وبلاگ «ولايت» كه از تاريخ بهمن ماه 84 در سرويس «بلاگفا» فعاليت خود را آغاز كردهاست، در پستی نظرات دانشمندان بزرگ غربی را درباره قرآن آوردهاست. اين وبلاگ را میتوانيد در آدرس زير ببينيد:
«آلبرت اينشتين» متفكر و فيزيكدان بزرگ: «قرآن، كتاب جبر يا هندسه يا حساب نيست بلكه مجموعهای از قوانين است كه بشر را به راه راست، راهی كه بزرگترين فلاسفه از تعريف آن عاجزند، هدايت میكند».
بلاگر از پرفسور «هانری كربن» فيلسوف معاصر فرانسوی میآورد: «اگر انديشهی محمد(ص) خرافی بود و اگر وحی او وحی الهی نبود، هرگز جرأت نمیكرد بشر را به علم دعوت كند. هيچ يك از افراد بشر و هيچ شيوهی تفكری به اندازهی محمد(ص) و قرآن، انسان را به دانش دعوت نكردهاند، تا آنجا كه در قرآن، نهصد و پنجاه بار از علم، فكر و عقل سخن به ميان آمدهاست».
دكتر «گوستاو لوبون» مورخ بزرگ فرانسوی میگويد: «قرآن كه كتاب آسمانی مسلمين است، به تعاليم و دستورهای مذهبی منحصر نمیشود بلكه مشتمل است بر دستورهای سياسی و اجتماعی، خيرات، نيكی، مهماننوازی، اعتدال در خواهشهای نفسانی، وفای به عهد، اكرام به والدين، كمك كردن به بيوه و يتيم و سرپرستی آنها، نيكی كردن در مقابل بدی كه در موارد متعددی بر آن تاكيد شده، و در آن تمام اين صفات و خصلتهای پسنديده تعليم داده شدهاست. تعليمات اخلاقی قرآن به مراتب بالاتر از تعليمات انجيل است».
نويسنده از «لئون تولستوی» فيلسوف و نويسندهی شهير روسی نيز میآورد: «هركس بخواهد سادگی و بی پيرايه بودن اسلام را دريابد، بايد قرآن مجيد را مطالعه كند؛ در آنجا قوانين و تعليماتی بر مبنای حقايق روشن و آشكار صادر و احكام آسان و ساده برای عموم بيان شدهاست».
پرفسور «آرتور ج. آربری» دانشمند و خاور شناس انگليسی مینويسد: «زمانی كه به پايان ترجمهی قرآن نزديك میشدم، موضوعی سخت مرا پريشان كردهبود. اما در طول ايام پريشانی، قرآن مرا چنان آرامشی بخشيد و چنان حفظ كرد كه برای هميشه رهين منتش گرديدم».
در پايان نيز «جی. ام. رودويل» اسلام شناس انگليسی میگويد: «قرآن، مقام والايی دارد، زيرا نام خداوند و خالق جهان و ستايش او را در ميان ملل بتپرست نشر داد و آن را به همه كس اعلام كرد. اروپا نبايد فراموش كند كه مديون قرآن است. همان كتابی كه آفتاب علم را در ميان تاريكی قرون وسطا در اروپا جلوهگر ساخت».