جامعه تا ابد مدیون خون شهدای قرآنی است

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآنی(ایکنا)، دیدار هیئتی از سازمان دارالقرآن کریم با خانواده شهید بهرام، از شهدای قرآنی تهران، صبح امروز 14 دی‌ماه با حضور یوسف افراش، معاون سازمان دارالقرآن، علیرضا ارجمندی، سرپرست حوزه ریاست و جواد تجلیان، مدیر ارتباطات این سازمان برگزار شد که علاوه بر تجلیل از روح بلند این شهید، لوحی به رسم یادبود به خانواده وی تقدیم و آیاتی از قرآن کریم تلاوت شد.

در ابتدای این مراسم، یوسف افراش، معاون ارتباطات و فناوری اطلاعات سازمان دارالقرآن‌الکریم به تشریح چگونگی برگزاری اولین یادواره شهدای قرآنی در 25 دی‌ماه جاری در برج میلاد پرداخت و گفت: این یادواره با هدف ارج نهادن به مقام شامخ شهدای بزرگواری است که به نوعی با قرآن در ارتباط بود و قاری، حافظ و یا فعال قرآنی بودند، برگزار می‌شود تا علاوه بر زنده نگهداشتن یاد و خاطره این شهدا، گوشه‌ای از دین جامعه قرآنی را ادا کرده باشیم.

وی ادامه داد: بر همین اساس دست‌اندرکاران این یادواره به شناسایی شهدای قرآنی شهر تهران پرداخته و تا کنون قریب 190نفر از این شهدای بزرگوار را شناسایی کرده و آثار، وصیت‌نامه و خاطرات آنان را تدوین کرده و در قالب کتاب تحت عنوان«سوره‌های سرخ» به رشته تحریر در آمده است.

افراش با تأکید بر اینکه جامعه تا ابد مدیون خون شهداست، گفت: حداقل وظیفه جامعه قرآنی نسبت به شهدای قرانی، زنده نگهداشتن یاد و خاطره این شهداست که خود می‌تواند زمینه‌ساز ترویج ارزش‌های 8سال ایستادگی مردم به نسل امروز باشد.

محبوبه مساوات، مادر شهید بهرام مساوات، از دیگر سخنرانان این دیدار بود که به توصیف آن شهید پرداخت و گفت: بهرام در تاریخ 17 آذر‌ماه سال 1339 در تبریز به دنیا آمد، اما شناسنامه آن شهید دو سال بعد یعنی در سال 1341 گرفته شد و به همان تاریخ ثبت شد.

از اوان کودکی به تلاوت قرآن علاقه شدیدی داشت

وی ادامه داد: بهرام از اوان کودکی به تلاوت قرآن علاقه شدیدی داشت و با اینکه به کلاس نرفته بود، اما قرآن را شیوا تلاوت می‌کرد. با آغاز جنگ تاب نیاورد و شناسنامه خود را دستکاری کرد تا بتواند به جبهه برود؛ سپس راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و با تمامی توان خود از کیان ایران اسلامی دفاع کرد.

مادر شهید مساوات به خاطره‌ای از آن شهید بزرگوار اشاره کرد و گفت: حسن ابتدا به جبهه جنوب رفت؛ بعد از آغاز عملیات بیت‌المقدس که منجر به آزادسازی خرمشهر شد، اعضای خانواده دل‌نگران بهرام بودند تا اینکه پس از پایان عملیات، بهرام با لباس‌های خونی به خانه بازگشت و گفت که مجروحان را به تهران انتقال داده‌اند و به همین خاطر تمامی لباس‌ها و اعضای بدنش خونی است.

بسیار مودب بود

وی افزود: بهرام بسیار مؤدب بود؛ به هیچ وجه اهل ریا نبود همیشه از دوربین‌ها فراری بود، در یکی از مجالس خطاب به حاظران گفت، «به تعداد این شیرینی‌هایی که شما می‌خورید، ما در خرمشهر شهید دادیم تا توانستیم پیروز شویم». بعد از آزادی خرمشهر، ادامه تحصیل داد و دیپلم گرفت اما بازهم تاب نیاورد و به جبهه بازگشت.

محبوبه مساوات با تأکید بر اینکه شهید مساوات شیفته تلاوت قرآن بود، اظهار کرد: بهرام خانواده دوست بود، احترام ویژه‌ای برای پدر قائل بود؛ همیشه کفش‌های پدر را واکس می‌کرد. رابطه صمیمی با هم‌سن‌ و سال‌های خود داشت. بنابر درخواست پدر، از عضویت داوطلبانه برای حضور در جبهه استعفا داد و به خدمت سربازی رفت. اهل اعتراض نبود و همیشه خدا را شکر می‌کرد.

وی یادآور شد: چند ماه قبل از پایان خدمت سربازی، تدارک لازم برای اعزام به جبهه کردستان را دیده بود و بلافاصله بعد از بازگشت از مشهد، راهی کردستان شد. او وابستگی شدیدی به خواهرش داشت و زمانی که راهی کردستان شد گفت: «تنها وابستگی در این دنیا خواهرم است که امیدوارم بعد از من زینب‌وار ایستادگی کند». یک ماه در کردستان جنگید.