به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه باكو، براساس شواهد و اسناد تاريخی كه نسل به نسل در جمهوری آذربايجان بر سر زبانها بوده و در كتب تاريخی ثبت شده است، حرم مطهر «بیبی هيبت» در باكو مدفن «فاطمه صغرى» و «بیبی رحيمه» در نارداران متعلق به دو دختر از دختران موسى بن جعفر (ع) است.
در مورد علت حضور اين دو بانوی گرانقدر و خواهران امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) در باكو روايات تاريخی متعددی وجود دارد و برخی تاريخ نويسان علت حضور اين دو بانوی گرانقدر در منطقهای در نزديكی باكو را تبليغ اسلام و احكام اسلامی ذكر كردهاند.
همچنين، براساس برخی روايات تاريخی نيز اين بزرگواران به علت ممنوع شدن ورود خاندان امام موسی كاظم (ع) به مدينه پس از مسموم و شهيد شدن آن حضرت توسط خليفهی وقت، همانند ساير امامزادگان مجبور به ترك ديار و عزم سفر به اراضی آن زمان ايران كه مردمانش همواره به امامان معصوم و خاندان امامان عشق و ارادت داشته اند شدند.
با بررسى اسناد و منابع موجود میتوان گفت: حضرت «فاطمهی صغری» در يك فرسخى شهر باكو در روستاى معروف به «شيخ كندى» رحل اقامت افكند و همهی عمر مبارك خود را با عبادت حقتعالى سپرى كرد.
اهالى با ايمان و شيعيان با اخلاص روستاى شيخ، پس از ارتحال جگرگوشهی حضرت موسى بن جعفر (ع) با اندوه فراوان پيكر پاكش را در محل حرم فعلىاش به خاك سپردند و بر فراز قبر شريفش سايبان ساختند تا جايی كه سه تن از منسوبين خاندان عصمت و طهارت را در كنار مرقد مطهرش دفن كردند و اين وديعهی گرانبهاى اهل بيت پيامبر (ص) را ارج نهاده و در همهی ايام زيارتى به عتبه بوسى آستانش تشرف يافتند و در هر مشكلى به محضر مقدسش پناه برده و حاجتروا باز گشتند.
در مورد لقب آن حضرت به «بىبىهيبت» نيز گفته میشود به هنگام عزيمت آن بزرگوار به منطقهی باكو، مرد صالح و سعادتمندى كه خداوند منان افتخار هدايت قايق حامل آن حضرت را از رشت تا باكو، به او ارزانى فرمود «هيبت» نام داشت. براين اساس از همان زمان نام آن بانوى بزرگ به «بىبى هيبت» شهرت يافت.
اينك با گذشت قرون و اعصار، معجزات و كرامتهاى فراوانى از قبر شريف دخت باب الحوائج مشاهده شد و آوازهاش در همهجا طنين انداخت و دلهاى شيفتگان اهل بيت عليهم السلام از اقطار و اكناف به آن سو جذب شد.
با مشاهدهی روزافزون اين كرامات، نذورات فراوان بر قبر شريفش نثار شد و با اين نذورات و تبركات گنبد و بارگاه مجللتر و باشكوهترى برفراز قبرشريفش ساخته شد و به صورت يكى از شاهكارهاى معمارى شرق درآمد.
اين حرم باصفا به صورت ميراث گرانبهائى درآمد كه در آن هنراسلامى از لحاظ سنگتراشى، خطاطى و نقاشى به صورت گنجينهی ارزشمندى از كتابخانه، تابلو، سنگنوشته و دستنويس در معرض تماشاى زائران و جهانگردان به نمايش گذاشته شد ولی افسوس كه همهی اين گنجينهها در حملهی ددمنشانه كمونيستها و در زمان حاكميت استالين در سال 1934 با كار گذاشتن ديناميت منفجر و با خاك يكسان شد و از روی آن نيز جادهی ماشين رو احداث شد تا پيوند مردم مسلمان جمهوری آذربايجان با اسلام و امامان شيعه قطع شود.
اما نظام الحادی كمونيستی حتی در اوج قدرت خود نتوانست حضور عاشقان اهل بيت در حرم «بیبی رحيمه» در نارداران را منقطع كند و اين حرم پاك در زمان حاكميت رژيم كمونيستی نيز محل زيارت و ابراز عشق وارادت مؤمنين باقی ماند.
نهايتاً براساس وعدهی خداوند باز هم حق غالب شد و با فروپاشی نظام الحادی كمونيستی، مردم مسلمان جمهوری آذربايجان برای احيا و بازسازی حرم مقدس فاطمه صغری «بیبی هيبت» فرصت مغتنمی به دست آوردند.
اكنون بار ديگرحرم مطهر آن دو بانوی بزرگوار محل رجوع عاشقان اهل بيت عصمت و طهارت و دوستداران برادر بزرگوارش امام رضا (ع) است كه عشق و ارادتی بیپايان به آن امام بزرگوار دارند و همواره سفر زيارت مشهد را از زيارت اين دو بانوی بزرگوار شروع می كنند.