محمدرضا مداحیان، کارگردان تئاتر، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: تولیدات نمایشی در حوزه دفاع مقدس تنها نباید منحصر به صحنههایی خاکریز جنگی و قالبهای نمایشی که بارها و بارها تکرار شدهاند، شود؛ اگر به مفهوم دفاع مقدس به عنوان یک معنای کلی و جامع و فریضه انسانی توجه کنیم، آن زمان است که خواهیم دید که دفاع مقدس یعنی دفاع از همه ارزشهای والای انسانی محدود به مقطع خاص زمانی و مکانی نمیشود.
وی ادامه داد: خلق حماسههای بیبدیل و کمنظیر در دوران دفاع مقدس صرفنظر از ابتکار جنگی و هوش و خلاقیت بالای فرماندهان، در سایه توکل آنها به خدا و توسل به ائمه اطهار(ع) و همچنین تقویت بسیاری از جنبههای نیکوی اخلاقی و منش انسانی به دست آمد؛ چیزی که امروزه کمتر شاهد آن هستیم.
کارگردان نمایش دینی «شعله در زمهریر» تصریح کرد: تقویت روحیه ایثار و ازخودگذشتگی و حفظ مفهومی تحت عنوان غیرت و عرق ملی به عنوان مؤلفههای اصلی دفاع از کیان اسلامی در طول 8 سال دفاع مقدس مطرح بودند؛ مفاهیمی که با پایان یافتن ظاهری جنگ نیز به سردی گراییدند و در شرایطی که همچنان جنگ تمام نشده و تنها صورت و ظاهر آن تغییر کرده است، برای ادامه این راه مقدس نیاز به حفظ و حراست از آن داریم.
مداحیان گفت: متأسفانه در آثاری که تاکنون به موضوع دفاع مقدس پرداختهاند، تلاش چندانی برای تبلیغ و ترویج این مفاهیم نشده است و هر بار که از این موضوعات در حوزه دفاع مقدس یاد کردهایم، نگاه حسرتباری ناشی از فقدان آنها در روزگار کنونی داشتهایم؛ در حالی که باید بر لزوم و ضرورت حفظ چنین روحیهای در اوضاع کنونی هم صحه گذاشت.
کارگردان نمایش «میاندار باران» ادامه داد: متأسفانه تنها جریان رسمی تئاتر دفاع مقدس یعنی جشنواره «تئاتر مقاومت» تبدیل به جریانی مقطعی یک سال در میان شده است؛ به این بهانه که به دلیل ضرورت امر مطالعه و پژوهش در مورد مستندات جنگی، یک سال کاری را باید به تحقیق گذراند و اما این پرسش مطرح میشود که آیا در عمل شاهد این اقدام هستیم؟
وی تأکید کرد: ما در حوزه نمایش و سینمای دفاع مقدس بیش از هر زمان دیگری به استمرار و پرهیز از اقدامات مقطعی نیاز داریم و توجیه اینکه همه چیز باید بر پایه مستندات باشد کمکی به فرهنگسازی جامعه بر اساس ارزشهای انسانی موجود در دوران دفاع مقدس نخواهد کرد؛ سینمای غرب همچنان پس از گذشت دههها از جنگ جهانی دوم مشغول ساخت آثاری تأثیرگذار بر اساس آن واقعه است، کسی هم بر مستند بودن ماجرا حساسیتی نشان نمیدهد؛ البته اتفاقات موجود در سینما و تئاتر متأثر از جنگ جهانی نیز چیزی دور از واقع نیست، مهم این است که تأثیر خود را روی مخاطب میگذارد.