آیتالله هادی عباسی خراسانی، مدرس عالی حوزه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: نسبت خلقت در آفرینش با آفریننده در توازن است؛ خداوند خالق است و جهان را آفرید و جهان موجودی لازم دارد که همسان او باشد و نسخهای همراه او باشد.
وی افزود: آنچه که همراه این جهان باشد موجودی به نام انسان بود که عصاره آفرینش و اشرف مخلوقات نام گرفت؛ جایگاه پیامبری در رهبری انسان است و این دو در نظام آفرینش، دوشادوش هم هستند.
استاد خارج فلسفه و حکمت اسلامی حوزه علمیه یادآور شد: به فرموده امام صادق(ع) 124هزارپیامبری که از سوی خداوند مبعوث شدهاند از مظاهر این انسانیت و اسمای حسنای الهی هستند؛ خداوند به رحمت رحمانیه خویش آفرید و به رحمت رحیمیه خویش گزینش کرد و برانگیخت.
حضرت محمد(ص)؛ اشرف همه پیامبران الهی
نویسنده کتاب «الهی نامه» عنوان کرد: در حوزه نبوت هم برای انبیای الهی مراتبی وجود دارد؛ نبوت مراتبی دارد که خداوند نیز در قرآن کریم آورده است که «تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْض»؛ البته در بین انبیای الهی نیز مشترکانی از جمله دعوت به توحید و اجتناب از طاغوت و... نیز وجود دارد ولی قطعا پیامبر اسلام به دلیل اینکه آخرین پیامبر است به لحاظ رشدی و کامل بودن، افضل بر همه انبیا و اشرف آنهاست.
پیامبر اعظم(ص) واجد جمیع اسمای الهی است
عباسی ادامه داد: پیامبر اعظم(ص) عصاره انبیای الهی و سیدالرسل است که واجد مرحله و مرتبه خاتمیت است که واجد جمیع اسمای الهی و گل سرسبد نظام آفرنش است؛ «مَّا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِکُمْ وَلَکِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ وَکَانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا»؛ ایشان در تکوین و تشریع، خاتم است؛ خاتم مهری در لغت معانی والایی دارد که از آن جمله میتوان به مهر خاص بزرگان که بر روی نگین انگشتر آنان نقش میبست اشاره کرد؛ گویی که ایشان نگین هستی و آفرینش هستند و این مهر برای پایان رسالت با نام ایشان تزیین شده است.
نویسنده کتاب «تفسیر قرآن» گفت: مقام خاص ایشان خاتمیت و رسول مطلق الهی است که مقام و مراتب رسولان قبلی را تحت اشراف خود دارد؛ ایشان موعود همه آنهاست که همه انبیای الهی به رسالت ایشان وعده دادهاند؛ آخرین پیامبری که رسالت ایشان را وعده دارد و به امت خود تقدیم کرد، عیسی بن مریم(ع) بود که ایشان تصریح کردند نام این پیامبر احمد است.
این استاد حوزه بیان کرد: رسول خاتم دارای اسامی زمینی و سماوی است که همه اسمای او باید به یک اسم برمیگردد؛ یعنی اسم محمد و محمود و احمد باید یک اسم که عصاره آنهاست یعنی حمد برگردد و به همین جهت است که سوره اول نماز که پایه اصلی نماز است، با حمد شروع میشود.
گواهی همه مسلمانان در نماز بر مقام عبودیت پیامبر(ص)
وی گفت: موعود مسیحیت، پیامبر اکرم(ص) بوده است که مسیحیت تحریف شده جهت آن را تغییر داد؛ ولی ایشان جمیع همه انبیای الهی بودند و پس از مقام حمد به مقام عبد میرسند که همه پیروان اسلام باید در هر نماز خود به مقام عبد و رسالت ایشان گواهی دهند.
خداوند به واسطه صفت حمد بندگانش را ارتقا میدهد
نویسنده کتاب «شرح اسمای الهی»، بیان کرد: زاویه نهایی در دایره هستی بیش از 360 درجه نیست و پیامبر اکرم(ص) نیز روزی 360 بار ذکر شریف «الحمدالله رب العالمین» را تکرار میکردند که این مسئله نشان میدهد که همه نظام خلقت به امر خدا و به واسطه این صفت حمد در دست ایشان است و خداوند به واسطه صفت حمد و عبد، بندگانش را ارتقا میدهد.
