فقدان برنامه‌ریزی مشخص و بودجه مناسب برای تولید تئاتر دینی
گروه هنر: با وجود احساس نیاز به اجرای تئاتر دینی در جامعه، متاسفانه با فقدان مرجعیت یک مرکز تخصصی برنامه‌ریز در این حوزه مواجه هستیم و سهم این نوع تئاتر از محل بودجه فرهنگی و هنری مشخص نیست؛ با این شرایط نمی‌توان به رونق تئاتر دینی حتی با صرفه‌جویی در هزینه‌ها اندیشید.
مجید امرایی، کارشناس تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: مهمترین مشکل و معضل در مورد تولیدات نمایشی و اساساً هنر تئاتر کشور، مشخص نبودن کلیات بودجه‌ای است که به این امر اختصاص پیدا می‌کند و صدالبته بودجه اختصاصی است که از محل آن، بودجه برای تولید و رونق تئاتر دینی در نظر می‌گیریم.
وی اظهار کرد: در جامعه‌ای دینی زندگی می‌کنیم که باید مهمترین دغدغه متولیان و مسئولان فرهنگی و هنری آن ترویج و اشاعه مبانی و مضامین دینی و اسلامی باشد، اما در عین حال مشاهده می‌کنیم که نه تنها در مورد تئاتر، بلکه در مورد اغلب جریانات فرهنگی و هنری با محوریت موضوع دین و ارزش‌های انسانی، نه برنامه‌ریزی مشخص و معینی وجود دارد و نه بودجه‌ای ویژه که براساس برنامه‌ریزی صورت گرفته، هزینه شود.
مرکز تخصصی تئاتر دینی در اختیار نداریم
این کارشناس تئاتر تصریح کرد: برنامه‌ریزی هدفمند در مورد تولیدات نمایش دینی باید براساس میزان اعتبارات سالانه در نظر گرفته شده برای این حوزه مشخص شود؛ این برنامه‌ریزی باید از سوی مرجع و متولی اصلی تئاتر با تشکیل یک کارگروه تخصصی و یا نهاد نظارتی و کارشناسی به انجام برسد و پرسشی اینجا مطرح می‌شود و آن اینکه آیا چنین مرکز و مرجعی تخصصی در زمینه تئاتر دینی را در اختیار داریم؟
امرایی در ادامه گفت: از آنجا که برنامه‌ریزی منسجم و کارشناسی در مورد تولید تئاتر دینی و سایر فعالیت‌های این حوزه وجود ندارد و همچنین بودجه‌ای هر چند ناچیز برای این مورد خاص در طول سال در نظر گرفته نمی‌شود لذا نمی‌توان به این موضوع پرداخت که شاید بتوان با همین بودجه ناچیز و با صرف کمی خلاقیت و ابتکار از هزینه‌های رایج تولید تئاتر دینی کاست و بر افزایش کمی تولیدات نمایش دینی و در عین حال ارتقای کیفی این آثار اندیشید.
به ازای هر استان در طول سال حداقل باید شاهد تولید یک نمایش دینی باشیم
مدیر اسبق کانون تئاتر خیابانی افزود: کشور دارای 32 استان است. مردم در جامعه‌ای دین‌مدار تشنه دریافت مجموعه‌ای از مفاهیم و مضامین دینی در قالب‌های فرهنگی و هنری هستند، با این وجود از تولیدات فرهنگی و هنری آن توقع مورد انتظار حاصل نمی‌شود و اغلب آنها خروجی‌های مؤثر و سازنده‌ای ندارند. در حوزه نمایش نیز به توقعات در مورد کمیت این تولیدات جامه عمل پوشانده نمی‌شود، در غیر این صورت باید حداقل به ازای هر استان در سال شاهد تولید یک نمایش دینی باشیم.
امرایی تأکید کرد: در چنین شرایطی که متولی اصلی تئاتر یعنی معاونت هنری ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی برنامه‌ریزی مدونی در مورد تولید تئاتر دینی برای برآورده شدن خواست مخاطبان ندارند و بر این اساس قطعاً بودجه‌ای مشخص نیز اختصاص نمی‌یابد، لذا بهترین راه برای خاموش نشدن چراغ تئاتر دینی، توسل گروه‌های دغدغه‌مند به جذب حامیان مالی دولتی و خصوصی است که به نظر من اقدام مفیدی به شمار می‌آید.
این نویسنده و منتقد تئاتر در پایان گفت: همان طور که در زمینه مدرسه‌سازی و ساخت مسجد به شکل مستمر شاهد فعالیت‌های جهادی هستیم و سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی و هنری و حتی آنهایی که ماهیتی غیرفرهنگی دارند، ترغیب به مشارکت در امر ساخت مدرسه و مسجد ولو با اختصاص بودجه‌ای کم می‌شوند، این سنت حسنه باید در مورد سایر اقدامات فرهنگی و هنری نیز تحقق یابد. مثلاً در مورد تولیدات نمایشی با موضوع دینی و قرآنی نیز باید جذب مشارکت داشته باشیم و سازمان‌ها و نهادها در این مورد نیز احساس وظیفه کنند.
