پدیده‌ای به نام شعر غیرمتعهدانه نداریم/ غلبه سبک عراقی در آثار شاعران معاصر

اسماعیل امینی، شاعر، منتقد و مدرس زبان و ادبیات فارسی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) با بیان اینکه تمام شعرها به نوعی متعهد هستند، عنوان کرد: هیچ شعری بدون کاربرد نیست، چراکه شعر یک هنر است و مخاطبانی دارد که اگر از پیام‌های آن استفاده نکنند از وجه زیبایی هنری آن در لفظ و معنا برخوردار می‌شوند.
امینی با بیان اینکه شعر هر شاعر انعکاس جهان‌بینی و اندیشه ذهنی وی است، افزود: هر شاعر هنرش را وقف جهان‌بینی خود می‌کند و در شعرهای اجتماعی، دینی و اخلاقی رسالت دیگری را نیز بر عهده می‌گیرد.
این منتقد ادبی تصریح کرد: شاعران حوزه‌های دین و اخلاق که در اصطلاح عام اغلب آنها را متعهد می‌نامیم از هنر خود برای راهنمایی و ارشاد جامعه به ارزش‌های والای انسانی و اسلامی استفاده می‌کنند.
وی همچنین به بحث‌های رایج درباره تاثیر زمان و مکان بر شعر اشاره کرد و گفت: تشخیص زمان و مکان سرایش یک شعر خاص از روی زبان و ساختار آن امری مطلق نیست. با اینکه ویژگی‌های زبانی گاه دوران آفرینش اثر را مشخص می‌کند ولی گاه تعلق خاطر یک شاعر به سبکی خاص این مرزهای زمانی و مکانی را از بین ‌می‌برد.
امینی با بیان اینکه ادعای تغییر سبک و زبان شعر در فاصله کوتاه یک دهه بسیار کودکانه است، تصریح کرد: تغییر در زمان مانند سایر تغییرات تدریجی است و شعر نیز نهادی اجتماعی است که به تدریج متحول می‌شود و حتی در شعر امروز می‌توان نشانه‌های بارزی را از تجربه‌های پیشینیان مشاهده کرد.
این شاعر ادامه داد: به عنوان نمونه ردپای سبک خراسانی در شعر اخوان و سیمین بهبانی دیده می‌شود و اشعارشهریاربه سبک عراقی نظر دارد.
وی با بیان اینکه در میان سبک‌های شعری گذشتگان قالب سبک عراقی نمود بیشتری در دوران معاصر دارد، گفت: البته شیوه تصویرپردازی سبک هندی نیز در اشعار شاعران معاصر جلوه‌گر می‌شود که به آنها در سرایش شعرهای ناب کمک کرده است.