3 اثر ادبیات دفاع مقدس کودک و نوجوان به همت سوره تجدید چاپ شد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، انتشارات سوره مهر دو اثر در حوزه کتاب دفاع مقدس کودک و نوجوان را برای بیست و یکمین و بیست و نهمین بار و یک اثر دیگر را به چاپ دوم رساند.

«فرزندان ایرانیم»، «رفاقت به سبک تانک» و «نمکی و مار عینکی» عناوین این آثار را شامل می‌شود که دو اثر ابتدایی برای کودک و نوجوان و «نمکی و مار عینکی» به قلم فرهاد حسن‌زاده رمان نوجوان محسوب می‌شود.

«فرزندان ایرانیم» به قلم «داوود امیریان» که مجموعه داستان طنز است. این کتاب مجموعه طنز داستانی روایی است که در شصت سکانس داستانی آورده شده است. کتاب با معرفی نویسنده آغاز می‌شود و آرام وارد صحنه‌‌های داستانی طنزآلود امیریان می‌شود که آن را در 216 صفحه گرد آورده است.

محتوای داستان‌ها طنزهای جنگ و جبهه است که در کنار جنگ، خون و بوی باروت، صحنه‌های خنده‌داری نیز وجود داشته که از گرمای بیشتر از حد جنگ و سرمای کرخت بی‌خبری جز نشانه رفتن دشمن در سنگر، می‌کاسته است. امیریان با شم طنزی که داشته این صحنه‌ها را به خوبی شکار کرده است و آن را اکنون که سال‌ها از پایان جنگ می‌گذرد، هنوز زیبا می‌توان یافت.

دست انداختن سربازان به هم، شوخی بی‌موقع فرمانده با رزمنده، دلتنگی‌ها و دلخوری‌ها. از جان‌مایه اصلی طنزهای امیریان است. داوود امیریان در پنجم فروردین 1349 در کرمان به دنیا آمد. به تهران کوچید، سپس راهی جبهه‌ها شد. او در عملیات مختلفی همچون کربلای 1، کربلای 5، بیت‌المقدس 4 و مرصاد شرکت کرد و با پایان جنگ به ادامه تحصیل پرداخت، سپس به خدمت سربازی رفت.

کتاب رفاقت به سبک تانک شامل 47 قطعه طنز درباره حوادث جنگ است. درنگاه اول به نظر می‌رسد که این کتاب مجموعه‌ای پراکنده از طنزهای جبهه است ولی در نگاه بهتر به آن یک سیر کلی در این مجموعه به چشم می‌خورد. نویسنده سعی کرده برای کتاب خود شروع و پایانی مناسب داشته باشد.

کتاب با داستان‌واره «می روم حلیم بخرم» شروع می‌شود که در آن نوجوانی شوق رفتن به جبهه را دارد. داستان‌واره‌هایی که در ادامه روایت می‌شوند به نوعی روند تکمیلی این طرح داستانی‌هستند. با توجه به تعدد روایت‌های مختلف، آدم‌های مختلفی در کتاب حاضر حضور دارند که همگی در روایت‌های جداگانه‌ای ایفای نقش می‌کنند.

همگی این آدم‌ها به ظاهر استقلال شخصیت دارند، اما با پیشروی مخاطب در صفحات میانی کتاب، مخاطب به طور غیرمستقیم درمی‌یابد که این آدم‌ها هر کدام به نوعی مکمل شخصیت دیگری هستند. این آدم‌های به ظاهر پراکنده در کلیت اثر به سمت وجه‌های مشترکی حرکت می‌کنند.

اشتراک آرمان، اشتراک موقعیت زمانی و مکانی، اشتراکات عقیدتی، اشتراک انگیزه مبارزه و... باعث شده که همگی در حالات  روحی هماهنگ جلوه‌های متفاوتی پیدا کنند. بذله‌گویی و شوخ‌طبعی در موقعیت‌های امن و مفرح امری عادی است اما میدان‌های جنگ که در آن اضطراب و دلهره از هر سو در حال باریدن است، این خنده‌ها و شوخ‌طبعی‌ها در واقع هنری است که فقط از عهده آدم‌های خاصی برمی‌آید که نشان از آرامش عجیب و مثال زدنی آنان دارد که از جنس بشر معمولی نیست. امیریان نمونه‌هایی از این انسان‌ها را در کتاب خود به تصویر کشیده است.