حجتالاسلام و المسلمین سیدبشیر حسینی، نویسنده و شاعر آئینیسرای کشورمان در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به تعریف شعر آئینی و عاشورایی گفت: شعر آئینی و عاشورایی تعاریف متعددی دارد؛ از این رو یکی از تعریفهایی که میتوان ارائه کرد این است که این نوع شعر دربرگیرنده مفاهیمی از آیات کتابهای آسمانی و دین اسلام و مدح و مراثی بزرگان دین و ائمه اطهار(ع) به ویژه امام حسین(ع) و یارانش است.
وی با بیان اینکه همه شعرهایی که رنگ و بوی الهی داشته باشند، میتوان شعر آئینی اطلاق کرد، افزود: به دلیل گستره فراوان این نوع شعر و تعریفهای گوناگون از آن، آسیبهایی متوجه آن میشود و ادیبان و شاعران، تعاریف متفاوتی از آسیبهای شعر آئینی دارند و برخی مغرضانه آن را نقد میکنند.
اطلاع ناکافی؛ زمینهساز آسیبرسانی به اشعار شاعران جوان
حجتالاسلام حسینی، آسیبهای شعر آئینی را مورد اشاره قرار داد و اظهار کرد: آسیبهایی که در شعر شاعران به ویژه شاعران نوقلم و جوان وجود دارد به دلیل نبود اطلاع کافی و مطالعه پیرامون زندگی و سیره اهل بیت(ع) است که سبب تولید آثاری با اشکالات فراوان و آسیبهایی اغلب جدی به حوزه شعر آئینی میشود.
این شاعر آئینیسرا ادامه داد: متأسفانه از سوی هیچ نهاد و سازمانی اقدام مناسب و تأثیرگذاری برای این بخش صورت نگرفته و آنچه بوده، یکسری حرفهای شعاری بوده است و در این زمینه همه باید بدانیم که این حوزه نیازمند اقدام جدی و نه سخنرانی و نشست و همایش است.
حجتالاسلام حسینی با بیان اینکه شعر ترکیآذری هم از آسیبهای شعر آئینی و عاشورایی در امان نیست، تصریح کرد: این آسیبشناسی باید در همه بخشهای شعر آئینی صورت گیرد، از این رو ضروری است که در این بخش هم آسیبشناسی و هم پژوهش و تحقیق صورت گیرد تا این موضوع به صورت کارشناسانه حل شود.
مطالعه منابع موثق، حافظ شعر عاشورایی از گزند است
وی در پاسخ به اینکه حوزه شعر عاشورایی چگونه میتواند از گزند آسیبها مصون بماند، بیان کرد: مطالعه منابع موثق و بیان سندی موضوعات پیرامون زندگی ائمه اطهار(ع) و یا چگونگی شهادت امام حسین(ع) و یارانش میتواند به این مسئله کمک کند و از سوی دیگر شاعران باید قرآن را به عنوان مبنا و معیار کار خود قرار دهند تا از مسیر شعر ناب عاشورایی و آئینی منحرف نشوند.
این شاعر آئینیسرا ادامه داد: تقویت انجمنهای ادبی سراسر کشور، آموزش شاعران جوان، نقد و بررسی محتوایی شعرها و ترغیب و تشویق شاعران جوان و کشف استعدادهای برتر میتواند در زمینه رفع آسیبهای شعر آئینی کارساز و مفید باشد.