طراحی پوشش اسلامی از مجلات غربی/ کمبود مدل‌های اسلامی - ایرانی در بازار
کانون خبرنگاران نبأ: بدحجابی همواره یکی از دغدغه‌های فرهنگی که راهکارها و ایده‌های بسیاری در برخورد با این معضل اجتماعی طرح شده است؛ اما مهم‌ترین پیش‌نیاز این مسئله طراحی مدل‌های زیبا و منطبق با چارچوب اسلامی و قیمت مناسب جهت عرضه در بازار است.
به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، حراج فصلی بازارهای پوشاک در این روزهای آخر سال، مردم را ترغیب به خرید عیدانه می‌کند. هرکس به دنبال لباسی مناسب با قیمت مورد نظر خودش می‌گردد. اما آنچه که بیش از هرچیز در بازار نظر شما را به خود جلب می‌کند، کمبود مانتو و لباس‌های شایسته بانوان ایرانی است.
زنان ایرانی طبق موازین اسلامی مقید به پوشش مناسب هستند؛ یقه پوشیده، آستین بلند، روپوش و مانتو از ملاک‌های مورد نظر خانم‌های محجبه هنگام خرید است؛ اگر مانتوهای موجود در بازار این ویژگی‌ها را نداشته باشند برای رعایت پوشش، خانم‌ها مجبور به استفاده از ساق دست، یقه حجاب و روسری‌های بلند و عریض می‌شوند؛ در حالی که بیش از 90 درصد مانتوهای موجود در بازار اصلاً حجاب کامل ندارند، یک خانمی که پوشش اصلی او مانتو است مجبور به استفاده از این روپوش‌های کوتاه و چسبان می‌شود.
گریه بر قبری که مرده ندارد!
مسئله بدحجابی یکی از دغدغه‌های فرهنگی است که تاکنون هم‌اندیشی‌ها، نشست‌ها و برنامه‌های متعددی با حضور کارشناسان و اصحاب اهل فن برای پاسخ‌دهی به آن طراحی شده است؛ برخی این مسئله را کاملاً فرهنگی می‌بینند و ایده‌ها و راهکارها و چاره‌جویی‌های مختلفی در این‌باره ارائه می‌کنند. اما یکی از مسائلی که به بدپوششی دامن می‌زند، قبل از تمام عوامل دیگر نبود لباس مناسب برای عرضه در بازار است.
متأسفانه با حضور پررنگ لباس‌های ترک و چین نسبت به لباس تولید ایرانی در بازارهای داخلی، شاهد ورود سبک پوششی جدید و غیراسلامی در بازارهای پوشاک شده‌ایم.
وقتی از فرشنده‌ها می‌خواهیم جنس خوبی را به ما پیشنهاد کنند، آن‌ها با اصرار و تبلیغ زیاد لباس ترک را پیشنهاد می‌کنند؛ از دوام و کیفیت و طرح این لباس‌ها بر سر لباس ایرانی می‌کوبند و ناخواسته چوب حراج بر سرمایه نساج، دوزنده و در نهایت یک تولید‌کننده پوشاک ایرانی می‌زنند. بعضی از تولیدکنندگان وطنی هم برای نابود نشدن سرمایه‌هایشان مجبور شده‌اند تا در این بازار سیاه «برند» لباس خارجی را بر محصول خود بچسبانند تا هموطنانشان را محصولات داخلی آنان را خریداری کنند!
وقتی گفته می‌شد این جنس خارجی است...
رهبر معظم انقلاب در بخشی از سخنان خود در جمع کارگران و معلمان در سال 1388 درباره تولید داخلی و برندهای خارجی فرمودند: «ما باید فرهنگ کشور خودمان را به سمت ترویج تولید داخلی تنسیق و تنظیم کنیم و پیش ببریم؛ این خیلی چیز مهمی است. در گذشته، سال‌های متمادی این فرهنگ به ملت ما تزریق شده است که به دنبال مصنوعات و ساخته‌های بیگانه و خارجی بروند. وقتی گفته می‌شد این جنس خارجی است، این یک استدلال تام و تمامی بود برای بهتر بودن و مرغوب‌تر بودن این جنس. این فرهنگ باید عوض شود.
