مشروعیت تئاتر دینی مجالی برای رسیدن مسئولان به دیگر خواسته‌ها است
گروه هنر: جشنواره‌های تئاتر دینی از سوی برخی افرادی ناآشنا به مخاطرات و سختی‌های روند تولید اینگونه تئاتر، سیاستگذاری و اداره می‌شوند و از جمع کوچک فعالان تئاتر دینی نماینده‌ای در تصمیمات آنها دخیل نیست؛ به نظر می‌رسد این مدل مدیریتی و اجرایی تنها به آن دلیل باشد که مسئولان از مشروعیت تئاتر دینی قصد دستیابی به خواسته‌های دیگر خود را داشته باشند.
سعید تشکری، نویسنده و کارگردان تئاتر دینی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: مشکل تئاتر دینی به تفکر و اراده موجود در میان هنرمندان و فعالانی که دغدغه اینگونه نمایش‌ها را دارند، بازنمی‌گردد بلکه سیاست اتخاذ شده از سوی مسئولان فضایی را در اینگونه نمایشی به وجود آورده است که انگار در هر برهه از زمان تنها باید عده‌ای مستعد در زمینه نگارش نمایشنامه دینی و تولید و اجرای آن کشف شوند؛ چند صباحی مطرح باشند و با سرعت هر چه تمامتر به فراموشی سپرده شوند.
وی ادامه داد: براساس این سیاست غلط اتخاذ شده، هیچ برنامهای حتی کوتاه‌مدت برای این استعدادهای کشف شده در حوزه تئاتر دینی نیز وجود ندارد به طور مثال با وجود توفیقی که جشنواره «تئاتر رضوی» در طول 9 دوره برگزاری خود داشت اما چون حمایتی از نسل جوان شرکت‌کننده در این جشنواره را شاهد نبودیم، علیرغم قابلیتی که هر کدام از آنها داشته و دارند و آثار نمایشی قابل‌تأملی در حوزه تئاتر رضوی تولید و اجرا کردند اما در شرایط کنونی در حوزه‌های دیگر تئاتری مشغول هستند.
عرصه تئاتر دینی دچار مدیریت سلیقه‌ای است
تشکری تصریح کرد: عرصه تئاتر دینی دچار مدیریت سلیقه‌ای شده است؛ بازهم از جشنواره «تئاتر رضوی» مثال می‌زنم، در دوره‌ای از این جشنواره فراخوانی از سوی نهاد حرفه‌ای و رسمی تئاتر یعنی مرکز هنرهای نمایشی مبنی بر نگارش و تولید آثار نمایشی اعلام شده و آثار خوب و مطلوبی نیز تولید و عرضه می‌شوند که تحسین همه مخاطبان و منتقدان تئاتر را برمی‌انگیزند اما به محض تغییر ساختار مدیریت، دبیر جدید جشنواره، نمایشنامه‌های به نگارش درآمده و نمایش‌های تولید شده مورد تأیید مدیریت قبلی را فاقد ارزش و اعتبار هنری اعلام می‌کند و در شرایطی که همگان منتظر حمایت و پشتیبانی از آثار تولید شده برای اجرای عموم هستند، این حمایت شکل اجرایی به خود پیدا نمی‌کند.
نویسنده و کارگردان نمایش «وقتی زمین دروغ می‌گوید» گفت: شرایطی بر فضای هنری و حوزه تئاتر دینی حاکم است که انگار مخاطبی برای ثمره تلاش فعالان این عرصه وجود ندارد؛ یک درام‌نویس دینی می‌نویسد تا تنها مخاطب اثرش خود او و یا در نهایت چند تن از دوستان و بستگان او باشند، برای کارگردان تئاتر دینی نیز وضعیت به همین منوال است و همانطور که گفتم همه اینها اصلاً به ساحت هنری این عرصه مربوط نیست و تنها به مدل اجرایی و سیاست و مدیریت غلط نمایشی ارتباط دارد.
عزمی وجود دارد که اراده کرده تئاتر دینی نباید باشد
این نویسنده و کارگردان تئاتر دینی تأکید کرد: شخصاً تصوری که می‌توانم پس از حدود 40 نمایش دینی که آن را تولید کرده‌ام، داشته باشم و موجب می‌شود که دیگر انگیزه‌ای برای فعالیت در این عرصه نداشته باشم و انصرافم را رسماً در اختتامیه جشنواره تئاتر «سوره ماه» اعلام کنم این است که موضوع از اثبات این گمان که چرا باید تئاتر دینی کار کرد فراتر رفته است و عزمی وجود دارد که اراده کرده است که تئاتر دینی نباید باشد؛ اگر در رویداد و جشنواره‌ای هم بخشی به نمایش دینی اختصاص پیدا می‌کند و یا اگر در جشنواره‌ای موضوعی شاهد پرداختن به تئاتر دینی هستیم تنها به این دلیل است تا از این راه که مشروعیت لازم را داراست و ظاهری خوشایند دارد، دوستان مسئول فرصت‌طلبی کرده و به مطامع و خواسته‌های دیگر خود برسند.
چهره تحسین‌شده تئاتر دینی و ارزشی در بیست و سومین جشنواره سراسری تئاتر «سوره ماه» در ادامه گفت: اگر واقعیت خلاف آن چیزی است که من آن را تصور می‌کنم پس چرا حتی در جشنواره‌های موضوعی که به تئاتر دینی می‌پردازند، جمع کوچک تئاتر دینی که تعداد افراد حاضر در آن که دغدغه پرداختن به اینگونه تئاتری را دارند انگشت‌شمار است، نماینده‌ای در شورای سیاستگذاری و ستاد اجرایی جشنواره ندارند و همواره با این جشنواره‌ها و نحوه اداره آنها احساس غربت و بیگانگی می‌کنند؟!
تشکری در پایان گفت: حضور افرادی بیگانه با تئاتر دینی در مباحث اجرایی و اداری رویدادها و جشنواره‌های تئاتر دینی موجب شده است تا تصمیمات اتخاذ شده مسئولان برگزاری آنها فاقد اعتبار و سند باشد چرا که آنها دردآشنای این حوزه و مشکلات و مخاطراتی که ممکن است فعالان تئاتر دینی در حال دست و پنجه نرم کردن با آنها باشند نیستند، لذا جشنواره تئاتر دینی برگزار می‌شود تنها برای اینکه انتظار برگزاری آن هست وگرنه که هیچ خروجی مطلوب و سازنده‌ای در جهت تعالی تئاتر دینی و ارزشی وجود نداشته و ندارد.
