به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، نهمین شماره از سال پنجاه و سوم ماهنامه «درسهایی از مکتب اسلام» با مقالاتی با عناوین «پافشاری بر اصول در مذاکره با مخالفان»، به قلم مهدی پیشوائی، «مناظره دخت گرامی پیامبر(ص) با خلیفه وقت»، نوشته آیتالله جعفر سبحانی، «صلح در نهجالبلاغه(3)» از احمد بهشتی، «بانگ بیداری» به قلم محمود حکیمی، «حضرت یوسف(ع) قهرمان بهترین داستانها» نوشته فرجالله فرجالهی و «آفریقا؛ قارهای اسلامی» به قلم غلامرضا گلیزواره منتشر شد.
براساس این گزارش، «جمع بین دو نماز» از سلسله برنامههای پرسش و پاسخ آیتالله جعفر سبحانی، «راهبردهای پرورش شخصیت در کودکان» از اسماعیل نساجی، «حسنی مبارک یک کشور ورشکسته از خود به یادگار گذاشت» مصاحبه با سیدهادی خسروشاهی، و «التهاب بینی و سینوسهای اطراف آن» از منصور اشرفی و مرتضی اشرفی دیگر مقالات این شماره ماهنامه «درسهایی از مکتب اسلام» را تشکیل میدهند.
آیتالله جعفر سبحانی در مقاله خود با عنوان «مناظره دخت گرامی پیامبر(ص) با خلیفه وقت» به بیان نکاتی درباره مسئله فدک پرداخته است که دخت پیامبر (ص) سالها مالک آنجا بود ولی پس از درگذشت پیامبر(ص) تصمیم گرفته شد که ملک دخت گرامی پیامبر(ص) را مصادره کنند آن هم تحت عنوان اینکه پیامبران ازخود چیزی به ارث نمیگذارند.
به همین خاطر، خلیفه وقت، ابوبکر، دخت پیامبر(ص) را از میراث پدر محروم ساخت و گفت پدر بزرگوارت به ما فرموده است، «نحن معاشر الانبیاء لا نورث ما ترکناه صدقه ». اینجاست که فاطمهزهرا(س) که در مهد وحی پرورش یافته و عالمه بدون معلم بود، از دو راه، هیئت حاکمه را محکوم کرد و حاصل احتجاج او این است که، اولاً فرض کنید فدک، ملک پدرمان، پیامبر خاتم(ص) است، چرا باید فرزند او از آن محروم گردد و این حدیثی که شما نقل میکنید، مخالف اطلاقات قرآن و نصوص آن است. اطلاقات قرآن به صورت روشن میفرماید: « یُوصِیکُمُ اللّهُ فِی أَوْلاَدِکُمْ لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنثَیَیْنِ؛ خداوند به شما در باره فرزندانتان سفارش میکند سهم پسر چون سهم دو دختر است» (النساء/11).
از طرف دیگر، با نصوص قرآن مخالف است. زیرا قرآن تأکید میکند که سلیمان از داود ارث میبرد و مسلماً منظور از این وراثت، وراثت نبوت نیست زیرا نبوت، وراثتی نبوده بلکه موهبتی الهی است. چگونه ممکن است سلیمان از داود ارث ببرد اما دختر پیامبر خاتم(ص) از اموال شخصی پیامبر(ص) محروم شود.
ثانیاً، این احتجاج در صورتی است که فدک ملک پیامبر(ص) بوده باشد، و حال آنکه فدک در هنگام حیات پیامبر (ص) به ما تملیک شده بود. به گواه اینکه چند سال است که این منطقه در دست من است و کارگران من در آن مشغول کارند. چگونه چیزی که در دست من است و من بر آن تسلط دارم، از دست من درآورده و در اختیار میگیرید.
آیتالله سبحانی سپس به بیان چند تناقض و اختلاف آشکار در تطبیق این حدیث میپردازد و میگوید، فدک به عنوان اینکه ملک پیامبر(ص) است و او ارث نمیگذارد از دست یگانه وارث او به در آورده شد و در راه مقاصد سیاسی به کار گرفته شد در حالیکه خانههای نهگانهای که زنان پیامبر(ص) در آن سکونت داشتند به خود آنها واگذار شد و آنها از آنجا بیرون نرفتند و دختر خلیفه اول یعنی عایشه نیز مالک یکی از آن خانهها گشت.
شگفت اینجاست که طبق برخی از روایات، از دخت پیامبر اسلام(ص) شاهد و گواه خواستند که پیامبر آنجا را تملیک وی کرده است در حالیکه در قوانین قضایی اسلام، «ذو الید» که منکر است، باید قسم بخورد و آن کس که مدعی است باید شاهد بیاورد، اتفاقاً همین اشکال به خلیفه گفته شد ولی آنان به سادگی از آن گذشتند.
مؤلف میافزاید، نکته سوم، این است که در جنگ بدر، گروهی از مشرکان به اسارت مسلمانان درآمدند و یکی از آن اسیران، «ابوالعاص» شوهر زینب(س)، دختر پیامبر (ص) بود و قرار شد که اسیران با پرداخت مبلغی آزاد شوند. حضرت زینب(س) برای آزادی شوهرش گردنبندی که مادرش به او هدیه داده بود را برای آزادی شوهرش نزد پیامبر(ص) فرستاد. پیامبر پس از مشورت با یاران، با ولایتی که داشت، دستور بازگرداندن گردنبند و آزادی رایگان شوهر او را صادر کرد.
اکنون سؤال این است که آیا دختر پیامبر از زینب(س) کمتر بود و آیا خلیفه نمیتوانست پس از مشورت با مسلمانان از ولایت ادعایی خود به نفع حضرت زهرا(س) استفاده کند و آن را بازگرداند.
نکته چهارم ایناست که مصادره فدک رنگ سیاسی داشت. و بر اساس اسلامی استوار نبود و در طول تاریخ خلفا بارها دست به دست گشت تا اینکه در دوران خلافت مأمون با تشریفاتی خاص و با نوشتن محضری به فرزندان حضرت زهرا(س) واگذار شد. این نوع تبدلها و دستبهدست گشتنها حاکی از آن است که از آغاز بدعتی را پدید آوردند و سپس خلیفه هر زمان طبق مصالح خود با آن بازی کرده است.
یادآور میشود، ماهنامه «درسهایی از مکتب اسلام» به صاحبامتیازی مؤسسه تعلیماتی و تحقیقاتی امام صادق(ع) و مدیرمسئولی فرجالله فرجالهی منتشر میشود.