کودکان بیمار سوای درد ورنجی که از بیماری خود متحمل می شوند،ناخواسته والدین واطرافیان خود رانیز همراه حال ناخوش خود می کنند. در این بین خانواده بیماری که به امید درمان کودک خود از اقصی نقاط ایران به بیمارستانهای پایتخت روانه می شوند باید درد دیگری به آلام خود اضافه کنند و آن غم بی سرپناهی و شب به صبح رساندن در پیاده روهای حاشیه بیمارستان است.