غفلت در بهره‌‌گیری از ظرفیت‌های نمایشی رادیو در بیان مطلوب ارزش‌های انسانی
گروه هنر: علت اینکه ما هیچ‌گاه نتوانسته‌ایم آن گونه که باید از مدیوم رادیو و نمایش رادیویی در بیان مطلوب ارزش‌ها و باورهای انسانی استفاده کنیم به ضعف در اصل مدیریت فرهنگی باز می‌گردد که به دلیل پرداخت غیراصولی، سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی غلط مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
فریدون محرابی، بازیگر و کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: نمایش رادیویی به عنوان یک رسانه پویا و فراگیر تنها در صورت پایبندی به شروطی می‌تواند به حیات خود به اندازه طول عمر بشریت ادامه دهد و آن توانمندی برای تغییر و تحول و همچنین انعکاس مسائل روز جامعه است.
وی ادامه داد: نمایش رادیویی به خودی خود جایگاه ویژه‌ای در ایران و جهان دارد و به نسبت سایر رسانه‌ها همچون تلویزیون و سینما تأثیر عمیق‌تری در جامعه داشته و دارد؛ در طول این سا‌ل‌ها در تولید و پخش نمایش‌های رادیویی به موفقیت‌های زیادی دست پیدا کرده‌ایم که البته این موفقیت‌ها گذرا بوده‌اند اما با این وجود در جایگاه و مرتبه آن خدشه‌ای وارد نشده است و البته همیشه تا رسیدن به جایگاه و نقطه رفیع این رسانه، راه زیادی در پیش داریم.
دسترسی سهل‌الوصول و ارتباط مؤثر مخاطب، ویژگی نمایش رادیویی است
مخاطب این بازیگر و کارگردان نمایش رادیویی تصریح کرد: نمایش رادیویی نه تنها در منطقه و خاورمیانه حرف اول را می‌زند بلکه جزء سه نمایش برتر دنیاست و این توفیق به ساختار آن مربوط می‌شود؛ نمایش رادیویی مدیومی است مؤثر که می‌توانیم از آن بهره کافی و لازم را برده، حرف‌هایمان را با آن به بهترین شکل ممکن بزنیم و به دلیل فراگیر و سهل‌الوصول بودن، ارتباط مؤثری با مخاطب برقرار کرده و جاذبه خوبی دارد.
بازیگر مجموعه تلویزیونی «مدار صفر درجه» در ادامه گفت: مهمترین ویژگی نمایش رادیویی که در سایر رسانه‌ها نمی‌توان آن را مشاهده کرد، سحرآمیز بودن عناصر شنیداری در آن است که موجب می‌شود تصاویر از طریق قوای شنیداری مخاطب تداعی شوند؛ با این وجود و قابلیت‌های موجود در این مدیوم و بسیاری از ویژگی‌هایی که از ذکر آنها صرفنظر می‌کنم هیچ‌گاه استفاده مناسبی از آن نشده است.
محرابی تأکید کرد: علت این امر که ما هیچ‌گاه نتوانسته‌ایم آن گونه که باید و شاید از مدیوم رادیو و به ویژه نمایش رادیویی در بیان مطلوب ارزش‌ها و باورهای انسانی استفاده کنیم به ضعف در اصل مدیریت فرهنگی باز می‌گردد؛ اصلی که در تمام دنیا از آن به مدیریت کنترل پروژه تعبیر می‌شود که به دلیل پرداخت غیراصولی به این موضوع مهم، سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی غلط، مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
پویایی و فعالیت هنرمندان جوان در کنار تجربه پیشکسوتان، رمز موفقیت تولیدات رادیویی است
بازیگر مجموعه «به کجا چنین شتابان» گفت: برای پویایی و تأثیرگذاری نمایش رادیویی نیاز به حضور هنرمندان جوان و خلاق است، این به معنی آن نیست که باید نیروهای قدیمی کنار گذاشته شوند بلکه تجارب آنها برای ادامه این روند ضروری است اما واقعیت این است که برای رسیدن نمایش رادیویی به جایگاه واقعی خود نیاز به دانش روز است، اینکه ما حرف از شرایط و اقتضائات امروز به زبان هنر بزنیم و این نیازمند آن است که تکنیک و نوع نگاهمان به روز باشد و متناسب با درک مخاطب به تعریف مفاهیم و محتوای ارائه شده بپردازیم.
محرابی ادامه داد: به کارگیری نیروهای کارشناس و کارآمد در تولید نمایش‌های رادیویی نیازمند کارآمدی ساختار مدیریتی است، ساختاری که از بی‌نظمی برحذر باشد، الگوهای پوسیده و کلاسیک را کنار بگذارد و به جای تأثیرگذاری گذرای یک اثر هنری در مدیوم رادیو، به مانایی و فاخر بودن آن بیاندیشد؛ تحقق این مهم مستلزم آن است که عنادها، کم‌بینی‌های خودخواهانه و عدم دلسوزی‌ها کنار گذاشته شود و در مواجهه با انتقادها به جای واکنش منفی، به فکر اصلاح ساختار ناکارآمد مدیریت رسانه باشیم.
وی افزود: ساختار مدیریتی در یک رسانه و تنوع مدیومی آن، چنان مهم و حیاتی است که ممکن است با دراختیار داشتن یک نظام مدیریت کارآمد از یک رادیوی محلی، رسانه‌ای تأثیرگذار و مولد بسازیم و در مقابل با روی کارآمدن نظام مدیریتی ناکارآمد، در یک شبکه رادیویی حتی در سطح ملی و بین‌المللی فاجعه بیافرینیم.
موفقیت رادیو مستلزم فراهم آمدن شرایط و موقعیت مطلوب حرفه‌ای برای فعالان آن است
بازیگر مجموعه تلویزیونی «مرگ تدریجی یک رؤیا» در ادامه با اشاره به اینکه افراد در موقعیت تعریف می‌شوند گفت: اگر ما شرایط و موقعیت‌های خوبی بسازیم افراد در آن شکل می‌گیرند و در غیراین صورت هم در ساختار یک رسانه و هم در محتوای آن به یک افسارگسیختگی و شلختگی می‌رسیم که بر کیفیت محصول نهایی ارائه شده نیز تأثیر سوء خود را خواهد گذاشت.
وی در پایان در مورد میزان تأثیرگذاری نمایش رادیویی بر فرهنگ جامعه و تحقق شعار سال گفت: این موضوع را در دو بعد ساختاری و محتوایی می‌توان مورد بررسی قرار داد؛ از نظر ساختاری چیزهایی را مرور کردم اما در مورد محتوا حداقل در مورد کارهایی که خودم کارگردانی کردم می‌توانم بگویم که از این نظر قابل دفاع هستند اما میل دارم چیزی را به عنوان یک اصل کلی عنوان کنم و آن اینکه هر محتوایی حتی ارزشی و انسانی اگر قرار باشد پرداخت هنری شود باید این پرداخت مناسب و با رعایت همه جنبه‌های زیبایی‌شناسانه باشد؛ کار هنر ذاتاً همین است یعنی بیان زیباتر همه مفاهیم که این نیازمند یک نگاه هنری متناسب با نیاز مخاطب و البته دلسوزانه است.
