بهروز شعیبی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه انتظار این موفقیت را برای «پردهنشین» نداشته است، اظهار کرد: واقعیت امر این است که استقبال صورت گرفته از این سریال فراتر از آن چیزی بود که تصور میکردیم. این امر نیز تنها به یک حوزه خلاصه نشده بود، بلکه از مردم گرفته تا منتقدان و اهالی حوزه این کار را پسندیدند؛ البته معتقد هستم که زمان پخش این کار هم به بهتر دیدهتر شدن این سریال کمک کرد. برای همین دوست دارم ببینم این کار در پخش مجدد و در زمان پخشهای متفاوت با چه استقبالی مواجه میشود.
وی در پاسخ به این سؤال که چگونه به فضای روحانیت در این سریال نزدیک شده است، گفت: من با قشر روحانیت و حوزههای علمیه از زمان ساخت فیلم «طلا و مس» آشنا شده بودم، اما اینکه این فیلم توانست در نزدیکی به این قشر موفق باشد به این دلیل بود که نویسندگان این سریال گفتوگوهای فراوانی با روحانیون و طلبهها داشتند. این اتفاق برای بازیگران سریال هم رخ داد، چون موقعیتی که فراهم آوردیم سبب شد تا بازیگران بتوانند با روحانیون و طلبهها ارتباط نزدیکی پیدا کنند و همین عامل باعث بهتر دیده شدن کار شد.
شعیبی درباره انتخاب شهری فرضی برای این سریال چنین توضیح داد: یکی از دلایلی که باعث شد ما شهری فرضی را برای این سریال انتخاب کنیم این بود که کار از حاشیههای احتمالی در امان ماند، زیرا در این قبیل کارها برخی مواقع شاهد اعتراضات اقشاری هستیم که خود را مورد خطاب کار دیدهاند، اما دلیل اصلی ما برای انتخاب شهری فرضی این بود که همه ایران نسبت به آن احساس نزدیکی کنند، برای همین فضاها به نحوی چیده شده که بسیاری از آنها را میتوان در بیشتر شهرهای ایران مشاهده کرد.
بازیگر فیلم «طلا و مس» درباره انتخاب فرهاد آئیش و هومن برقنورد برای نقشهای اصلی این فیلم، چنین توضیح داد: اینکه بگویم این بازیگران انتخاب اول بودند شاید دور از واقعیت باشد، اما من به شخصه یک معیار برای انتخاب نقشهای مختلف در ذهنم داشتم. ابتدا اینکه بازیگران مورد نظر در نقشهایشان کلیشه نباشند، همچنین از محبوبیت لازم نیز بهرهمند باشند، چون میخواستم بیننده از قبل با شخصیتهای مورد نظر از نظر ذهنی نزدیک باشد.
شعیبی در پاسخ به سؤالی دیگر مبنی بر اینکه آیا این شکل از کار را در آینده نیز ادامه خواهد داد، بیان کرد: مسلماً در آینده باز هم فضایی که در «پردهنشین» تجربه کردهام را تکرار خواهم کرد، البته نه به این معنا که باز هم درباره روحانیون فیلم بسازم، اما معنایی که در این سریال لحاظ شده موضوعی است که حتما مورد نظر من قرار خواهد گرفت. این اتفاق ممکن است در هر ژانر سینمایی از اجتماعی گرفته تا طنز نمود پیدا کند.
وی در پایان تاکید کرد: امیدوارم در آینده در هر ژانری که فیلمسازی میکنم به معنا و مفهوم کارم معتقد باشم، زیرا باور دارم اگر اعتقاد در سینما نباشد تاثیرگذاری لازم به دست نخواهد آمد.