وی گفت: پیامبر دردانه هستی است و هرچه درباره این حضرت گفته شود کم است؛ در آیه «أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى»، منظور از یتیم، یتیم نسبی نیست بلکه ایشان درّ یتیم نظام خلقت بودند.
افضلیت قرآن بر سایر کتب آسمانی/ افضلیت پیامبر اسلام بر سایر پیامبران
این استاد حوزه در پاسخ به این سوال که چرا در اسلام و به امر پیامبر(ص) صلوات بر ایشان و دوستی خانواده ایشان تاکید شده است، گفت: بزرگترین برهانی که برای تعظیم مقام پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) بیان میشود، برگرفته از قرآن کریم است؛ افضلیت قرآن به سایر کتب هم همین است که تمام کتب آسمانی برای زمان خاص خودشان بود ولی قرآن کتاب همه اعصار و قرون است؛ یکی از نشانههای آن هم این است که خود قرآن ادعا میکند که هیچ کسی نمیتواند یک آیه مثل این کتاب را بیان کند؛ از دیگر دلایل زنده بودن قرآن، بحث استخاره است و موارد دیگری که مجال ذکر نیست.
وی افزود: وقتی به این کتاب مینگریم در آیه صلوات بر پیامبر(ص) یعنی «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا»، خداوند متعال مردم را به صلوات بر مقام حقوقی پیامبر(ص) فرامیخوانند و خود ایشان نیز صلوات را بر معیار شخصیت حقوقی و پیامبری خود استوار میگردانند.
صلوات بر پیامبر(ص)، صلوات بر مفهوم ولایت الهی است
عباسی عنوان کرد: برخی شبهات در این زمینه مطرح شده است که چرا ایشان این همه مردم را به صلوات بر خود فراخواندند و نام خود را در کنار اسم خداوند در اذان قرار دادند و... ولی باید به این مسئله توجه کرد که اگر ایشان این دعوت را به سوی خود میکردند، نغوذبالله کبر و کفر بود و این درحالی است که هیچ گاه کسی را به خود دعوت نکردند و شخصیت حقیقی خود را ترویج نمیکردند؛ در واقع صلوات بر پیامبر، صلوات بر مفهوم ولایت الهی است.
ولایت؛ نقطه اشتراک تمام انبیای الهی
وی گفت: یکی از پیچهای بسیار سختی که بسیاری از مردم به خاطر نگاه نکردن به بدیهیات اسلام و نبوت در پشت آن ماندند، نظر نیافکندن به مفهوم رسالت است؛ تمام انبیای الهی خصلتی دارند که آن خصلت مهم، ورای از مفهوم نبوت آنان است؛ این خصلت مهم، ولایت است که در همه انبیا مشترک است؛ نبوت جنبه تشریعی انبیای الهی است؛ صفت ولایت وصف باری تعالی است؛ نبوت پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) قطع شد ولی صفت عالی ولایت هیچ گاه از بین نخواهد رفت و پس از ایشان قطعا به شایستهترین عبد خواهد رسید؛ ولایت وصف خاص انبیای الهی بود و عظمت نبوت به یک جهت به نظام تکوینی به ولایت رسید و هر کسی که این صفات عالی را داشت، امام خواهد بود؛ این امام خصلت انبیای الهی را داشت و از عصمت کامل برخوردار است.
کسانی که از ولایت اهل بیت(ع) سرباز زدند، مفهوم نبوت را درست درک نکردند
نویسنده کتاب «تاریخ زندگانی چهارده معصوم (ع)» عنوان کرد: تمام کسانی که از ولایت اهل بیت(ع) سرباز زدند، مفهوم نبوت را درست درک نکردند و به همین خاطر هضم این مفهوم که نبوت چگونه در قالب امامت در اسلام به حرکت خود ادامه داد، سنگین بوده و هست.