حفظ، تلاوت و عمل به قرآن، اصلی‌ترین خواسته شهدا است
گروه جهاد و حماسه: همسر شهید محمدنبی شیخی در وصف این شهدا گفت: اصلی‌ترین خواسته شهدااز ما، حفظ، تلاوت و عمل به قرآن است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، دیدار اعضای شورای عالی قرآن با خانواده شهید محمدنبی از شهدای قرآنی تهران، با حضور مرتضی جهانگرد، مدیر تبلیغات و اطلاع‌رسانی سازمان قرآن و عترت سپاه حضرت محمد رسول‌الله(ص)، فراهانی، نماینده بنیاد شهید، هادی، نماینده شورای عالی قرآن و محمدی از قاریان ممتاز کشوری برگزار شد که علاوه بر تجلیل از روح بلند این شهید، لوحی به رسم یادبود به خانواده وی تقدیم و آیاتی از قرآن کریم تلاوت شد.
ایستادگی خانواده‌های شهدا
در ابتدای این مراسم، استاد علی محمدی، از قاریان ممتاز کشورمان به تجلیل از مقام شامخ شهدا پرداخت و گفت: خداوند در برخی از آیات قرآن به طور خاص به مقام شهدا اشاره و تأکید کرده است که شهدا با خداوند معامله و قرب الهی را کسب کردند، اما خانواده‌ها نیز اجر مضاعفی دارند؛ چرا که با ایستادگی و صبر خود نشان دادند که در راه خدا می‌توان از تمامی داشته‌های خود گذشت.
وی ادامه داد: خانواده شهید در طول عمر خود، در سوگ عزیزانشان بارها شربت شهادت را می‌نوشند، اما از پای نمی‌افتند. این خانواده‌های شهدا هستند که راه سعادت را به ما نشان می‌دهند و رسم آزادگی و دلدادگی به حق را ترسیم می‌کنند. مادران، پدران، برادران، خواهران و همسران شهید، در راه اعتقادات خود عزیزانشان را تقدیم کردند.
ادامه راه شهدا با کسب رضای الهی امکانپذیر است
محمدی با تأکید بر اینکه اگر بخواهیم شهدا از ما راضی باشند، باید به دنبال کسب رضایت خداوند باشیم، تصریح کرد: نباید در راهی قدم بگذاریم که شرمنده شهدا باشیم و در روز قیامت از شفاعت شهدا و امام شهدا به دور باشیم. کسب رضای الهی، عامل خشنودی شهداست، پس در تمامی طول زندگی باید این امر را سرلوحه کارهای خود قرار دهیم.
حفظ، تلاوت و عمل به قرآن؛ خواست شهداست
همسر شهید شیخی، یکی دیگر از سخنرانان این دیدار بود که در توصیف آن شهید گفت: محمدنبی همیشه بر حفظ، تلاوت و عمل به قرآن تأکید داشت. خواست شهدا از ملت ایران نیز عمل به قرآن است؛ چراکه آنان در راه اعتلای این کتاب الهی از جان خود گذشتند.
وی ادامه داد: زمانی که رزمندگان از عملیات والفجر 4 به شهر خمین بازمی‌گشتند، اعضای خانواده برای استقبال از محمدنبی به خارج از شهر رفتند، ولی من نرفتم؛ چرا که به من الهام شده بود که آن بزرگوار به دیدار یاران شهیدش رفته و دیگر در این دنیای فانی نیست.
همسر این شهید که خواهر شهید نیز است، افزود: زمانی که خبر شهادت محمدنبی را آوردند، نه تنها احساس ناراحتی نداشتم، بلکه از اینکه آن بزرگوار به آرزوی چندین ساله‌اش رسیده بود، خرسند شدم. محمدنبی عاشق شهادت بود و در راه قرآن و ترویج این کتاب الهی، از بالاترین داشته خود گذشت تا به ما درس آزادگی و جوانمردی بدهد.
