ظرافت بهره‌گیری از آیات قرآن در اشعار سعدی بیش از شاعران دیگر است
گروه ادب: پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی با اشاره به اشعار سعدی اظهار کرد: ساختار غزل‌های سعدی عاشقانه صرف نیست، بلکه به گونه‌ای ظریف و ناآشکار، عارفانه و مملو از اشارات متنوع به آیات و روایات قرآن کریم است.
امیرمحمد جلالی، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) عنوان کرد: در تمام سبک‌های ادبیات فارسی ردپای آیات قرآن و احادیث معصومین(ع) دیده می‌شود که این تاثیر در اشعار سبک عراقی بارزتر است.
جلالی با بیان اینکه اشعار سبک عراقی درون‌گراتر و متأثرتر از متون مذهبی هستند، افزود: این تاثیر در برخی از آثار شاعران کاملاً آشکار است، به گونه‌ای که حافظ با افتخار می‌گوید: «هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم»، ولی در برخی این رویکرد در برخی از آثار شاعران از جمله سعدی مخفی‌تر است و چندان آشکار نیست.
وی با تاکید بر اینکه محتوا و ساختار اشعار حافظ در عین تنوع معنایی، تاثیر بسیاری از قرآن و احادیث گرفته است، گفت: کتاب‌های زیادی درباره تاثیرپذیری حافظ از قرآن و احادیث نوشته شده است، ولی اولین بار سعید حمیدیان این موضوع را مطرح کرد که غزل سعدی را باید عرفانی دانست.
جلالی افزود: سعدی در قرن هفتم یعنی در دوره سبک عراقی می‌زیسته که هیچ شاعری بی‌تاثیر از قرآن کریم نبوده، ولی گاه این تاثیر آگاهانه و محسوس بوده و گاه در آثار شاعری چون سعدی به دشواری قابل شناسایی است.
این محقق زبان و ادبیات فارسی گفت: اغلب غزلیات سعدی به ظاهر عاشقانه، ولی با محتوای عارفانه هستند. استفاده از مضامین و مبانی قرآنی در آثار و اندیشه سعدی غیر قابل انکار است و در گلستان و بوستان این شاعر، بسیاری از آیات قرآن به صورت آشکار آورده شده است.