البته کیفیت تولید داخل در این مؤثر است، تبلیغ نکردن بیجا و بی‌رویه‌ی تولیدات خارجی در این مؤثر است، تشویق کارآفرین داخلی در این مؤثر است، وجدان کاری در کننده کار- چه کارگر ساده یا کارگر مجرب یا مهندس کار- در این مؤثر است، دولت نقش دارد، مسئولین نقش دارند، خود کارگر نقش دارد، کارآفرین نقش دارد، تاجر واردکننده کالای خارجی نقش دارد. همه باید دست به دست هم بدهند تا تولید داخل رجحان پیدا کند؛ ارزش پیدا کند و فرهنگی بر جامعه ما و بر ذهن‌های ما حاکم شود که مصرف کردن تولید داخلی را ارزش بدانیم. ما به قیمت به کار واداشتن یک کارگر بیگانه که تولید او را مصرف می‌کنیم، یک کارگر داخل کشور را بیکار می‌کنیم...».
چرا ژورنال‌های لباس غربی باید سبک پوشش ما را تأمین کنند؟
لاله افتخاری، نماینده مجلس شورای اسلامی در گفت‌و‌گو با خبرنگار نبأ گفت: لباس‌های موجود در بازار وضعیت مناسبی ندارند ولی با ایجاد «کارگروه مد و لباس» که در قانون ساماندهی مد و لباس در مجلس هفتم مصوب شده و با تأخیر شروع به‌کار کرد، به نظر می‌رسد روند لباس در کشور رو به بهبودی دارد.
وی افزود: مشکل اینجاست که پوشاک اسلامی هنوز به طور مطلوبی حمایت نشده است و لباس مناسب با فرهنگ ایرانی و اسلامی در کشور بیشتر در قالب‌های نمایشگاه‌های مد و لباس برگزار شده و در پاساژها و بازارهای پوشاک هنوز وضعیت مناسبی دیده نمی‌شود.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به قاچاق بودن اجناس چین و ترک که در مترو و برخی فروشگاه‌ها عرضه می‌شود اظهار کرد: باید جلوی واردات کالاهای قاچاق گرفته شود و وقتی ما اجازه برپایی نمایشگاه را می‌دهیم باید منتظر چنین مشکلاتی هم باشیم و این ضعف به وزارت صنعت، معدن و تجارت برمی‌گردد.
فرصت برای تولیدکنندگان داخلی محدود شده است
در چند سال گذشته صنعت پوشاک ایران به دلیل مواجه به پدیده قاچاق رشد نکرده است؛ اگرچه در ادبیات اقتصادی، برند ضامن اقتصاد برای یک کشور است و اکنون برندهای ترک به خاطر کیفیت مطلوبشان در کشورمان جای خود را باز کرده است، اما این مسئله نباید باعث نابودی تولیدات داخلی شود اما متأسفانه طی یکسال گذشته رکود عجیبی در بازار تولیدات پوشاک داخلی به‌وجود آمده است.
به گفته مهدی یکتا، دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک، بیش از 70 درصد بازار پوشاک ایران را کالاهای وارداتی قاچاق تشکیل می‌دهند که این کالاها در رتبه اول از چین و سپس ترکیه وارد کشور می‌شود؛ حمایت دولت از پوشاک وارداتی نیز در این میان کاملاً مشهود است و برپایی یک نمایشگاه پوشاک و لباس ترک با شعار «کشف فرصت‌های تجاری در صنعت پوشاک ترکیه» که همین ماه در مصلای تهران! و همزمان با نمایشگاه تخصصی پوشاک ایرانی برگزار شد، کاملاً بر ضرر تولید ملی و دلیل بر همین امر است.
البته وزارت صنعت و دفتر نساجی وزارتخانه اقداماتی از قبیل تخفیف به تولیدکنندگان داخلی و محدود کردن تبلیغات ترک‌ها انجام داده‌اند، امابه نظر نمی‌رسد این کارها مرهمی بر درد اقتصاد ما بگذارد و تنها چسب زخمی بر سکوت موقتی درد است.
در بخشی از خطبه 27 نهج البلاغه، امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند: خوار و ذلیل نشد مگر ملتی که در خانه خودش با دشمن جنگید؛ مگر اسراف و فرهنگ ضد ارزشی مصرف‌زدگی یک آفت اجتماعی نیست، مگر تحقیر زحمات تولیدکنندگان داخلی به بهانه برند خارجی عین ذلت نیست؟ چرا با وجودی که در کشورمان طراحان لباس برجسته و تولیدکنندگان خوش ذوقی داریم با بها دادن به کالاهای قاچاق، دست کارگران ایرانی را لای منگنه قرار دهیم و با رونق بخشیدن به بازارهای واردات لباس‌های خارجی، اجازه بدهیم تا ژورنال‌های پوشاک غربی به‌جای الگوهای ایرانی و اسلامی بر تن ما لباس بپوشاند؟
*گزارش از فرشته میرزا
