شهید امیر سپهبد علی صیاد شیرازی پس از پایان دفاع مقدس تلاش زیادی کرد تا خاطرات این حماسه جاودانه شود، در این راستا جلساتی را به مسجد مهدیه واقع در خیابان شهیدان دیباجی، اختصاص داده بود در یکی از این جلسات که خاطراتش را بیان میکرد، خاطرهای در خصوص شهید خلبان احمد کشوری بیان کرد که بسیار جالب و شنیدنی است، او مثل همیشه پس از خواندن دعای فرج و مقدماتی که لازم بود و خلاصهای از خاطرات گذشته را تعریف کرد.
شهید صیاد شیرازی گفت: «... در کردستان درگیری شدیدی بین ما و ضدانقلاب شامل کومله و دمکرات بهوقوع پیوست و من از هوانیروز درخواست کمک کردم، دو خلبان که همیشه داوطلب دفاع بودند یعنی شهیدان کشوری و شیرودی لبیک گفته و لحظاتی بعد بالای سر ما بودند که به آنها گفتم کجا را زیر آتش خود بگیرند.
پس از آنکه مهمات هلی کوپترها تمام شد متوجه شدم که شهید کشوری علیرغم کمبود سوخت منطقه را ترک نکرده است وقتی با او تماس گرفتم گفت من باید کارم را به اتمام برسانم، لحظاتی بعد با دوربین دیدم که شهید کشوری خود را به جادهای رساند که یک ماشین جیپ سیمرغ پر از عناصر ضد انقلاب از آنجا در حال فرار بودند.
هلیکوپتر را به آن خودرو نزدیک کرد و آنقدر پائین رفت که با اسکیت هلیکوپتر به آنها کوبید و همه این جنایتکاران به دره سقوط کردند، پس از آن طی تماس به او گفتم با توجه به تأخیری که کردی سوخت هلیکوپتر برای آنکه خود را به قرارگاه برسانی کافی نیست و همینجا فرود بیا، او گفت هلیکوپترم را هدف قرار میدهند و با اینکه چراغ هشداردهنده سوخت هلیکوپتر روشن شده و به هیچ وجه خطا نمیکند.
شهید کشوری گفت با ذکر یا زهرا( س ) خود را به قرارگاه میرسانم، ساعتی بعد در حالیکه ناامیدانه با قرارگاه تماس گرفتم تا سراغ احمد کشوری را بگیرم گفتند او به سلامت و با ذکر یا زهرا(س) در حالیکه هلیکوپترش هیچ سوختی نداشته به قرارگاه رسیده است.
شهید خلبان احمد کشوری، فرزند غلامحسین است، در سال 32 در استان مازندران و روستای کیاکلا به دنیا آمد و در 15 آذر سال 59 به شهادت رسید. مزار این شهید والامقام در تهران گلزار شهدای بهشت زهرا(س)، قطعه 24، ردیف 81، شماره 5 واقع شده است.