«توصیف آفتاب» در بین سروده‌های فرائی جاگرفت
گروه ادب: شاعر آیینی‌سرا شعری با عنوان «توصیف آفتاب» در وصف اهل بیت(ع) سروده است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عبدالمجید فرائی، شاعر آیینی‌سرای کشورمان شعری با عنوان «توصیف آفتاب» را سروده که مطلع آن ناتوانی شاعر از یافتن واژه‌ای همطراز با صفات اهل بیت(ع) را به ذهن متبادر می‌کند.
شاعر در مقدمه این شعر آورده است: «حیرانم با کدام قلم، واژه، زبان و دهان می‌توان از شما نوشت و گفت؟ آیا با همان کلمات که با همه صحبت و گفت‌وگو می‌کنیم؟ حتی با اشخاص آلوده؟ شما که معصومین و بزرگوار. در تفکراتم به جایی نمی‌رسم. مگر می‌شود، بی‌محابا قلم برداشت و نوشت.
پس از تفکرات و تعمق فراوان درباره موضوع یادشده، خود را دلخوش کرده‌ام به اینکه در قرآن کریم نیز نام خداوند باریتعالی «الله» در کنار «ناس» یا مردم قرار گرفته ولو جاهل و ناسپاس. فکر می‌کنم خود این اندیشه و راهکار برون‌رفت از دغدغه یادشده نیز یک الهام و عنایت برای بنده است.»
ابیات ذیل، ادامه شعری است که درباره آن سخن گفته شد:
«می‌خواستم، من از تو بگویم: مع‌الأسف
یک واژه همطراز از تو، پیدا نمی‌شود
فقر کلام، می‌شکند پشت نظم را
در قالب تو بیت و غزل، جا نمی‌شود
پرواز تو، بلندتر از واژگان ماست
هر گفته: در مقام تو معنا نمی‌شود
زیباترین کلام، به پایت نمی‌رسد
چون پای مور، وسعت دریا نمی‌شود
حرف و حدیث عشق تو حتما گرانبهاست
با قطره، شرح وسعت دریا نمی‌شود
از تو اگر نظر نشود، شعر ابتر است
طبع و قریحه، بی‌شکوفا نمی‌شود
گفتی: (فرائی) از گل زیبای پنج تن
توصیف آفتاب، ز چون ماه، نمی‌شود»
