بررسی نقش پيامبر اسلام(ص) در وحی در فصل‌نامه قبسات

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، در اين مقاله به تبيين نقش پيامبر(ص) در مسئله وحی می‌پردازد و نويسنده، پس از توضيح حقيقت وحی، به چهار ديدگاه در تحليل نقش پيامبر(ص) در وحی اشاره می‌كند: الف) ديدگاه سنتی مشهور (نقش قابلی از سنخ تكوينی)؛ ب) ديدگاه سنتی اقليت و شاذ (نقش فاعلی پيامبر كه همان نزول معنايی قرآن است)؛ ج) ديدگاه فلسفی و عرفان (نقش تكوينی)؛ د) ديدگاه تجربه دينی (نقش فاعلی به قرائت بعض روشنفكران) لذا نويسنده در تحليل ديدگاه‌ها برای نخستين‌بار می‌كوشد ديدگاه سنتی مشهور و ديدگاه فيلسوفان و عارفان را جمع و آن دو را با مبانی قرانی و روايی تطبيق دهد.
نگارنده معتقد است كه با تأمل در چهار ديدگاه می‌توان چنين نتيجه‌‌گيری كرد كه ديدگاه سنتی مشهور (نقش قابلی صرف پيامبر(ص) و ديدگاه فيلسوفان و عارفان (نقش تكوينی پيامبر(ص) با دو تقرير قابل جمع است: الف) پيامبر(ص) در ابتدای وحی و رسالت، با فرشته‌ وحی و جبرئيل ارتباط برقرار كرد و وی وحی (قرآن) را بر حضرت نازل می‌كرد و اين سنخ نزول قرآن، از جنس نزول لفظی قرآن بود و تا آخر نيز ادامه داشت.
ب) تقرير ديگر، تفكيك نزول لفظی و دفعی است و هر دو مشرب، به اصل نزول لفظی قرآن معتقدند، ولی عرفا فراتر از نزول لفظی به نزول دفعی به معنای نزول حقيقت مجرده قرآن بر قلب و نفس پيامبر(ص) نيز اعتقاد دارند كه اين نزول و ارتباط تا اخر عمر شريف پيامبر(ص) استمرار داشته است.
لازم به ذكر است شماره 47 فصل‌نامه علمی ـ پژوهشی قبسات با صاحب ‌امتيازی و مديرمسئولی علی‌اكبر رشاد و سردبيری محمد محمدرضايی منتشر و ورانه بازار شده است.