وقتی پای کارشناسان دیگر حوزه‌ها به ممیزی باز می‌شود
گروه ادب: حضور کارشناسانی که ارتباط چندانی به حوزه ممیزی کتاب نداشتند، از مواردی بود که نشست ممیزی کتاب را که از نشست‌های تخصصی و فراگیر حوزه نشر بود، دچار ضعف در حوزه محتوا کرد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، نشستی که روز گذشته، 15 اردیبهشت، با موضوع بایدها و نبایدهای ممیزی برگزار شد، نکاتی داشت که بیان آنها خالی از لطف نیست.
این نشست قرار بود با حضور بهاءالدین خرمشاهی ، محمدباقر خرمشاد وعلی زارعی نجفدری برگزار شود که به دلایل عدم حضور دو نفر از کارشناسان یاد شده، نشست با حضور اعضای شورای علمی انتشارات علمی فرهنگی برگزار شد؛ حال آنکه علی زارعی نجفدری خود مسئول این انتشارات است.
نکته حائز اهمیت است که بهره‌گیری از اعضای شورای علمی یک انتشارات به صورت یکجا و در یک نشست، اقدامی است که از اعتبار و ارزش نشست می‌کاهد و مسئولان برگزاری نشست باید به آن توجه می‌کردند.
از سویی، تغییر در برنامه نشست دلیل مناسبی برای برگزاری برنامه با بهره‌گیری از افرادی که تخصص لازم و کافی را در حوزه مورد نظر ندارند، نیست. حسن بلخاری که در حوزه فلسفه هنر و معماری اسلامی تخصص دارد و احدی که متخصص حوزه روانشناسی است، قطعاً بهتر بود در حوزه‌ای غیر از ممیزی کتاب که موضوعی فراگیر در حوزه نشر است، به کار گرفته می‌شدند.
بیان مباحث فلسفی و روانشناسی از سوی کارشناسان حاضر در این نشست از مباحثی بود که چندان با موضوع ممیزی همخوانی نداشت و همین موضوع ناشی از تغییر برنامه در این نشست بود.
از سوی دیگر، بیان مسائل سیاسی و ارتباط دادن آن با این گونه مباحث، نیز موضوعی بود که جایی برای بیان در این نشست نداشت. ارائه مصداق از کتاب‌های خارجی و مقایسه وضعیت نشر و ممیزی ایران با کشورهایی همچون فرانسه نیز نقطه ضعفی بود که از کم‌اطلاعی کارشناسان این نشست درباره قوانین ممیزی آثار داخلی منبعث می‌شد.
همچنین مطالبی که از سوی برخی کارشناسان مطرح می‌شد، طی فرصت بعدی که به کارشناس مورد نظر داده می‌شد نقض می‌شد؛ برای مثال زارعی‌نجفدری عنوان کرد که ممیزی موضوع اصلی حوزه نشر کشور ما نیست؛ این در حالی بود که وی تأکید داشت که ممیزی در کشور یک ضرورت است و سپردن این مهم به افکار عموم پشتوانه اجرایی و فرهنگی ندارد.
با توجه به این نکات شاید بهتر باشد در برگزاری نشست‌های تخصصی دقت بیشتری به عمل آید تا کارشناسان خبره حوزه مورد نظر به کار گرفته شوند و تغییر برنامه حضور کارشناسان سبب نشود که از کارشناسانی بهره‌گیری شود که تخصص لازم در حوزه مورد نظر را ندارند.
