جلیل رسولی، هنرمند خوشنویس در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان مطالب فوق گفت: به شیوه اصولی اگر یک هنرمند خوشنویس قصد کتابت قرآن کریم را داشته باشد حداقل یک سال باید وقت صرف کند؛ مدت زمانیکه او با حضور قلب کامل و بدون پرداختن به موضوع حرفهای دیگری باید به آنچه در حال نگارش آن است دقیق شود، چیزی که به دلیل سرعت یافتن امور چاپ و نشر و تعجیلی که معمولاً ناشران قرآنی دارند، این روزها معمولاً با دقت و وسواس کمتری روی میدهد و سبب تنزل کیفی کتابت قرآن شده است.
وی ادامه داد: دلیل این حسن توجه و وسواس در امر کتابت قرآن کریم به خط خوش، بدان سبب است که هنرمند خوشنویس باید علاوه بر ذوق و قریحه در رسمالخطی که برای نگارش این مصحف شریف انتخاب میکند، از خلاقیت بصری مناسبی برخوردار بوده و نسبت به گرافیک خط نیز اشراف کافی داشته باشد تا کلمات و عبارات قرآنی را پشت سر هم بر روی خط کرسی به گونهای بنشاند که به راحتی قابل خواندن باشد.
زیبایی بصری و سهولت در قرائت، ویژگی کتابت اصولی قرآن کریم است
این هنرمند خادمالقرآن تصریح کرد: به هر حال قرآن برای خواندن است و باید به گونهای با خط خوش کتابت شود که علاوه بر رعایت اصول فنی خوشنویسی به سهولت حتی توسط افراد کمسواد هم قادر به خواندن باشد، موردی که به دلیل آرایش ناصحیح کلمات در یک سطر قرآنی، اعرابگذاری ناصحیح شاید شکل و شمایلی عجیب و چشمنواز پیدا کند اما عملاً در مواجهه با آن شخص خوانشگر را دچار دردرسر در تلفظ و هجی صحیح کلمات میکند.
رسولی به رواج تأثیرگذار خط عثمانطه در کتابت قرآن و اقبال عمومی از آن در اغلب کشورهای اسلامی اشاره کرد و گفت: آن چیزی که موجب شد این خط مورد توجه قرار گیرد سادگی رسمالخط آن در عین شکیل و چشمنواز بودن آن است هر چند که با توجه به تخصص و تجربهای که در طول دوران حرفهای خود نسبت به خط نستعلیق پیدا کردهام باید بگویم که این خط به مراتب ویژگیهای منحصر به فرد و مطلوبیت بیشتری نسبت به خط عثمانطه داراست.
این هنرمند خوشنویس در ادامه گفت: خط نستعلیق عروس خطوط اسلامی است، این یک ادعا نیست بلکه مسئلهای است که به اثبات رسیده است و وثوقی که این خط در میان همه ملل اسلامی دارد بر هیچ کس پوشیده نیست؛ ناگفته نماند که مبدع این خط میرعلی تبریزی یک ایرانی است اما چرا با وجود این اعتبار، تاکنون اقدامی در مورد کتابت قرآن ملی به نام جمهوری اسلامی ایران با استفاده از این خط نشده است، مسئلهای که جای پرسش دارد.
وی تأکید کرد: البته یک بار توسط مرحوم سیدحسین میرخانی این اتفاق افتاد اما در آن هیچ یک از شروطی که بدان اشاره کردم و مهمترین آنها به خرج دادن صبر و حوصله فراوان از سوی هنرمند خوشنویس است رعایت نشد، در طول این سالها هم کتابت قرآن ملی مورد اهمیت قرار نگرفت و در این زمینه دچار غفلت شدیم که اگر این اتفاق میافتاد چه بسا تاکنون قرآن به خط نستعلیق بود زیور و زینت محافل قرآنی در سراسر جهان اسلام بود تا خط عثمانطه.
شمارگان قرآنهای نفیس به دلیل قیمت بالا، به یک هزار جلد هم نمیرسد
رسولی در پاسخ به این پرسش ایکنا که ضرورت تولید و انتشار قرآنهای نفیس را تا چه حد ضروری میداند گفت: به هر حال قرآنی که به خط خوش و با صرف وقت بسیاری از سوی هنرمند خوشنویس کتابت میشود باید در اشکال و قطعهای گوناگونی به طبع برسد که یک شیوه آن نیز انتشار در قالب قرآن نفیس است؛ شمارگان چنین قرآنهایی به نسبت مجلدات قرآنی که به شکل معمول به چاپ میرسند اندک است، البته روزگاری به دلیل علاقه شدید مردم به در اختیار گرفتن آثار فرهنگی و هنری شمارگان 5هزار به بالای این قرآنها نیز منتشر میشد اما تصور نمیکنم در شرایط کنونی و به دلیل هزینه بالای تولید، دستمزد هنرمند خوشنویس، طراح صفحات و تذهیبکار و حتی کارگر چاپخانه، شمارگان چنین قرآنهایی از یک هزار هم تجاوز کند چرا که به دلیل قیمت بالا خریداری نمیشوند و ناشر مغبون خواهد شد.
وی در پایان گفت: اینکه به دلیل قیمت بالای تولید، نباید قرآن با این شکل و شمایل چاپ و منتشر شود، عقیده درستی نیست چرا که در آن صورت از بخشی چرخه تولید هنری که در آن هنرمندان خطاط و طراح اشتغال دارند صرفنظر کردهایم؛ به هر حال این قرآنها نیز بازار عرضه خود را پیدا خواهند کرد و در محافل میتوانند به مثابه اوج هنر ایرانی در معرض دید جهانیان قرار گیرند و یا به عنوان تحفه جمهوری اسلامی ایران به مدعوین مراسمهای بینالمللی و رسمی قرآنی هدیه شوند که این خود به نشر و تبلیغ هنر ناب قرآنی ایران کمک شایانی خواهد کرد.