به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، آنگاه که پیامبر(ص)، حضرت زهرا(س) را امابیها خواندند، شاید برای بسیاری، مقام و جایگاه حضرت زهرا(س) قابل تشخیص نبود و آنگاه که مردم از زبان پیامبر(ص)، شنیدند که میفرمود: جانم به فدای زهرا(س)، «فداها ابوها»، او نور چشم من است، شاید برخی این جملات را حاکی از احساسی صرفاً پدرانه و از روی عشق و علاقهای که بین فرزند و پدر حاکم است تفسیر میکردند.
ولی گوهرشناسان و ژرفاندیشان بهخوبی میدانند و میدانستند که پبامبر(ص)، رحمةللعالمین است، ایشان از هر گونه گزافهگویی و توصیف بلادلیل مبری است و شاید بسیاری، آنگاه که آیه «قُل لا أَسئَلُکُم عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربى» (شوری 23) نازل شد با این سؤال مهم روبرو شده بودند که مگر المَوَدَّةَ فِی القُربى چقدر اهمیت دارد که شرط هدایت «قُلْ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاء أَن یَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا» (فرقان 57 ) و درک خیرات «قُلْ مَا سَأَلْتُکُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ» (سبأ 47 )، مشروط به آن شده است و وقتی دشمنان پیامبر(ص) را ابتر میخواندند، سورهای مستقل نازل میشود که ای پیامبر با وجود زهرا ما به تو خیر کثیری عطا فرمودیم و تو باید به شکرانه این نعمت بزرگ، نماز شکر بگذاری و قربانی کنی.
و زهرا(س) در ملکوت آسمانها از چنان ارزش و جایگاهی برخوردار است که توبه آدم ابوالبشر آنگاه پذیرفته شد که خداوند را به اسماء و کلماتی که به او القاء شده بود قسم داد و گفت (الهی بحق محمد و علی وفاطمه و الحسن و الحسین) و شاید اگر برخی صفات والای اهل بیت(ع) و حضرت زهرا(س) نظیر آیه تطهیر(احزاب 33)، آیه مباهله(آل عمران 54) و اطعام(انسان 9) در قرآن نیامده بود، حتی آنان که قلبهایی پاک و نورانی داشتند، نمیتوانستند به گوشهای از شخصیت و جایگاه رفیع اهل بیت(ع) آگاهی پیدا کنند و درک کنند چگونه این شجره طیبهای که از تنگنظری و خساست نفس مصون هستند، حتی در هنگام نیاز شدید منافع دیگران را بر منافع خود ترجیح میدهند.
و امروز که در جمهوری اسلامی ایران روز ولادت حضرت زهرا(س) را بهعنوان روز مادر و روز زن گرامی میداریم، میخواهیم بر باورهای خویش تأکید کرده و به جهانیان اعلام کنیم، همانگونه که مادر، سرچشمه همه خوبیها و لطافتها و پاکترین احساسات در هستی است و وظیفه همگان پاسداشت مقام و جایگاه رفیع او و تواضع و خشوع در برابر جایگاه مادر است، باید در مقابل شأن و جایگاه حضرت زهرا(س) که کوثر هستی و مادر خوبیهاست، متواضعانه اعلام کنیم، ای مروارید درخشان هستی که قصه شجاعت، ایمان، وفاداری و دفاع از ولایت تو از تمامی خورشیدهای عالم فروزانتر است و رایحه ایثار و محبت تو سراسر ملک و ملکوت زیباییها را فراگرفته است، ما تشنگان در کویر نفس در انتظار باران محبت تو چونان غنچههایی در انتظار شکفتن هستیم.
و تو ای کوثر هستی و مادر خوبیها که هستی ما به عشق تو پیوند خورده است، دعای خیرت را بدرقه مسیرمان فرما و ناسپاسیهای ما را به دیده اغماض بنگر.
محمدجواد اسماعیلزاده