شرایط برای تولید فیلم قرآنی مناسب نیست
گروه هنر: یک تهیه‌کننده سینما گفت: تا به حال وضعیت آن چنان که باید برای تولید فیلم‌های قرآنی مناسب نبوده، البته همه تقصیرها را هم نباید به نبود موقعیت تعمیم داد، بلکه نبود دغدغه لازم هم دلیل محکم دیگری است که زمینه‌ساز این نقصان است.
حسن علیمردانی، تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه مضامین دینی در سینمای ایران اظهار کرد: بیش از هر سخنی باید بگویم که درک عنوان سینمای دینی برای من کمی مشکل است، چون این عنوان یک مرز‌بندی است که با ذات دین به ویژه دین میبین اسلام همخوانی ندارد. اطلاق این واژه سبب می‌شود این تصور پیش آید که دین یک امر جدا از هنر است که ما می‌خواهیم برای آن جایگاهی در نظر گیریم، درصورتیکه این‌گونه نیست، چون اسلام دینی است که در تمامی جریانات زندگی، راهکار دارد و می‌تواند برای آنها چراغ راه باشد.
نقش فناوری در رواج فیلم‌های دینی
وی افزود: جدا از موضوع فوق، مسئله مهم اینجاست که ما چگونه می‌خواهیم موضوعات دینی را در قالب آثار سینمایی به بیننده منتقل کنیم. خواسته‌ای که موفقیت در آن، تنها منوط به توانایی کارگردان و نویسنده است که می‌تواند این هدف را محقق سازد، هرچند در این میان نباید از نقش فن‌آوری و امکانات موجود در سینمای کشورمان هم غافل شد، البته برخی تولیدات مشارکتی هم قادرند ضعف سخت افزار را جبران سازند. برای مثال اتفاقی که در فیلم «ملک سلیمان(ع)» روی داد نوعی همکاری بین‌المللی برای رسیدن به فیلمی با کیفیت بالای فنی بود.
این تهیه کننده تفکری را که فیلم دینی تنها در ژانر تاریخی خلاصه می‌شود را صحیح ندانست و تصریح کرد: این نوع نگاه که یک قصه تاریخی که به زندگی پیامبران می‌پردازد فیلم دینی است درست نیست، چون فیلمی می‌تواند روایتگر یک قصه‌ای تاریخی درباره پیامبران باشد، اما در آن هیچ نوع اشاره جدی به مفاهیم دینی نشده باشد. این مسئله در شرایطی است که یک فیلم معاصر قادر است با نگاه عمیق به مفاهیم قرآنی، عالی‌ترین شکل از فیلم دینی را به ما ارائه دهد.
تهیه‌کننده فیلم «سلام بر فرشتگان» در پاسخ به این سوال که آیا هم اکنون موقعیت مناسب برای تولید فیلم دینی و قرآنی فراهم است؟ گفت: امیدوارم این موقعیت مناسب در آینده فراهم شود تا فیلمسازان راحت‌تر به این موضوعات بپردازند، چون تا به حال این وضعیت آنچنان که باید مناسب نبوده، البته همه تقصیرها را هم نباید به نبود موقعیت تعمیم داد، بلکه نبود دغدغه لازم هم دلیل محکم دیگری است که زمینه‌ساز این نقصان است.
هدایت تماشگران به سمت تولیدات ارزشی
علیمردانی به مطلب فوق اضافه کرد: احساس نیاز برای تولید این فیلم‌ها دلیل دیگری برای کمبود این دست فیلم‌ها در سینمای ایران است، چون تا زمانی که تماشاگر پذیرای فیلم‌های ارزشی نباشد فیلمسازان اشتیاق لازم را برای ورود به این عرصه نخواهند داشت. البته این بدان معنا نیست که مردم ما این موضوعات را در سینما نمی‌پسندند، چون حقیقت چیز دیگری است بدین معنا که مخاطب اصلی و گسترده سینما به دلیل نبود فیلم‌های دلخواه سینما را فراموش کرده‌اند و تنها یک قشر با یک نوع نگاه به سینما می‌روند، بنابراین اگر فیلم‌های خوبی در این حوزه ساخته شود و درباره آن اطلاع رسانی لازم هم انجام شود مطمئن باشید تماشاگر فراوانی خواهند داشت.
این تهیه کننده در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر این که سینمای ما تا چه حد تربیت کننده نیروی متعهد بوده؟ بیان کرد: متاسفانه علاوه بر این‌که ما نتوانستیم نیروی لازم را برای ساخت فیلم‌های مورد نظر (دینی و انقلابی) تربیت کنیم، قادر نبودیم فیلمسازان دهه شصتی خود را که عمدتا از نیروهای متعهد کشورمان بوده‌اند را حفظ کنیم! حال این‌که چرا چنین اتفاقی روی داده بحث مفصلی است که در جای خود باید به آن پرداخته شود.
