نمایش نقاط ضعف خانواده‌ها دور شدن از ارزش‌های فرهنگی نیست
گروه هنر: این روزها خانواده‌های ایرانی مشکلات عدیده‌ای دارند که باید به آن پرداخته شود و نباید تصور کرد که نشان دادن نقاط ضعف در حقیقت دور شدن از ارزش‌های فرهنگی و عرفی است، «دوران عاشقی» دنبال یافتن این ارزش‌هاست.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «دوران عاشقی» با حضور عوامل فیلم ظهر امروز، 15 بهمن‌ماه در سالن سعدی برگزار شد.
علیرضا رئیسیان در ابتدای این نشست اظهار کرد: برای نخستین بار است که در یک نشست سینمایی در برج میلاد حضور پیدا می‌کنم، برای همین اگر آداب آن را نمی‌دانم از همه اهالی رسانه و مطبوعات عذرخواهی می‌کنم. اما درباره این فیلم باید بگویم که فیلمبرداری این کار دوربین روی دست نبود، بلکه روی سه پایه فیلمبرداری انجام شده بود. این کار نیز برای اولین بار بود که روی می‌داد و زحمت آن را هم علیرضا برازنده کشیده بود.
وی در ادامه افزود: این فیلم نه می‌توانست خیلی کلاسیک و نه خیلی شتابزده پیش برود، زیرا کاملا سیار است و نگه داشتن دوربین روی سه پایه در حالت تعلیق بهترین نوع فیلمبرداری بود که می‌توانست فیلم را جذابتر کند و البته خیلی کار سختی بود. در ضمن «دوران عاشقی» به شکلی پیش می‌رود که شاید همه حتی خود من می‌خواهیم بدانیم که پایان آن چه می‌شود.
رئیسیان در پاسخ به این سؤال که چرا چنین پایان‌بندی را برای کارش انتخاب کرده، گفت: من به این سبک از پایان‌بندی علاقه‌مندم و این علاقه نیز از زمان «ریحانه» آغاز شد، چون احساس می‌کنم در این وضعیت است که تماشاگر می‌تواند با توجه به برداشتی که از موضوع دارد برای خود تصویری شخصی خلق کند.
وی درباره مضمون این فیلم گفت: این روزها خانواده‌های ایرانی مشکلات عدیده‌ای دارند که باید به آن پرداخته شود و نباید تصور کرد که نشان دادن نقاط ضعف در حقیقت دور شدن از ارزش‌های فرهنگی و عرفی است، حتی من معتقدم نگاه به نقاط ضعف این کمک را به جامعه می‌کند تا آسیب‌های خانواده شناسایی و برطرف شود.
در ادامه جلسه لیلا حاتمی درباره ویژگی‌های نقش خود اظهار کرد: هیچ کدام از ما نمی‌دانیم که بیتا در انتهای فیلم چه تصمیمی می‌گیرد و نکته‌ای که در گلخانه گفته می‌شود خط و سیر جدیدی به داستان داده و نشان می‌دهد که تصمیم او فعلا گذشت نیست.
در ادامه این نشست علیرضا برازنده که فیلمبرداری این فیلم را برعهده داشت، گفت: این خواسته کارگردان بود که دوربین سیار باشد، بارها شده بود که راجع به دکوپاژها با هم صحبت کرده بودیم و متوجه شدیم که نمی‌توانیم دوربین روی دست کار کنیم بنابراین این شیوه کار را انتخاب کردیم.
وی تأکید کرد: سیار بودن زیاد در این فیلم باعث اذیت و آزار مخاطب می‌شد و به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا به صورت ثابت فیلمبرداری را انجام بدهیم.
در ادامه این نشست، رؤیا محقق فیلمنامه‌نویس کار عنوان کرد: با کارگردان روی دیالوگ‌ها بحث‌های بسیاری می‌کردیم و این به دلیل وسواسی بود که وی بابت این موضوع داشت.
وی در پایان افزود: به همین دلیل تمام تلاش خود را کردیم تا از دیالوگ‌های ملموس استفاده کنیم که مخاطب بتواند به راحتی با آن ارتباط برقرار کند.
