پرسش از ویژگی جامعه دانایی و سکوت از ویژگی جامعه نادانی است

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، ابوالقاسم حسینجانی، شاعر و پژوهشگر نهج‌البلاغه و قرآن در سیزدهمین نشست «ادبیات جهانی انسان در نهج‌البلاغه و قرآن» با اشاره به اینکه ویژگی جامعه دانایی، پرسش و پرسش‌گری است، گفت: در جوامع دانایی، بیشتر به پرسش و پرسشگری توجه دارند؛ سؤالاتی در ذهن انسان‌های آن جامعه درباره مسائل پیرامون‌ نقش می‌بندد، در صورتی که مشخصه جامعه جاهلیت سکوت است و هیچ سؤالی برای افراد آن جامعه به وجود نمی‌آید و در واقع این‌گونه جوامع، قبرستانی بیش نیستند. 
وی در ادامه سخنانش با اشاره به  آیه 186 سوره بقره، سؤال پرسشگران در جامعه دانایی را ریشه در علم و آگاهی آنان دانست و افزود: در جامعه دانایی همه مسئول هستند و مسئولان و مدیران جامعه از سایر افراد جامعه مسئول‌تر خواهند بود و ما می‌بینیم در جوامع نادانی، اصلاً پرسشی وجود ندارد تا پاسخی به وجود آید، ولی برعکس در جامعه دانایی، پرسش و پرسش‌گری زیربنای پاسخگویی و تقرب به خداوند است و سؤالاتی که برای انسان‌ها به وجود می‌آید از روی دانایی است، نه از روی نادانی و جهل که این موارد را بارها و بارها قرآن کریم گوشزد کرده است.

وی، شروع مسئولیت‌پذیری انسان‌ها در جوامع را بهره‌گیری درست از امکانات ذکر کرد و گفت: شروع مسئولیت‌های ما در جامعه از آنجا آغاز می‌شود که از امکاناتی که در اختیار داریم بتوانیم به خوبی در جهت رشد و پیشرفت جامعه استفاده کنیم. در جوامع دانایی مهم این نیست که ما از چه امکاناتی برخوردار هستیم، بلکه مهم آن است که چگونه از این امکانات بهره می‌گیریم. 
حسینجانی، نجات جامعه بشریت را به دست دانایان و اندیشمندان هر جامعه ذکر و تصریح کرد: تا زمانی که دانایان به وظایف زمانی و مکانی خود عمل نکنند، هیچ اتفاقی در جامعه رخ نخواهد داد و هر زمانی که در جامعه بتوانیم تعارفات را کاهش دهیم و به تعریف‌هایی که زمینه‌های مسئولیت‌پذیری ما در جامعه است، بیافزائیم، جامعه رو به بهبود و نجات حرکت می‌کند. 

جامعه بدون سؤال، جامعه نادانان است
این پژوهشگر نهج‌البلاغه پرسش و پرسش‌گری را مرحله‌ای از رشد و ارتقای انسان‌ها در جوامع ذکر کرد و گفت: در جامعه‌ای که انسان‌ها هیچ سؤالی ندارند، در واقع در جهل و نادانی بسر می‌برند و برعکس در جامعه‌ای که در آن سؤال و جواب وجود دارد و فرافکنی وجود ندارد، این گونه جوامع از جنس دانایی و آگاهی است.
وی در ادامه افزود: در جوامعی که انسان‌ها مسئولیت‌پذیر هستند، سعی نمی‌کنند که تقصیر کارهایشان را به گردن دیگران بیندازند و کسانی که این نوع کار را انجام می‌دهند تماماً از جنس شیطان هستند. 
حسینجانی، مسئولیت‌پذیری انسان‌ها را تقوی الهی خواند و گفت: تمام تأکید قرآن کریم بر این است که انسان‌ها در برابر مسئولیت‌هایی که دارند باید خوب عمل کنند و مسئولیت‌پذیری آنان در واقع عمل کردن به آیات قرانی است.