سیاست‌گذاری‌های محدودکننده؛ مانع توسعه‌ شبکه‌های اجتماعی داخلی

مسعود اسدپور، عضو هیئت علمی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران و مسئول آزمایشگاه شبکه‌های اجتماعی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به توسعه شبکه‌های اجتماعی اظهار کرد: کنترل شبکه‌های اجتماعی خارجی، در دستان خارجی‌هاست و بعضا ًمشاهده می‌شود که فعالیت‌های جانب‌دارانه‌ای می‌کنند، بدون آنکه ما متوجه چنین عملکردی باشیم.

وی افزود: در برخی از شبکه‌های اجتماعی شاهد حرکت‌هایی همچون تأثیرگذاری بر افکارعمومی هستیم چرا که کنترل این شبکه‌ها در دستان ما نیست و احتمال این وجود دارد که آنها از این شبکه‌ها برای جاسوسی استفاده کنند.

مسئول آزمایشگاه شبکه‌های اجتماعی دانشگاه تهران تصریح کرد: از آنجا که شبکه‌های اجتماعی خارجی خطرات دیگری می‌تواند داشته باشد، معلوم نیست مطالبی که در این شبکه‌ها نگاشته می‌شود، از سوی کاربران خارجی و با اهداف جانب‌دارانه باشد؛ بنابراین توسعه شبکه‌های اجتماعی داخلی امری ضروری است.

وی بیان کرد: شبکه‌های اجتماعی خارجی به دلیل برخورداری از آزادی و امکانات ویژه‌ توانسته است بسیاری از کاربران داخلی را جذب خود کند.

اسدپوراظهار کرد: یکی از دلایل عمده ضعف شبکه‌های اجتماعی داخلی، ترس از نگاشتن محتواست. بسیاری از کاربران بر این تصورند اگر همان مطالبی که در شبکه‌های خارجی می‌نگارند در شبکه‌های داخلی استفاده کنند، قطعا علیه‌شان خواهد بود، بنابراین ترجیح می‌دهند در شبکه‌های اجتماعی خارجی مطالب را بنویسند.

وی افزود: شاید 99 درصد کاربران، مطالبی را که منتشر می‌کنند بر طبق موازین‌مان باشد، اما آرامش خاطر و امنیت روانی که برای‌شان در شبکه‌های خارجی وجود دارد، بیش از شبکه‌های اجتماعی داخلی است؛ به همین دلیل جذب چنین شبکه‌هایی می‌شوند و چندان متمایل نیستند که به سمت شبکه‌های داخلی سوق یابد.

شبکه‌های اجتماعی خارجی پیشتازند

عضو هیئت علمی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران تصریح کرد: شبکه‌های اجتماعی خارجی در بسیاری از موارد جلوتر از شبکه‌های اجتماعی داخلی‌اند به این معنی که کاربر به راحتی با ورود در این فضاها می‌تواند بسیاری از دوستان قدیمی‌اش را بیابد و از حال آنها جویا شود. به همین دلیل این شبکه‌ها توانسته‌اند بسیاری از کاربران داخلی را جذب کنند.

وی یادآور شد: این امکان در شبکه های اجتماعی داخلی وجود ندارد که دوستان قدیمی را بیابیم و به صورت آنلاین با آنها در ارتباط باشیم. البته این امر به دلیل تعداد اندک کاربران داخلی است.

اسدپور اظهار کرد: اگر شبکه‌های اجتماعی داخلی به خوبی فعالیت و رشد کنند، به تدریج کاربران جذب این شبکه‌های بومی خواهند شد چرا که اگر مشاهده کنند که در این شبکه‌های داخلی آن امنیت و آرامش خاطر را دارند و هم اینکه خدمات بیشتری را می‌توانند دریافت کنند، قطعا این شبکه‌ها را به شبکه‌های خارجی ترجیح خواهند دارد.

وی افزود: شبکه‌های اجتماعی داخلی این پتانسیل را دارند که 70 درصد خدمات شبکه‌های اجتماعی خارجی را به کاربران بومی عرضه کنند. البته این 30 درصد اعمال نشده به این دلیل است که پشت شبکه‌های خارجی، غول های نرم‌افزاری هستند و آنها را حمایت می‌کنند.

مسئول آزمایشگاه شبکه‌های اجتماعی دانشگاه تهران تصریح کرد: البته شبکه‌های اجتماعی خارجی تجربه بیشتری به نسبت شبکه‌های اجتماعی داخلی دارند، به همین دلیل توانسته‌اند کاربران بیشتری از سطح جهان به خود جذب کنند.

وی افزود: ما خیلی از سنت‌ها، آداب و رسومی داریم که مترقی و به روز است و همان چیزی بوده که دنیا از نظر اخلاقی آن را تأیید می‌کند، منتها ما فرصت عرضه این را نداریم و متأسفانه نتوانسته‌ایم همه باهم روی این موضوع کار کنیم و فعالیت داشته باشیم.

نهاد دولتی تنها باید ناظر بر توسعه‌ شبکه‌های اجتماعی باشد

اسدپوراظهار کرد: نهادهای دولتی در حوزه توسعه شبکه‌های اجتماعی داخلی باید تنها حمایت کند و مانع  فعالیت بخش خصوصی نشود؛ چرا که بخش خصوصی به اندازه کافی توجیه اقتصادی دارد و نیازمند آرامشی است که بتواند فعالیتش را بدون دخالت ادامه دهد.

وی افزود: سیاست‌گذاری که دولت در حوزه شبکه‌های اجتماعی دارد نباید محدودکننده باشد بلکه در اندازه قوانین جمهوری اسلامی باشد درغیراین صورت اگر این قوانین، قوانین دست و پاگیری باشد، توان رقابت با شبکه‌های اجتماعی خارجی را از دست خواهیم داد.

عضو هیئت علمی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران تصریح کرد: دولت باید قوانین نظارتی را در توسعه شبکه‌های اجتماعی داخلی داشته باشد، اما قوانین محدودکننده نگذارد و این تنها  برای رشد و توسعه شبکه‌های اجتماعی کافی است.