به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا)، جلسه نقد و بررسی فیلم سینمایی «مردن به وقت شهریور» در حاشیه برگزاری سیودومین جشنواره فیلم فجر با حضور «هاتف علیمردانی» کارگردان، صبا کرگین پور، مهرداد ماکوئی، ترلان پروانه (بازیگران) نیمه شب گذشته 13 بهمن ماه در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.
در ابتدای این جلسه علیمردانی درباره چگونگی شکلگیری فیلمش اظهار کرد: در ابتدا به دلیل تأخیر یک ساعتونیمه فیلم از همه معذرت میخواهم، البته این فیلم در آخرین لحظات برای پخش آماده شد؛ این فیلم برداشتی است واقعی که در یک فضای کاملا صمیمی تولید شد. در این کار باید از حمایتهای حمید فرخنژاد و هانیه توسلی که جوانان این فیلم را تشویق کردند تشکر میکنم.
وی افزود: مسلما این فیلم نقدهایی دارد به ویژه اینکه کپی اصلی برای نمایش آماده نشده، اما ما گروهی جوان هستیم که سعی میکنیم به مرور کیفیت کارمان را بالا بریم. درباره این فیلم باید بگویم که این فیلم به فاصله خانوادهها با جوانانشان اشاره دارد؛ معضلی که به شدت برخی از خانوادههای ایرانی را آزار میدهد.
این کارگردان در پاسخ به این سؤال که این فیلم در مقایسه با کار قبلیش «به خاطر پونه» چه امتیازاتی دارد؟ گفت: هر فیلمی شرایط خاص خود را دارد، البته هر این دو کار سعی داشتند به آسیبهای اجتماعی اشاره داشته باشند، اما در کار قبلی محور بزرگسالان بودند، اما در این فیلم موضوع اصلی جوانان بودند، بنابراین مقایسه این دو با هم درست نیست.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: برای اینکه به معضلات جوانان پرداخت باید از دریچه نگاه یک جوان به فیلم نگاه کرد، بنابراین طبیعی است در برخی مواقع مخاطبان سنین بالاتر کمی برایشان هضم برخی مسائل راحت نباشد.
این کارگردان درباره سکانس نماز فیلم هم چنین گفت: اینکه در این فیلم سکانسی از نماز نشان دادم هیچ ربطی به سفارشسازی ندارد، بلکه واقعیتهای جامعه است، آیا همگی ما در هنگام مشکلات دست به دعا نمیشویم؟ پس چگونه است که اگر بخواهیم آن را نشان دهیم فیلم در دام شعار گرفتار میآید.
در ادامه این جلسه پروانه یکی از بازیگران فیلم گفت: کار در چنین آثاری که به مسائل جوانان میپردازد به هیچ وجه قابل توصیف نیست، چون به شدت میتوان در آن انرژی جوان را مشاهده کرد. در این میان کارگردان کار نیز با انرژی خود توانست جوانان فیلم را به خبی هدایت کند.
گرگین پور دیگر بازیگر این فیلم نیز تصریح کرد: بازی در نقی جوانی چون «ال جی» به شدت دشوار است چون نقش کسی را بازی میکردم که به هیچوجه با آن به لحاظ روحی هماهنگ نبودم، اما کارگردان با هدایتهای خود من را به مسیری صحیح سوق داد.