ترجمه قرآن به فارسی موجب آشنایی هندی‌ها با قرآن شد
شعب خارجی: «علیم‌اشرف‌خان» استاد زبان فارسی دانشگاه دهلی هند در سرای اهل قلم نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران گفت: پیش از ترجمه قرآن به فارسی، هندی‌ها با مفاهیم آن آشنایی نداشتند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، نشست «انتقال اندیشه‌های متفکران اسلام و ایران به مخاطبان خارجی» دیروز شنبه، 13اردیبهشت، در سرای اهل قلم بیست و هفتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با حضور «علی دهگاهی»، رئیس مرکز ساماندهی ترجمه و نشر معارف اسلامی و علوم انسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، «پاتریک رینگربرگ» از دانشگاه سوئیس، «نعمت ییلدریم» از ترکیه، «کارولین کراسکری» از آمریکا و «علیم اشرف‌خان» از هند برگزار شد.
«علیم‌اشرف‌خان»، استاد زبان فارسی دانشگاه دهلی هند در این نشست با تأکید بر اهمیت ترجمه قرآن به زبان‌های دیگر گفت: پیش از ترجمه قرآن به فارسی، هندی‌ها با مفاهیم آن آشنایی نداشتند، در هندوستان تمام فکر، اندیشه و زبان علوم و نوشتار و درباره فارسی بوده است و ما اگر بخواهیم مطلبی را درباره هند از منابع دست اول تحقیق کنیم باید فارسی را بلد باشیم. کتاب‌های مهم ما در قرون میانه تماما به زبان فارسی نوشته شده و این مسئله بسیار قابل تأمل است.
استاد زبان فارسی دانشگاه دهلی اظهار کرد: بسیاری از تاریخ‌نگاران و تذکره‌نویسان هندی، تاریخ‌نگاری و تذکره‌نویسی و ادبیات را در ایران آموختند و بعد به هندوستان رفتند و در آنجا داشته‌هایشان را تکمیل کردند؛ تاجایی که با تلاش‌های این چهره‌های شاخص در هندوستان یک زبان فارسی به وجود آمد که ویژگی‌های خاص خودش را داشت.
وی با بیان اینکه عرفان و تصوف هندو ریشه در ایران و خراسان بزرگ دارد، گفت: به نظرم اگر بخواهیم تاریخ فهم قرآن در هندوستان را بررسی کنیم باید آن را از زمانی پیگیری کنیم که قرآن به زبان فارسی ترجمه شد. پیش از اینکه قرآن به فارسی ترجمه شود هندوها چیزی از مفاهیم قرآن نمی‌دانستند.
استاد زبان و ادبیات فارسی در دهلی گفت: نه‌تنها اندیشه و آرای ایرانی بر فرهنگ هندی‌ها تأثیر فراوانی داشته بلکه حتی طراحان، معماران و نقاشان ایران در دوره تیموریان به هند مهاجرت کردند و در هنر هندی تأثیرگذار بودند. ما درباره بنای تاریخی «تاج محل» می‌گوییم، روح ایرانی در کالبد هندی. شما می‌توانید در تاج محل تأثیر چهار باغ اصفهان را مشاهده کنید.
وی اظهار کرد: در قرون 16 و17 علما و سلاطین هند متوجه شدند که اگر بخواهند دین و افتخارات فرهنگی‌شان را به جهانیان معرفی کنند باید آثارشان را به زبان فارسی ترجمه کنند. درهمان زمان همه کتاب‌های مقدس هندوها به فارسی ترجمه شد.
اشرف‌خان در پایان گفت: به نظرم اگر مسئولان ایرانی می‌خواهند ادبیات فارسی را به شکل تأثیرگذارتری به جهان انتقال دهند باید آثارشان را به هندی ترجمه کنند نه زبان اردو. نسبت تعداد خوانندگان اردو زبان و هندی زبان در جهان اصلا قابل مقایسه نیست. بنابراین ما باید آثار اصیل فارسی را به زبان هندی ترجمه کنیم.
