آیا کسی از سرنوشت این مسجد خبری دارد؟ + عکس

کسی از داخل این مسجد خبری ندارد، اصولاً مسجدی که پلمپ است! را که نمی‌توان رفت و دید. مسجدی با مساحت پنج هزار متر مربع و زیربنای ۲۷ هزار مترمربع اما با چه میزان هزینه؟ چه کسی می‌داند؟

مسجدی بدون گنبد بدون مناره، بدون حتی یک کاشی فیروزه‌ای! بدون طرح‌هایی که می‌چرخند و در نهایت به یک مرکز واحد به معنای وحدانیت خدا می‌رسند، مسجدی که نمایش هیچ آرامشی برای تو در پی ندارد، یک سؤال به راستی قرار است مؤذن این مسجد از کجای آن اذان بگوید؟ مسجدی بدون حتی یک آیه قرآن بر روی ساختمانش.

به راستی چه کسی با دیدن این سازه بتونی متوجه مسجد بودن آن خواهد شد، چرا اصرار داریم مساجدی به اصطلاح مدرن بسازیم بدون هیچ گونه ریشه‌ای در تاریخ و فرهنگ غنی ایرانی.

فقط یک مطالعه ساده در خصوص مساجد تاریخی ایران کافی‌است که ما را با شگفتی مواجه کند. مساجدی که جزء به جزء ساختمان، رنگ و شکل آن ریشه در تفکر عمیق ایرانی اسلامی دارد. مساجدی که بعد از گذشت قرن‌ها مبانی علمی طراحی و ساخت آنها کشف شده و هنوز هم حرف برای گفتن دارند.

شهر تهران به 400 مسجد نیاز دارد، با هزینه این مسجد، چند مسجد ساده اما کارآمد می‌شد برای مردم تهران ساخت. مسجدی که دربش پلمپ است، به چه درد مردم می‌خورد.

آنهایی که اقدام به ساخت این مسجد کره‌اند آیا می‌دانند زمین مسجد برای همیشه وقف می‌شود و نمی‌توان هیچ کاربری دیگری برای آن در نظر گرفت، آیا بهتر نبود قبل از انتخاب محل و معماری پرانتقاد این مسجد کمی با اهل فن و حتی مردم این منطقه صحبت می‌شد.

اردیبهشت ماه سال گذشته حجت‌الاسلام و المسلمین عبدالمقیم ناصحی، رئیس وقت کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران  در خصوص این مسجد گفته بود: محتوای درون این مسجد با بیرونش متفاوت است؛ اما شاید نقشه آن به دلیل اعتراض مؤمنان و نمازگزاران و امام جماعت آن عوض شود. با این همه به نظر می‌رسد ذهنیتی که در ساخت این مسجد وجود داشته، این بوده که در جوار تئاتر شهر مسجدی ساخته شود که به زیبایی ساختمان تئاتر بیفزاید تا شاید افرادی که با تفکرات گوناگون به تماشای تئاتر می‌روند، با دیدن ساختمان مدرن مسجد تشویق به ورود و اقامه نماز شوند. نباید بدبین باشیم.

اکنون یک سال گذشته است و نه تنها هیچ تغییری اتفاق نیفتاده بلکه ساخت مسجد متوقف و سرنوشت آن نامعلوم است. پیگیری‌های خبرگزاری ایکنا نیز به هیچ نتیجه‌ای نرسیده و کسی هم پاسخ‌گو نیست.

و در نهایت فقط یک تذکر: مسجد خانه خداست و نه ابزار آزمون و خطا، وسیله قدرت‌نمایی و شهر‌ت‌طلبی و حرف خود را به مسند نشاندن نیست. هشیار باشیم.