شهدا؛ ناظر بر اعمال ما هستند
زهرا شیخی، دختر شهید محمدنبی شیخی که زمان شهادت پدرش دو سال بیشتر نداشت، در وصف شهدا لب به سخن باز کرد و گفت: تمامی اقوام از خوبی‌های پدرم می‌گفت و این باعث افتخار من است. با اینکه هیچ خاطره‌ای از ایشان ندارم، اما همیشه احساس می‌کنم که حاضر و ناظر بر اعمال ماست.
وی ادامه داد: توصیه پدر به تمامی اعضای خانواده، انس گرفتن با قرآن بود و ما با تمامی توان برای اجرایی شدن خواست پدرمان قدم برمی‌داریم؛ چراکه این راه، ادامه راه شهداست و قدم برداشتن در این مسیر در واقع حفاظت از خون شهداست.
علی‌محمد شیخی، فرزند شهید محمدنبی شیخی، آخرین سخنران این دیدار بود. وی گفت: پدرم در سال 1334 در خانواده‌ای مذهبی در خمین به دنیا آمد. دوران تحصیل را در همان شهر گذراند و از همان ابتدای نوجوانی به یادگیری قرآن اهتمام ورزید و خیلی زود، تلاوت این کتاب الهی را فرا گرفت.
وی ادامه داد: ایشان هوش بسیار بالایی داشت و در خانواده نیز به امانت‌داری شهره بود. پدرم در منطقه به «شیخ حیدر» معروف بود. اکثر اوقات در مسجد بود و به عبادت و راز و نیاز می‌پرداخت. شیفته نماز شب بود. این فریضه را در جبهه نیز انجام می‌داد و دیگران را نیز به آن دعوت می‌کرد.
شهید شیخی؛ شیفته امام معصوم(ع) بود
فرزند شهید شیخی با بیان اینکه آن شهید شیفته امام معصوم(ع) بود، تصریح کرد: ایشان در هر فرصتی که پیدا می‌کرد به تلاوت قرآن می‌پرداخت و تمامی اعضای خانواده، دوستان، آشنایان و همرزمانش را نیز به انجام این کار دعوت می‌کرد. وی از بنیانگذاران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در خمین بود. بیشتر وقتش را در این نهاد انقلابی سپری می‌کرد و در پایگاه‌ها و مساجد به آموزش نظامی داوطلبان انقلابی می‌پرداخت.
وی افزود: همزمان با کارهای نظامی، به فعالیت‌های فرهنگی نیز می‌پرداخت. هیئات مذهبی را تشکیل می‌داد. برای برپایی مراسم مذهبی از روحانیت قم دعوت می‌کرد و خود، اداره تمامی امور را به دست می‌گرفت. وی از ابتدای آغاز قیام امام خمینی(ره) در سال 42 پا در رکاب ایشان بود و در نهایت نیز جان خود را در راه دفاع از آرمان‌هایش اهدا کرد.
تأکید بر تهذیب نفس
شیخی با بیان اینکه پدرش بر تهذیب نفس تأکید داشت، اظهار کرد: آن شهید والامقام معتقد بود که «هر کس باید اول خود را تهذیب نفس کند، بعد بر علیه ظلم قیام کند.» وی همیشه این الگو را در رأس برنامه‌های خود قرار می‌داد و با آغاز جنگ، فرمان امامش را لبیک گفت و به سوی جبهه‌های جنگ حق علیه باطل شتافت.
وی تصریح کرد: شهید شیخی جبهه‌های غرب را برای نبرد با دشمن انتخاب کرد و به سوی کردستان رفت تا دست منافقین را از ایران اسلامی کوتاه کند. بعد از پایان قائله کردستان، به مناطق جنوبی اعزام شد و در عملیات‌های بیت‌المقدس، طریق‌القدس، والفجر 4 و فتح‌المبین به دفاع از کشورپرداخت که در نهایت در عملیات والفجر 4 و در هشتم آبان‌ماه سال 62، شربت شهادت را نوشید و به آرزوی دیرینه‌اش رسید.
