مهدی مطهرنیا، کارشناس ارشد مسائل سیاست خارجی و بینالملل در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با موضوع تصویب قطعنامه پیشنهادی رئیسجمهور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: پذیرش این پیشنهاد در درجه نخست، پذیرش منطق ایران در مدیریت بحرانهای بینالمللی است.
وی خاطرنشان کرد: حجتالاسلام روحانی بهجای زیر سؤال بردن کنشگران نظام بینالملل و بازیگران متفاوتی که در این عرصه به فعالیت مشغول هستند، روشهای متخذه از سوی آنان برای حل بحرانهای بینالمللی را با پرسشی جدی روبرو ساخت.
طرح سؤال بهجای ایجاد فضای منفی
مطهرنیا گفت: بدینترتیب، رئیسجمهور تلاش کرد بهجای ایجاد فضای منفی در مسیر تحرکات سیاست خارجی کشورمان به رویکردی پناه آورد که در سایه آن بدون ایجاد فضای منفی در ارتباط با دیگر کنشگران نظام بینالملل، منطق رفتاری و اقدامات سیاسی آنان را با این سؤال روبرو کند که آیا بهتر نیست بهجای کاربرد خشونت و افراطیگری به ایجاد صلح و ثبات با استفاده از روشهایی تأسی و تمسک جوییم که بتوان در پرتو آن زمینههای ثبات، صلح و امنیت بینالمللی را فراهم کرد.
وی افزود: این پرسش اگرچه ساده و پاسخ آن بدیهی بهنظر میرسد، اما تلنگری بر تحرکات تاریخی کشورهای کنشگری است که در مسیر حل بحرانهای بینالمللی، خشونت و افراطیگری را سرلوحه حرکت خود قرار داده و در برخورد با افراطیگری گروههای تروریستی غیر رسمی و رسمی، خود، نیز روشها و ابزارهایی را برمیگزیند که متناسب با شأن رقبای مطرحشده از سوی آنهاست.
این کارشناس ارشد مسائل سیاست خارجی و بینالملل گفت: از این منظر، باید بگوییم که آنچه در مجمع عمومی تصویب شد، پذیرش منطق ایران در عرصه بینالملل و صحه گذاشتن بر آن از سوی سازمان ملل است.
وی ادامه داد: تصویب قطعنامه پیشنهادی رئیسجمهور اسلامی ایران پس از چند سال انزوای ایران در نظام بینالملل با وجود رویکرد بسیار فعالانه در جهت ایجاد «چالش برانگیزی» در برابر تحرکات کنشگران دیگر نظام بینالملل که منجر به انزوای عملی سیاسی جمهوری اسلامی ایران شده بود، میتواند دستاوردی بسیار منطقی، کمهزینه و پرفایده برای ایران باشد.
بازتاب روانی مثبت تصویب قطعنامه پیشنهادی رئیسجمهور
مطهرنیا در تشریح فواید دیگر پذیرش این قطعنامه «جهان عاری از خشونت» گفت: پیامد مثبت دیگر، بازتابهای تصویب این قطعنامه از منظر منطق روانی است؛ به هر تقدیر، پس از پذیرش طرح گفتوگوی تمدنها از سوی مجمع عمومی در سال 2001 شاهدیم که برای دومین بار، طرح رئیسجمهور ایران بهعنوان یک طرح قابل قبول برای کشورهای مختلف جهان به تصویب نمایندگان آنها در سازمان ملل متحد میرسد.
وی تصریح کرد: اگر چه قطعنامههای تصویبشده در مجمع عمومی سازمان ملل، الزامآور نیست، اما آن چه که باید به آن توجه کرد، فضای روانی ناشی از تصویب آن در ایجاد فضای مثبت برای تحرکات دیپلماتیک ایران در جهان است.
این کارشناس ارشد مسائل سیاست خارجی و بینالملل گفت: هماکنون با توجه به موفقیت ایران در دستیابی به یک پیروزی نسبی در مذاکرات ژنو 3 و گام نهادن در مسیر حل و فصل دیپلماتیک پرونده هستهای با وجود دارابودن غنیسازی در خاک ایران بهعنوان حقی که میتوانیم در چارچوب تعریف عملیاتی برنامه غنیسازی از آن ایفاد کنیم، ایران میتواند فضای روانی مناسبی را در جهت تحرکات دیپلماتیک خود در سطح بینالمللی بهوجود آورد.
شکست تئوری «جنگ نامتعادل امریکا» علیه ایران
وی موفقیت دیگر برای جمهوری اسلامی ایران در تصویب قطعنامه «جهان عاری از خشونت» را شکست تئوری «جنگ نامتعادل» امریکا علیه ایران خواند و اظهار کرد: امریکا کوشش میکرد در چارچوب اقدام رسانهای، ایران را در وضعیتی قرار دهد که قدرت و توان ما در میان کشورهای منطقه، بزرگنمایی شده و بدینترتیب، ایرانهراسی و اسلامهراسی را ترویج کند، تا انزوای بینالمللی ایران رقم بخورد.
مطهرنیا گفت: قبول چنین طرحی میتواند یک نوع شکاف وسیع و عمیق در تئوری «جنگ نامتعادل» ایجاد کند، به گونهای که ایرانهراسی و اسلامهراسی را با چالش جدی مواجه کند، لذا باید بگوییم در مجموع، پذیرش قطعنامه پیشنهادی حجتالاسلام حسن روحانی در سازمان ملل متحد، بازگشت احترام بینالمللی به ادبیات مدبرانه ملت ایران در صحنه سیاسی بود.