«عصمت رضائيان» همسر استاد مرحوم «علی اربابی» در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با بيان اين خبر اظهار كرد: صدای ايشان هميشه در گوشم هست ولی اين روزها هر وقت از نظر قرآنی به مشكلی برخورد میكنم، يادم میافتد ديگر استاد نيست تا با گذاشتن علامتی بين صفحات قرآن با ديدن آن مطلب پاسخگوی مشكلم باشد.
وی در ادامه به بيان خاطرهای از شهادت پسر ارشدش «امير اربابی» و عكسالعمل استاد اشاره و بيان كرد: دومين روز ماه مبارك رمضان بود كه برادر آقای اربابی در جلسه قرآن خبر شهادت امير را به پدرش داد، ايشان با اينكه بسيار منقلب شده بودند جلسه را ترك نكردند و آن را تا پايان اداره كردند و بعد به منزل آمدند، نزديك دو بامداد به منزل رسيدند و در ابتدا خبر را با مجروح شدن امير به من منتقل كردند و در ادامه خبر شهادت او را به من دادند، ما تا سحر بيدار مانديم و بعد از نماز و سحر به مرتب كردن اوضاع و برپايی مراسم پرداختيم.
وی از قول استاد اربابی گفت: زمانیكه خبر شهادت امير را شنيدم در حالت تلاوت آيه مبارك «و لا تحسبن الذين قتلوا فی سبيل الله امواتا بل احياء عند ربكم يرزقون» و خودم تعجب كردم در صورتی اين آيه را تلاوت میكنم كه خبر شهادت پسرم را شنيدهام.
رضائيان با اشاره به صبر زياد استاد اربابی در تمام امور به ويژه شهادت پسرشان، اظهار كرد: در زمان شهادت امير همه از صبر ايشان تعجب كرديم كه با وجود علاقه استاد به امير چگونه اين چنين تحمل میكند، هميشه شهادت را با تبريك عنوان میكرد نه با تسليت.
همسر مرحوم اربابی به اخلاق حسنه استاد در منزل، جلسات قرآنی و مسافرتها اشاره كرد و گفت: اخلاق ايشان زبانزد خاص و عام بود و با كودكان و بزرگسالان با خوشرويی برخورد میكرد و اين يكی از نكاتی بود كه باعث شلوغی جلسات استاد اربابی میشد.
وی در پايان از زحمات و تلاشهای بیدريغ افرادی كه ظرف اين يك سال در كنارشان بودند تشكر كرد.
يادآوری میشود، استاد علی اربابی از جمله پيشكسوتان و معلمان قرآنی كشور بود كه پس از دهها سال خادمی قرآن و تربيت شاگردان فراوان و قاريان و داوران بينالمللی، 17 اسفند ماه سال گذشته و به دنبال تحمل چندين ماه بيماری صعبالعلاج به لقاء الله پيوست.