: مسئله ماه محرم، اهمیت آن و بزرگداشت این ماه از شعائر بزرگ الهی است لذا باید این شعار بزرگ خدا زنده نگه داشته شود.
وی ادامه داد: بنابراین اصل عزاداری و اصل تشکیل جلسات سیدالشهدا(ع) و لوازماتی که دارد از جمله سخرانی، نوحه خوانی، گریه، سینه زنی، اطعام و ... به تعبیر امام راحل باید به صورت سنتی همانطور که در گذشته انجام می‌شده ـ از لحاظ روش ـ باز هم انجام شود.
نگاه به محتوای روز در عزاداری‌های سنتی
حجت‌الاسلام موسوی هوایی در خصوص محتوای جلسات عزاداری اظهار کرد: از نظر محتوایی باید به محتوای روز نگاه کنیم و همانطور که امام حسین(ع) برای آگاهی بخشی و رفع جهالت جامعه حرکت کردند هیئت‌های عزاداری نیز باید در مسیر پاسخ دادن به سؤال‌ها و چالش‌هایی که دشمنان در خصوص محرم، عزاداری و ... ایجاد می‌کنند، حرکت کنند.
وی گریه برای امام حسین(ع) را امری فطری، عاطفی، درونی، شرعی، اخلاقی و عرفانی دانست و اظهار کرد: هر یک از این موارد توضیح خاص خود را دارد اما به طور اجمال باید گفت اولین اثری که عزاداری دارد این است که انسان به جریان حق اعلام می‌کند که من هم جریان حق را قبول دارم و علیه جریان باطل مبارزه می‌کنم.
معاون پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی با تأکید بر اینکه برپایی مراسم عزاداری یک نوع اعلام اجتماعی است که موجب می‌شود معرفتی اجمالی در همه افراد به وجود بیاید، اظهار کرد: این مراسم معرفت اجمالی برای انسان‌ها به وجود می‌آورد که امام حسین(ع) انسان خوبی بوده است، مانند همان معرفت اجمالی که یهودیان، مسیحیان، هندی‌ها، بودایی‌ها و ... نسبت به امام حسین(ع) دارند.
وی ادامه داد: پس اول یک معرفت اجمالی در انسان‌ها وجود دارد، همان محبتی که نسل به نسل به ما منتقل شده و یکی از بزرگ‌ترین مشخصات ایران اسلامی است؛ این معرفت اجمالی ما را به جلسات سیدالشهدا می‌برد و در این جلسات وقتی آگاه‌تر شده با متصل شدن به مصائب امام حسین(ع) دلمان سوخت و اشکمان جاری شد معرفتمان بالاتر می‌رود.
موسوی هوایی در پاسخ به این سؤال که در مراسم عزاداری باید محوریت با سخنرانی مذهبی باشد یا مداحی، گفت: این دو مکمل یکدیگر هستند منتهی باید دید در نهضت عاشورا اصل جنگیدن بود یا اصل آگاه کردن و هدایت؟
وی تصریح کرد: قطعاً اصل برای سیدالشهدا(ع) مبارزه با ظلم و آگاه کردن و بصیرت بخشی بود و حتی در آخرین لحظه قبل از شهادت نیز امام حسین(ع) باز هم هدایت می‌کردند، پس اصل باید هدایت‌گری باشد. این هدایت‌گری در جلسات ما به دو نوع صورت می‌گیرد یکی از سوی سخنران که مطالبی در خصوص شخصیت سیدالشهدا، مطالب قرآنی، اهداف امام حسین(ع) و ... را بیان و نسل‌های مختلف را با این آرمان آشنا می‌کند و بخش دیگر را مداحان انجام می‌دهند که با اشعار حساب شده که عواطف را درگیر خود می‌کند و دارای حقایق و لطایفی است هدایت‌ها را به صورت شعر و نظم در درون انسان‌ها تثبیت می‌کنند.
مداحی طولانی و سخنرانی کوتاه پسنیده نیست
معاون پژوهشی و آموزشی سازمان تبلیغات اسلامی ادامه داد: لطافت قالب شعر باعث می‌شود مطالب بیشتر درونی شود و احساس کردن و متصل شدن به اشعار و معانی آن دل افراد را می‌سوزاند و اشکی که جاری می‌شود، معارف را عمیق می‌کند بنابراین سخنرانی و مداحی مکمل هم هستند اما نسبت این دو و موضوعات باید هدایت شده باشد و مداحی طولانی و سخنرانی کوتاه پسندیده نیست چرا که خود اهل بیت(ع) اهل تفسیر قرآن در جلسات بوده‌اند.
