از سخن گفتن در گهواره تا صاحب «ذوالثفنات» بودن

حجت‌الاسلام والمسلمین امیرحسین ملک‌پور، محقق و پژوهشگر سیره‌نگاری در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به سالروز ولادت امام موسی کاظم(ع) در هفتم ماه صفر به بیان گوشه‌ای از سیره این امام همام پرداخت.

وی با استناد به جلد یک کتاب کافی سال تولد ایشان را 128 هجری در محله‌ای بین مکه و مدینه به نام «ابواء» عنوان کرد و گفت: پدر ایشان امام جعفر صادق(ع) و مادر ایشان حمیده نام داشت، به نحوی که امام محمدباقر به وی فرمودند: «حمیده باشی در دنیا و محموده باشی در آخرت».

سخن گفتن در گهواره

این محقق و پژوهشگر سیره نگاری به کرامات امام موسی کاظم(ع) اشاره کرد و گفت: ایشان در کودکی در گهواره سخن می‌گفتند به نحوی که در کتاب کافی آمده است که یعقوب سراج نقل کرده: بر امام صادق(ع) وارد شدم و حضرت در کنار گهواره موسی کاظم(ع) ایستاده بودند. سپس رو به من کردند و فرمودند: به نزد مولای خویش برو و به وی سلام کن. من کنار گهواره رفتم و بر وی سلام کردم، ایشان با بیانی رسا جواب سلام مرا دادند. «فرد علی السلام بلسان‏ فصیح» سپس فرمودند: نام دخترت را تغییر ده و این در حالی بود که کسی از فرزنددار شدن وی آگاه نبود.

سجده‌های طولانی امام موسی کاظم(ع)

وی در ادامه به عبادات امام موسی کاظم(ع) و سجده‌های طولانی ایشان اشاره و عنوان کرد: در کتاب تهذیب الکمال آمده است که حضرت از اول شب سجده می‌کردند و صدای ذکر ایشان در سجود شنیده می‌شد که می‌فرمودند: «عظُمَ الذَّنبِ عِندی فَلیَحسُن العَفوُ عِندَکَ، یا أهلَ التَّقوى وَ یا أهلَ المَغفِرَةِ؛ بزرگ است گناه من و عفو از تو نیکوست، اى آنکه سزاوار آنى که از تو پروا کنند و اى آنکه اهل آمرزشى» و این جمله را تا صبح تکرار می‌کردند.

قیام بر عبادت در شب

وی شهرت امام موسی کاظم(ع) به «عبد صالح» را به سبب عبادات، اجتهاد، سجده‌های طولانی و قیام وی بر عبادت در شب دانست و گفت: آمده است که امام موسی کاظم(ع) روزهای متوالی سر بر سجاده می‌نهادند و نماز می‌خواندند.

ذوالثفنات

حجت‌الاسلام ملک‌پور در ادامه سخنان خود با بیان اینکه محل سجود امام موسی کاظم(ع) یعنی در پیشانی ایشان پینه بسته بوده است گفت: از این رو، به ایشان لقب «ذوالثفنات؛ یعنی صاحب پینه‌ها» داده بودند.

وی در پایان یادآور شد: وقتی امام موسی کاظم(ع) را در زندان محبوس کردند فرد یهودی قادر به تحمل دیدن صحنه‌های عبادت طولانی امام نبود بدین سبب ایشان را غل و زنجیر کرد غافل از اینکه این غل و زنجیر ساق پای امام را له کرده است.